Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Παλλάς για την συναυλία της με τίτλο «του έρωτα και της αμαρτίας», η Φωτεινή Δάρρα μοιράστηκε αποκλειστικά με το click@Life, τα συναισθήματα, τα σχέδια και τα όνειρά της, αλλά και τις σκέψεις της για τους νέους, το internet και τις μουσικές της προτιμήσεις.

Υπέροχη φωνή, απίστευτη ομορφιά, ευγενική παρουσία και σημαντική μουσική εμπειρία. Τίποτα δε λείπει από τη λαμπερή Φωτεινή Δάρρα, η οποία προετοιμάζεται πυρετωδώς για τη μία και μοναδική της εμφάνιση στη σκηνή του Παλλάς, τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου.

Ο συναυλία τιτλοφορείται «...του Έρωτα και της Αμαρτίας» και περιλαμβάνει όλα εκείνα τα δύσκολα, αλλά τόσο αγαπημένα ελληνικά τραγούδια της δεκαπενταετίας 1960-75.

Επανεξετάζοντας αυτό το μουσικό είδος με μια πιο χαλαρή και σοφή προσέγγιση μερικά χρόνια αργότερα, η Φωτεινή Δάρρα τολμά να ερμηνεύσει ορισμένα από τα «αισθηματικά», ελαφρά και ελαφρολαϊκά τραγούδια της εποχής εκείνης, που ταυτίστηκαν με τη φωνή της Τζένης Βάνου, της Νάνας Μούσχουρη, της Ζωής Κουρούκλη, της Γιοβάννας και που ποτέ δεν ξανατραγουδήθηκαν από τότε.

Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Παλλάς για την συναυλία της, μοιράστηκε μαζί μας, αποκλειστικά στο click@Life, τα συναισθήματα, τα σχέδια και τα όνειρά της, αλλά και τις σκέψεις της για τους νέους, το internet και τις μουσικές της προτιμήσεις.

Είναι η πρώτη σας συναυλία στο Παλλάς. Γιατί επιλέξατε αυτόν τον χώρο για τη συγκεκριμένη εμφάνιση;

Θα τραγουδήσω για πρώτη φορά στο Παλλάς και είναι κάτι που με κάνει πολύ χαρούμενη. Είναι ένας χώρος που μου αρέσει πάρα πολύ και που αισθάνομαι ότι τα συγκεκριμένα τραγούδια ταιριάζουν απόλυτα. Στο Παλλάς μπορεί να συνδυάσει κανείς το θέαμα με το τραγούδι, γεγονός το οποίο ταιριάζει απόλυτα στη δική μας παράσταση, αφού πρόκειται για μια ερωτική ιστορία που εξελίσσεται μέσα από τα τραγούδια.

«...του Έρωτα και της Αμαρτίας» είναι ο τίτλος της συναυλίας αλλά και του δίσκου σας. Πώς προέκυψε αυτός;

Η ιδέα του συγκεκριμένου cd προέκυψε από μια ραδιοφωνική εκπομπή. Η αρχή είχε γίνει με το «Αγόρι μου», που περιλαμβανόταν στον προηγούμενο live δίσκο μου. Μου ζητήθηκε από τον ραδιοφωνικό παραγωγό Γιώργο Τσάμπρα, να τραγουδήσω κι άλλα τραγούδια αυτής της εποχής. Η εμπειρία ήταν μοναδική! Έτσι αποφάσισα να τα συμπεριλάβω στον επόμενό μου δίσκο. Είχαμε την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με τραγούδια που σφράγισαν τη δεκαετία του ‘60 και του ‘70 στην Ελλάδα. «Αν είναι η αγάπη αμαρτία» , «Σε βλέπω στο ποτήρι μου», «Ο αναμάρτητος», «Σ’ αγαπώ» και τόσα άλλα τραγούδια του έρωτα και της αμαρτίας!

Τι συναισθήματα και σκέψεις γεννούν αυτά τα τραγούδια αλλά και εκείνη η εποχή σε εσάς;

Αυτή η εποχή και ό,τι αποπνέει, με μαγεύει. Νιώθω ότι ένα πέπλο μυστηρίου σκεπάζει κάθε τι. Ήταν μια εποχή μυθική για εμάς που δεν τη ζήσαμε, αλλά την ξέρουμε μέσα από το σινεμά, τη μουσική και τις άλλες τέχνες.

