Κριτική ταινίας:«Oblivion»

kritiki-tainiasoblivion

ΠΕΜΠΤΗ, 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

«Oblivion» σημαίνει λήθη. Παιχνίδια μνήμης και λήθης σκηνοθετούνται από τον Τζόζεφ Κοζίνσκι («Tron: Legacy») μέσα σε ένα μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον που θα αφήσει άφωνους όλους τους εραστές των ταινιών επιστημονικής φαντασίας.

«Oblivion»

Η νέα του ταινία «Oblivion» έχει ως «οδηγό» τον Τομ Κρουζ ο οποίος συνεχίζει να μας θυμίζει ότι είναι ένας μεγάλος αστέρας ταινιών δράσης συμμετέχοντας σε ποικίλα blockbusters.

Μετά τη συνεργασία του με το Σπίλμπεργκ («Minority Report» 2002 και «Ο πόλεμος των Κόσμων» 2005), ο Τομ Κρουζ επανεμφανίζεται σε ταινία επιστημονικής φαντασίας ενδεδυμένος με το κοστούμι του διαστημάνθρωπου. Αυτή τη φορά, συνεργάζεται με ένα νέο ταλέντο στη δημιουργία ψηφιακών εικόνων, τον Τζόζεφ Κοζίνσκι ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει διαπρέψει στον τομέα της εικονικής αναπαράστασης («infographics»).

Το σενάριο βασίζεται σε μια πρωτότυπη ιστορία του ίδιου του σκηνοθέτη ο οποίος στο παρελθόν την απέδωσε σχεδιαστικά με μορφή κόμικ. Βρισκόμαστε στο 2077. Αμέτρητες επιθέσεις και εισβολές εξωγήινων έχουν ρημάξει τη Γη διώχνοντας όλους τους ανθρώπους. Ο Τζακ Χάρπερ (Τομ Κρουζ) είναι ένας αστροναύτης που ζει με τη Βίκα σε ένα γυάλινο πύργο, έναν ουράνιο σταθμό πάνω από τα σύννεφα. Αποστολή του είναι να επισκευάζει και να συντηρεί κάποια μηχανήματα επονομαζόμενα «ρομποτικά» που «εργάζονται» για το καλό των επιζώντων.

Ήδη από την αρχή της, η ταινία μάς εισάγει σε μια επιβλητική ατμόσφαιρα φουτουριστικού και μινιμαλιστικού περιβάλλοντος, ατμόσφαιρα μέσα στην οποία αναπαρίσταται η καθημερινή ζωή του Τζακ με τη σύντροφό του Βίκα (Άντρεα Ράιζμποροου). Πρόκειται για ένα ονειρικό τοπίο όπου οι άνθρωποι ξυπνάνε μέσα στα σύννεφα ή κολυμπάνε σε γυάλινες πισίνες πάνω από αυτά..Χαρακτηριστική η σκηνή με τη θελκτική Άντρεα Ράιζμποροου να κολυμπά γυμνή προσφέροντας μια επιπλέον απόλαυση στο ανδρικό κοινό.

Ο αστροναύτης είναι ένας ατρόμητος μαχητής που επιδιώκει να φέρει εις πέρας την αποστολή του ξεπερνώντας άφοβα ποικίλους κινδύνους. Με ένα high-tech ελικόπτερο σε σχήμα εντόμου, πηγαινοέρχεται κάνοντας διάφορες περιπολίες, υπό την καθοδήγηση της Βίκα η οποία δέχεται εντολές από μία μυστηριώδη γυναίκα μέσω ενός συστήματος ιδιαίτερα εξελιγμένου τεχνολογικά. Παρατηρείται στο συγκεκριμένο σημείο το κοινωνικό κλισέ που θέλει τον άνδρα αγωνιστή και δυνατό και τη γυναίκα να παίζει το ρόλο του ατζέντη ή του μάνατζερ δίνοντας έξυπνες συμβουλές.

