Οι Αμερικανοί πρόεδροι και τα… κρασιά τους
Τι κρασιά άραγε θα επιλέξει να σερβίρονται στον Λευκό Οίκο ο υποψήφιος των Δημοκρατικών και επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν όταν μετακομίσει εκεί με την σύζυγό του Τζιλ Μπάιντεν στις 20 Ιανουαρίου, και έπειτα από το τρομερό χτύπημα στις δημοκρατικές διαδικασίες των ΗΠΑ με την εισβολή των οπαδών του Ντόναλντ Τραμπ στο Καπιτώλιο;
Οι νέοι ένοικοι του Λευκού Οίκου θα μείνουν στις κλασικές επιλογές των προκατόχων τους ή θα κάνουν πιο τολμηρές επιλογές διαλέγοντας για παράδειγμα ένα αφρώδη οίνο από το Τέξας ή μήπως κάτι από το Βερμόντ;
Επικαλούμενη το βιβλίο του Φρεντ Ράιαν «Το κρασί και ο Λευκός Οίκος: Μια ιστορία» η Wall Street Journal αναφέρει πως παρόλο που ορισμένοι Αμερικανοί πρόεδροι αγαπούσαν περισσότερο το κρασί από άλλους, όλοι αναγνώριζαν τον σημαντικό πολιτικό του ρόλο.
Το βιβλίο μας μεταφέρει στο κελάρι του Λευκού Οίκου ανά τα χρόνια με λεπτομέρειες όπως ότι ο Τζέιμς Μπιουκάναν λάτρευε το κρασί και μεθούσε ενώ ο Ράδερφορντ Χαίηζ το απεχθανόταν.
Ο Χάρυ Τρούμαν ήταν επίσης φειδωλός με το ποτό. Προσέφερε, όπως σημειώνεται, ένα ποτήρι σαμπάνιας στους επισκέπτες πριν από το δείπνο, ενώ κατά τη διάρκεια του γεύματος «η διαδικασία γεμίσματος των άδειων ποτηριών κρασιού ήταν σκόπιμα αργή».
Το κρασί αποτελεί ένα εξαιρετικό πρίσμα μέσω του οποίου πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι προηγούμενοι πρόεδροι και τα επιτεύγματά τους ή οι παραβάσεις τους (ή και τα δύο)., σημειώνει η WSJ. Πάρτε, για παράδειγμα, τον Ρίτσαρντ Νίξον. Ενώ ο 37ος πρόεδρος μπορεί να παραιτήθηκε ντροπιασμένος, είναι επίσης υπεύθυνος για την τοποθέτηση του Schramsberg στο χάρτη του κρασιού προσφέροντας ένα Schramsberg Blanc de Blancs του 1969 στον Κινέζο πρωθυπουργό Τσου Εν Λάι το 1972, σε μια πρόποση για την σημαντική πρόοδο των σινο-αμερικανικών σχέσεων. Πρόκειται για αφρώδη οίνο που παράγεται στην κοιλάδα της Νάπα.
Αυτή αποδείχθηκε η πρώτη από πολλές περιστάσεις κατά τις οποίες σερβιρίστηκε το κρασί Schramsberg, με την πιο πρόσφατη να είναι το 2018 όταν ο Ντόναλντ Τραμπ καλωσόρισε τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν με ένα Schramsberg Cremant Demi-Sec του 2014.
Τα κρασιά της Καλιφόρνια αποτέλεσαν επίσης επιλογή πολλών προέδρων τις τελευταίες δεκαετίες, και ορισμένα οινοποιία εμφανίζονται ξανά και ξανά: κυρίως τα Robert Mondavi, Wente Vineyards και Beaulieu Vineyard.
Το 1974, ο πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ δεσμεύτηκε να σερβίρει μόνο εγχώρια κρασιά στον Λευκό Οίκο με την ιστορική επιλογή να σφραγίζει η προσφορά ενός κρασιού από το Μίσιγκαν, την πατρίδα του.
Τα αμερικανικά κρασιά σερβιρίζονταν στον Λευκό Οίκο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά ελάχιστα εκτιμήθηκαν από τον υπόλοιπο κόσμο.
Όταν ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ σέρβιρε αμερικανικά κρασιά σε μεσημεριανά γεύματα και δείπνα, η κίνηση αυτή εκλαμβανόταν ως καινοτομία την ώρα που το αποδοκίμαζαν αρκετοί κριτικοί οίνων, όπως αναφέρεται στο βιβλίο. Ο ίδιος ο Αϊζενχάουερ αγαπούσε το μάλλον απλό, μάλλον γλυκό Dry Sack Sherry από την Ισπανία. Σχεδόν κάθε μενού του Αϊζενχάουερ περιλαμβάνει το Dry Sack Sherry ως ποτό πρώτης επιλογής.
