Ο Master of Wine, Γιάννης Καρακάσης, δίνει τα φώτα του σχετικά με τη φιάλη του κρασιού και τι πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να επιλέξουμε σωστά για μεγαλύτερη απόλαυση.

Δεν είναι λίγες οι φορές που συναντώ φίλους του κρασιού με απορίες σε όλα τα επίπεδα, όμως, πάντα νιώθω ότι πρέπει να ξεκινάμε από τα βασικά και σιγά- σιγά να ανεβαίνουμε, εφόσον κάτι τέτοιο είναι η επιδίωξή μας. Ας δούμε, λοιπόν, σήμερα πώς διαλέγουμε τις «σωστές» φιάλες κρασιού από ένα σημείο λιανικής, που μπορεί να είναι μία κάβα με την έννοια του φυσικού σημείου ή μία ηλεκτρονική, όπως η Greece and Grapes. 

1. Κάνουμε ένα τσεκ του χώρου που μπήκαμε (αν είναι φυσικό σημείο) και του υπαλλήλου που μας εξυπηρετεί: καθαριότητα, ευγένεια, προθυμία να καταλάβει τα θέλω και τις ανάγκες μας, όχι να βγάλει λεφτά. 

2. Μια και είμαστε «φουλ» στην εποχή της τεχνολογίας, με smart phones και wine searcher για τους προχωρημένους, ενημερωνόμαστε γενικά για τιμές, reviews και βραβεία. Προσοχή εδώ, με τόσους διαγωνισμούς που βραβεύουν όσο περισσότερα κρασιά μπορούν, έχει μεγάλη σημασία ποιος είναι ο συγκεκριμένος.

3. Αν είναι για αγορά επένδυσης, έχω βρει τους ειδικούς που μου ταιριάζουν και έχω κάνει την έρευνά μου πριν προχωρήσω σε συγκεκριμένη αγορά.

4. Aν ψάχνουμε να βρούμε το πιο φθηνό κρασί, καλό είναι να ξέρουμε ότι υπάρχει πάντα άλλο που είναι ακόμα φθηνότερο. Άρα το ζητούμενο είναι το value, σε ποια τιμή δηλαδή μπορούμε να προσλάβουμε περισσότερα ποιοτικά στοιχεία. Αυτό κάπως γενικευμένα και για τα ελληνικά κρασιά, βρίσκεται στη μεσαία κατηγορία τιμών, για παράδειγμα 12-25 ευρώ, με την ύπαρξη αρκετών εξαιρέσεων και προς τα κάτω και προς τα πάνω.

5. Αποφεύγουμε σκονισμένες και ξεχασμένες φιάλες σε ράφια ή φιάλες που έχουν αποθηκευτεί κοντά σε πηγές θερμότητας ή φωτός ή μυρωδιών, διότι μπορεί να αλλοιώσουν τη φρεσκάδα και τον φρουτώδη χαρακτήρα τους.

6. Αν η φιάλη μας είναι κλεισμένη με φελλό, προτιμούμε εκείνες που έχουν αποθηκευτεί πλαγίως. Αν είναι με βιδωτό καπάκι ή τύπου vinolok (γυάλινο πώμα) δεν υπάρχει κάποιος προβληματισμός.

7. Κάνουμε έναν γρήγορο έλεγχο στον φελλό, να μην έχει πεταχτεί ούτε χιλιοστό προς τα πάνω ή και κάτω από το στόμιο της φιάλης.

8. Ελέγχουμε το επίπεδο του κρασιού στο μπουκάλι, δεν θέλουμε το κενό (ullage) να ξεπερνά τα 2-3 εκατοστά από την επιφάνεια του κρασιού, καθώς αυτό μπορεί να αποτελέσει αιτία οξείδωσης. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, ειδικά σε παλαιές φιάλες. 

9. Προτιμάμε ετικέτες που επεξηγούν το πώς φτιάχτηκε το κρασί μας και όχι με το τί πιάτα να το ταιριάξουμε. Αυτό μας δίνει περισσότερες πληροφορίες για να κρίνουμε μετά μόνοι μας. 

10. Δοκιμάζουμε μία φιάλη πριν αγοράσουμε μεγαλύτερες ποσότητες.

11. Τολμάμε να κάνουμε ερωτήσεις για να ανακαλύψουμε όλα τα μυστικά του κρασιού ή να ζητήσουμε τη συμβουλή του καβίστα μας. Αν οι πληροφορίες του και οι συμβουλές του δεν μας αρέσουν, πηγαίνουμε αλλού! Όταν βρούμε τον καβίστα που μας αρέσει τον κάνουμε φίλο μας (όπως τον ψαρά μας) για να μάθει τις προτιμήσεις μας και να μας συμβουλεύει (ανάλογα με τα γούστα μας) νέες ετικέτες. Παράλληλα, χτίζοντας μία καλή σχέση, μπορείτε να βρείτε ξεχασμένα από τον χρόνο, ακόμα και από τον καβίστα, «διαμαντάκια».

12. Οι μεγάλες προσφορές δεν είναι απαραιτήτως και οι καλύτερες ευκαιρίες. Ίσως το κρασί να είναι προβληματικό ή να έχει ξεπεράσει τη συνιστώμενη ημερομηνία κατανάλωσής του ή, ενδεχομένως, υπάρχει κάποια εμπορική εκμετάλλευση του κρασιού. 

13. Στα πιο απλά φρέσκα και ελαφρά λευκά και ροζέ κρασιά προτιμάμε τις τελευταίες δύο χρονιές κυκλοφορίας τους. Στα πιο σύνθετα παραδείγματα, πηγαίνουμε ακόμα και πιο πίσω. Οι πιθανότητες είναι περισσότερο επιβράβευσης παρά απογοήτευσης.

14. Η ένδειξη της αλκοόλης στην ετικέτα δείχνει σε πολύ μεγάλο βαθμό το στυλ του κρασιού. Αν είναι 12% είναι ένα ελαφρύ κρασί, αν είναι 15% πρόκειται για ένα πολύ πλούσιο κρασί. 

https://www.greeceandgrapes.com