Και ενώ όλα βαίνουν «ομαλά», ο Τζακ μια μέρα θα ανακαλύψει τη συντριβή ενός διαστημόπλοιου και θα αποφασίσει να βοηθήσει το μόνο άνθρωπο που φαίνεται να έχει επιζήσει, τη Τζούλια (Όλγκα Κουριλένκο, το κορίτσι του James Bond στο «Quantum of Solace»). Αισθάνεται μια απρόσμενη έλξη και ανεξήγητη οικειότητα για αυτή τη γυναίκα. Στο εξής, η ζωή του θα αλλάξει και θα πάρει μιαν άλλη στροφή…

Διάφορες επικές μάχες ακολουθούν –ο επικός χαρακτήρας τονίζεται και με μια ρήση του Οράτιου που επαναλαμβάνεται-, καταδιώξεις και μυθικές αναμετρήσεις με διαστημικά όντα αναπαρίστανται μέσα σε ένα πεδίο δράσης εκρηκτικό με πολλά θεαματικά εφέ. Αρκετά στοιχεία του φιλμ παραπέμπουν σε αντίστοιχα άλλων ταινιών του ίδιου είδους.

Το σενάριο παρουσιάζει μία αφηγηματική συμπύκνωση γεγονότων δίνοντας την εντύπωση ότι ο συγγραφέας του θέλει να διηγηθεί μέσα σε διάστημα δύο ωρών πάρα πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Αυτή η φιλοδοξία δημιουργεί ελλείψεις και λειτουργεί εις βάρος της επεξεργασίας των προσώπων ή της δημιουργίας μεγαλύτερης συγκίνησης.

Ωστόσο, τα παραπάνω τρωτά σημεία αναπληρώνονται από την πολύ καλή δουλειά του Κοζίνσκι στην περιγραφή του ιδιάζοντος σύμπαντος όπου λαμβάνει χώρα ο μύθος του. Με μια κάμερα Sony CineAlta F65 που αποδίδει την υψηλότερη ανάλυση και με την καλλιτεχνική διεύθυνση του βραβευμένου φωτογράφου Κλαούντιο Μιράντα (Όσκαρ για την ταινία «Η ζωή του Πι»), ο σκηνοθέτης κερδίζει το κοινό του μέσα από τον παραπάνω συνδυασμό.

Με λήψεις τοπίων από τη μακρινή Ισλανδία και τη Λουιζιάνα, ο Κοζίνσκι εγγράφει την ιστορία του σε ένα ντεκόρ άπλετων χώρων παραπέμποντας σε καταστροφή και ερήμωση της γης, ντεκόρ το οποίο διαδέχονται αχνογάλαζες εικόνες από το διάστημα. Δεν λείπουν και κάποια πλάνα πλούσιας βλάστησης και ευφορίας των προσώπων, πλάνα που συνιστούν μια αντίθεση με όλα τα παραπάνω. Η παρουσία του πίνακα του Andrew Wyeth, «Christina’s World», ο οποίος επιδεικνύεται με έναν έντονο τρόπο μέσα στο φιλμ, έρχεται να προεκτείνει το φυσικό περιβάλλον προσθέτοντας μια καλλιτεχνική νότα.

Η μουσική για την ταινία ανατέθηκε στο γαλλικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής «M83». Βαρύγδουποι ήχοι και πομπώδεις ρυθμοί συνοδεύουν τα γεγονότα συνιστώντας μια μουσική επένδυση που θυμίζει την αντίστοιχη ταινιών με το Batman. Αξιοσημείωτες είναι οι ερμηνείες του Μόργκαν Φρήμαν και του Νικολάι Κόστερ-Βαλντάου («Game of Thrones») όπως, βέβαια, και του πρωταγωνιστή.

Παίζουν: Τομ Κρουζ, Μόργκαν Φρίμαν, Άντρεα Ράιζμποροου, Όλγα Κιριλένκο, Νικολάι Κόστερ-Βαλντάου, Μελίσα Λίο. Η ταινία προβάλλεται από την UIP.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