Στην παράσταση «Το ξύπνημα της άνοιξης» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, που ανεβαίνει στο Θέατρο Νέου Κόσμου.

Ο Φρανκ Βέντεκιντ στο Ξύπνημα της άνοιξης συνθέτει ένα ρέκβιεμ για το στραγγαλισμό της αθωότητας και των πρώτων παρορμήσεων και καταγγέλλει μια συντηρητική κοινωνία εστιασμένη στην αποτελεσματικότητα που καταστέλλει το ένστικτο και την επαφή με το σώμα. Η παράσταση του Δημήτρη Καραντζά που ανεβαίνει στο Θέατρο Νέου Κόσμου επιχειρεί να παρακολουθήσει μέσα από το μικροσκόπιο όλη τη διακύμανση του ανθρώπινου συμπτώματος που πεθαίνει πριν καν γεννηθεί, διατηρώντας το ωμό και ανηλεές ύφος της γραφής του συγγραφέα.

Ο Βαγγέλης Αμπατζής, εκ των ηθοποιών της παράστασης, συστήνεται στο click@life.

Γεννήθηκα στην Αθήνα. Έχω αποφοιτήσει από τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Είμαι όμως και πληροφορικάριος. Τελείωσα το Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ. Ζω στα Εξάρχεια.

Από παιδί έλεγα ότι θα γίνω ηθοποιός. Μου άρεσε να μιμούμαι τους κοντινούς μου ανθρώπους. Σκεφτόμουν ότι αν μπορούσα να βιοπορίζομαι απ’ αυτό θα ήταν ιδανικό. Την αφορμή μου την έδωσαν οι σχολικές παραστάσεις που συμμετείχα. Έτσι, άρχισα κάπως να νιώθω αυτοπεποίθηση στη σκηνή.

Οι πρώτες παιδικές παραστάσεις που έβλεπα στο Θέατρο Πόρτα είναι οι καλλιτεχνικές μου επιρροές. Η βασικότερή μου επιρροή όμως είναι ο δάσκαλος, ηθοποιός και σκηνοθέτης Ανδρέας Μανωλικάκης. Η γνωριμία μου μαζί του και η εκπαίδευση υπό την επίβλεψή του με κάνει να νιώθω πολύ τυχερός.

Στην παράσταση «Το ξύπνημα της άνοιξης» παρακολουθούμε σκηνές και εικόνες από τη ζωή μιας παρέας εφήβων. Εφτά παιδιά που έρχονται αντιμέτωπα με ερωτήματα γύρω από τη σεξουαλικότητα, τη βία, τον έρωτα, τον θάνατο και τα βιώνουν εξαντλητικά. Όλα υπό το βλέμμα και την επίδραση των ενηλίκων.

Πρόκειται για ένα έργο με σύντομες σε έκταση και πυκνές σε νόημα σκηνές. Παρόλα τα αδιέξοδα των χαρακτήρων, παρόλα τα τραγικά συμβάντα, το έργο διακρίνεται από παράλογη ελαφρότητα και χιούμορ. Κάπως σαν το ανοιξιάτικο κλίμα, όχι ακριβώς ψύχρα ούτε όμως και ατόφια ζέστη. Δεν είναι τυχαίο αυτό που πολλοί εικάζουν για την Άνοιξη. Είναι η εποχή του χρόνου που πεθαίνουν υπό φυσιολογικές συνθήκες οι περισσότεροι άνθρωποι. Πού είναι το φυσιολογικό άραγε σ’ αυτό;

Το έργο γράφτηκε το 1891. Δεν περιορίζεται σε κοινωνιολογικά χαρακτηριστικά εκείνης της εποχής και του τόπου γι’ αυτό εξακολουθεί να είναι ελκυστικό. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν, όπως φαίνεται για κάμποσο ακόμα, άνθρωποι που θα ερωτεύονται, θα ρωτούν, θα απελπίζονται, θα παλεύουν να ζήσουν και πάει λέγοντας.

Υποδύομαι ένα αγόρι που οι επιδόσεις του στο σχολείο είναι μια αποτυχία. Οι σχέσεις του με τους γονείς του μια απελπισία. Οι απόπειρές του στον έρωτα και στις κοινωνικές σχέσεις ένα αδιέξοδο... Είναι ο Μόριτς Στήφελ, ένας άνθρωπος με εφηβική ορμή από τη μία και αντίληψη γέρου από την άλλη.

Θέλω το θέατρο που κάνω να είναι απλό, θαρραλέο και ειλικρινές.

Επόμενα σχέδια; Να κάνω διακοπές.

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας Διασκευή: Γκελυ Καλαμπάκα, Δημητρης Καραντζάς Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς Επιμέλεια κίνησης: Χρήστος Παπαδόπουλος Σκηνικά: Άρτεμις Φλέσσα Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου Βοηθός σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Βαγγέλης Αμπατζής Ασημίνα Αναστασοπούλου Κορίνα-Άννα Γκουγκουλή Γιώργος Δικαίος Αναστάσης Λαουλάκος Μάνος Πετράκης Νάνσυ Σιδέρη Μαρία Σκουλά

Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 15 ετών.

Info: Θέατρο Νέου Κόσμου - Κεντρική Σκηνή. Από 8.5.2019 - 5.6.2019. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 100 λεπτά. ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ Δευτέρα 21:00 Τρίτη 21:00 Τετάρτη 21:00 Σάββατο 21:00 Κυριακή 18:00. ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ Δευτέρα-Τρίτη - Τετάρτη Κανονικό 15€ Μειωμένο 12€ Σάββατο-Κυριακή Κανονικό 18€ Μειωμένο 15€. 

ΧΡΙΣΡΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