Ο Martin Scorsese αποκάλυψε ποιες μεγάλες ταινίες απέρριψε τη δεκαετία του 1980

martin-scorsese
ΤΕΤΑΡΤΗ, 05 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Σύμφωνα με συνέντευξη του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη του είχαν προταθεί το «Μάρτυρας εγκλήματος» και «Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς».

Ο «Ιρλανδός» του Martin Scorsese είναι ένα από τα φαβορί για διάκριση στα φετινά Όσκαρ και ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης έδωσε μια συνέντευξη στο Deadline όπου, μεταξύ άλλων, αποκάλυψε δύο ταινίες που απέρριψε την δεκαετία του 1980.

Όπως εξήγησε ο Scorsese, οι συγκεκριμένες προτάσεις του έγιναν μετά την εμπορική αποτυχία του «Βασιλιάς για μια νύχτα» το 1982. Εκείνη την εποχή ο Scorsese εξέταζε το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με κάποιο στούντιο «όπου όλα πρέπει να συζητηθούν και να κατανοηθούν» και πως του είχαν σταλεί «πολλά» σενάρια.

Δύο από αυτά ήταν το «Μάρτυρας εγκλήματος» που σκηνοθέτησε το 1985 ο Peter Weir με τους Harrison Ford και Kelly McGillis και την πρώτη ταινία του franchise «Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς» που γύρισε ο Martin Brest με τον Eddie Murphy το 1984.

«Λάμβανα πολλά σενάρια. Το “Μάρτυρας εγκλήματος”, το “Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς” – ήταν πολλά. Αλλά δεν τις γύρισα. Τότε αποφασίζεις την δική σου πορεία. Είναι πιο δύσκολη πορεία» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Scorsese.

Στην ίδια συνέντευξη ο 77χρονος σκηνοθέτης αποκάλυψε πως ο Robert De Niro είχε προσφερθεί να παίζει τον ρόλο του Χριστού στην μεταφορά του «Ο τελευταίος πειρασμός» που σκηνοθέτησε το 1988 βασισμένος στο ομώνυμο βιβλίο ιστορικής μυθοπλασίας του Νίκου Καζαντζάκη.

Προτού καταλήξει τελικά στον Willem Dafoe, ο De Niro είχε πει στον Scorsese πως θα αναλάμβανε τον ρόλο προκειμένου να προχωρήσει η παραγωγή, η οποία είχε αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα και είχε ήδη διακοπεί.

«Από σεβασμό σε όλους, συμπεριλαμβανομένου του Bob, κάναμε μια συζήτηση, αλλά ήξερα πως ο ρόλος δεν ήταν για αυτόν. Μου είπε πως θα τον έπαιρνε για μένα, εάν αντιμετώπιζα προβλήματα στο να την γυρίσω» εξήγησε ο σκηνοθέτης.

Τα προβλήματα τελικά ξεπεράστηκαν και η δραματική ταινία του Martin Scorsese ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στα Όσκαρ του 1989.