H ταινία «Μήλα» αποτελεί την επίσημη υποβολή της Ελλάδας για το Οσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας.

Η ειδική επιτροπή του υπουργείου Πολιτισμού επέλεξε ανάμεσα στις υποψήφιες ταινίες την ταινία με την οποία μας συστήθηκε ο Χρήστος Νίκου. Έτσι η ταινία θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στις διαδικασίες της 93ης διοργάνωσης των Οσκαρ, διεκδικώντας το βραβείο Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας Μεγάλου Μήκους.

«Μετά από διεξοδική συζήτηση, η Επιτροπή επέλεξε κατά πλειοψηφία την ταινία μυθοπλασίας Μήλα του σκηνοθέτη Χρήστου Νίκου: Η συγκεκριμένη ταινία επελέγη για την καλή φωτογραφία, την οικουμενικότητα και την επικαιρότητα του θέματος που τη διακρίνει», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου. 

Υπενθυμίζεται ότι η ταινία είχε κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστινό Φεστιβάλ της Βενετίας, στο τμήμα Orizzonti, τον περασμένο Σεπτέμβριο. Έκτοτε συνεχίζει την φεστιβαλική της πορεία, αποσπώντας μάλιστα το βραβείο σεναρίου, για τον Χρήστο Νίκου και τον Σταύρο Ράπτη, στο Φεστιβάλ του Σικάγου.

Επόμενος σταθμός της ταινίας είναι η Θεσσαλονίκη όπου διαγωνιζεται στο Διεθνές Διαγωνιστικό. Δεδομένου μάλιστα ότι η φετινή διοργάνωση πραγματοποιείται online, η ταινία θα είναι διαθέσιμη για διαδικτυακή προβολή. Δείτε εδώ αναλυτικά οδηγίες για το 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης που διεξάγεται εξ' ολοκλήρου online από τις 5 έως τις 15 Νοεμβρίου.

Η ταινία, που γοήτευσε ως και την Κέιτ Μπλάνσετ, αφορά μια αναπάντεχη επιδημία, που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Άρη, ένα άνδρα γύρω στα 40, (Άρης Σερβετάλης) να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει ειδικά σχεδιαστεί για να χτίσει ένας αμνησιακός μια καινούργια ζωή. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές που είναι ηχογραφημένες από τους γιατρούς του. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Αρης βγάζει μια φωτογραφία polaroid ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις θα συναντήσει την Άννα (Σοφία Γεωργοβασίλη), μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα.

Έχουμε γράψει για την ταινία:

Με μια άκρως ευφάνταστη και εύστοχη αφίσα που σε μπάζει κατευθείαν στο θέμα της ταινίας, τα «Μήλα» τοποθετούνται στην καρδιά μιας δυστοπικής αλληγορίας, θεμέλια της οποίας συνιστούν προβληματισμοί για τη μνήμη, τη δόμηση της ταυτότητας με βάση τη μνήμη, το πένθος και τη λειτουργία της μνήμης στη θλίψη.

Και όλα αυτά με ένα τρόπο σουρεαλιστικό και την ίδια ώρα αρκετά ρεαλιστικό και οικείο. Με ένα τρόπο δραματικό και την ίδια ώρα ειρωνικό και αστείο.

Ο σκηνοθέτης Χρήστος Νίκου στριμώχνει στο 4:3 κάδρο του έναν αναλογικό κόσμο που προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες του με μια περίεργη επιδημία που έχει ξεσπάσει σβήνοντας τη μνήμη των ασθενών.

Φωτογραφία που ξεθωριάζει σαν την αδύναμη μνήμη των ηρώων, κάπως αποστασιοποιημένες ερμηνείες που συνεχίζουν την παράδοση του Greek Weird Cinema- ο Νίκου έχει θητεύσει άλλωστε ως βοηθός σκηνοθέτη στον «Κυνόδοντα»- και η υψηλής σημασίας στην ιστορία και τον ήρωα που πάσχει, συμβολική και ειρωνική λειτουργία της κατανάλωσης των μήλων.

Τα μήλα προασπίζουν την καλή μνήμη. Αρκεί όμως η κατανάλωσή τους για να διαχειριστεί κάποιος  τη μνήμη; Και γιατί να θέλει κάποιος να την χειραγωγήσει; Ειδικά σε ένα κόσμο που η μνήμη πάσχει σβήνοντας ταυτότητες και ζωές. Διαβάστε περισσότερα εδώ.