Πρόκειται για τραγούδια που θέλατε καιρό να ερμηνεύσετε, σαν ένας εσωτερικός πόθος ή απλά προέκυψε τυχαία;

Πρόκειται για παλιά αγαπημένα μου τραγούδια. Αν και δεν πρόλαβα την εποχή εκείνη, πάντα εξέφραζαν και αυτά μεταξύ άλλων, τα πρώτα μου ερωτικά συναισθήματα. Είναι πάντα επίκαιρα και εύστοχα.

Τι να περιμένει το ελληνικό κοινό αυτή τη βραδιά;

Ετοιμάζουμε μια ολοκληρωμένη παράσταση. Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει επί σκηνής, έναν κινηματογραφικό χωρισμό και μια καινούργια αγάπη που γεννιέται. Μια ατμόσφαιρα δεκαετίας ‘60 και ‘70, χορός, video art και μερικά από τα πιο ερωτικά ελληνικά τραγούδια που γράφτηκαν μέχρι σήμερα.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά βήματά σας;

Θα τραγουδήσω στο Μέγαρο Μουσικής στις 14 Φεβρουαρίου μερικά από τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια του ελληνικού και του παγκόσμιου ρεπερτορίου, σε μια συναυλία, η οποία θα είναι μια εναλλακτική πρόταση για το πως να περάσει κανείς την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Ποια η γνώμη σας για τη νέα ελληνική μουσική σκηνή;

Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλοί και ταλαντούχοι άνθρωποι. Νιώθω όμως, ότι αυτό που λείπει σήμερα είναι το όνειρο, το όνειρο που πρέπει να έχει ένας νέος καλλιτέχνης να εκφραστεί μέσα από το τραγούδι.

Πόσο δύσκολο είναι για τους νέους να καταξιωθούν στη σημερινή ελληνική μουσική πραγματικότητα;

Μπορώ να μιλήσω μόνο για το είδος τραγουδιού με το οποίο ασχολούμαι εγώ και δυστυχώς, πιστεύω ότι στις μέρες μας οι δρόμοι ανοίγονται δύσκολα σε έναν νέο καλλιτέχνη. Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο χώρος μπορεί να σου δώσει πολλές ευκαιρίες και χαρές αλλά ταυτόχρονα, υπάρχουν και πολλές δυσκολίες οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Τι μουσική προτιμάτε να ακούτε τελευταία;

Ακούω Luz Casal, Deep Purple, Stranglers, Jethro Tull...

Έχετε κάποιον αγαπημένο δίσκο ή τραγούδι που ακούτε ξανά και ξανά;

Ένα τραγούδι που ακούω και χορεύω συνεχώς, είναι το «I’m so excited» από τους «Εραστές του καλοκαιριού».

Ποια η σχέση σας με το διαδίκτυο; Αισθάνεστε κάποιου είδους «απειλή» με την ελεύθερη διακίνηση της μουσικής μέσω του internet;

Σίγουρα το internet έχει αντικαταστήσει κατά κάποιο τρόπο την αγορά δίσκων. Νομίζω πως είναι η εύκολη λύση και έχουν βοηθήσει πολύ και οι πολυεθνικές για να οδηγηθούν εκεί τα πράγματα, υπό την έννοια ότι εκμεταλλεύονται αυτοί τώρα το διαδίκτυο, βγάζοντας από τη μέση καλλιτέχνες και δημιουργούς. Είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να απασχολήσει τους καλλιτέχνες ιδιαίτερα και να μην κάνουμε εκπτώσεις αν θέλουμε να διατηρήσουμε την Τέχνη μας.

Τι εύχεστε για το μέλλον, επαγγελματικά και όχι μόνο;

Εύχομαι να διατηρήσω το όραμά μου μέσα στα χρόνια και την όρεξή μου να δημιουργώ.

Πληροφορίες: Παλλάς, στις 9 μ.μ., εισιτήρια 35, 45 και 55 ευρώ.

ΒΑΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