Αν ο Αϊζενχάουερ είχε περιορισμένο ενδιαφέρον για το κρασί, είναι σαφές ποιος πρόεδρος πιστεύει ο συγγραφέας του βιβλίου ότι ήταν γνώστης του κρασιού. «Με την κυβέρνηση του προέδρου Ρόναλντ Ρήγκαν ο Λευκός Οίκος είδε το κρασί να φτάνει σε επίπεδο ενδιαφέροντος απαράμιλλο που είχε να δει από την εποχή του Τόμας Τζέφερσον», γράφει ο κ. Ράιαν - ο οποίος, πρέπει να σημειωθεί, ήταν μέλος του προσωπικού του Λευκού Οίκου του Ρήγκαν και υπηρέτησε ως διευθυντής του προσωπικού του. Σημειώνει μάλιστα ότι ο Ρήγκαν ήταν ένθερμος υποστηρικτής των κρασιών της Καλιφόρνια, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων απροσδόκητων ποικιλιών σταφυλιών. Επί Ρήγκαν σερβιρίστηκαν, για παράδειγμα, πρώτη φορά στον Λευκό Οίκο Ζινφαντέλ και Μερλό από την Καλιφόρνια.
Δεν ήταν όμως μόνο ο Ρήγκαν λάτρης του κρασιού. Ο κ. Ράιαν χαρακτηρίζει τον πρόεδρο Τόμας Τζέφερσον «’Ιδρυτή Πατέρα’ της αμερικανικής εκτίμησης κρασιού». Ο Τζέφερσον είχε εκτιμούσε πολύ τα εκλεκτά κρασιά της εποχής του, συμπεριλαμβανομένων των κρασιών της Μαδέρας και του Μπορντό. Ο Τζέφερσον ήταν επίσης φιλόδοξος αμπελουργός, αν και τα αμπέλια που φύτεψε απέτυχαν να ευδοκιμήσουν. Παρ 'όλα αυτά, οι οινοπαραγωγοί της Βιρτζίνια σήμερα αναφέρουν συχνά τον Τζέφερσον ως τον πρώτο τους καθοδηγητή.
Πάντα με ισχυρή συμβολική διάσταση, το κρασί έχει χρησιμοποιηθεί ακόμη και ως πολιτικό όπλο. Για παράδειγμα, μία πολιτική γελοιογραφία που απεικονίζει τον πρόεδρο Μάρτιν Βαν Μπιουρέν να κρατάει ένα ποτήρι σαμπάνιας, ένα σήμα της αδράνειας και της αποσύνδεσής του από τον κοινό Αμερικανό , έβαλε το χεράκι της στην αποτυχία του προέδρου να επανεκλεγεί.
Η κατανάλωση σαμπάνιας παρέμεινε, ωστόσο, στις συνήθειες του Λευκού Οίκου. Και ενώ και άλλοι αφρώδεις οίνοι σερβίρονται όλα αυτά τα χρόνια, οι ετικέτες του οινοποιείου Moët & Chandon εμφανίστηκαν με ιδιαίτερη επιμονή στα μενού των δείπνων τόσο των Ρεπουμπλικανών όσο και των Δημοκρατών. Ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ, εν τω μεταξύ, απέφευγε τα γαλλικά cuvées προτιμώντας τους αφρώδεις οίνους από τις ΗΠΑ. Οι επιλογές του περιελάμβαναν το Great Western Natural και το Gold Seal Blanc de Blancs, τόσο από τη Νέα Υόρκη όσο και από το πάντα-δημοφιλές Schramsberg.
Τα μενού του Λευκού Οίκου, συνεχίζει ο κ. Ράιαν, αποκαλύπτουν τις προτιμήσεις τόσο των επισκεπτών όσο και των προέδρων. Όταν ο πρόεδρος Φράνκλιν Ν. Ρούσβελτ ετοιμάστηκε να φιλοξενήσει τον βασιλιά Γεώργιο ΣΤ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και τη βασίλισσα Ελισάβετ το 1939, ο πρέσβης του στη Γαλλία, Γουίλιαμ Γ. Μπούλιτ, ανέλαβε να φέρει πάνω από 100 μπουκάλια της προτιμώμενης σαμπάνιάς του, την σαμπάνια Pommery & Greno.
Και όταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ έμεινε στον Λευκό Οίκο, το προσωπικό του ζήτησε να προσφέρεται στον Τσόρτσιλ sherry για πρωινό, ουίσκι για μεσημεριανό και σαμπάνια για δείπνο, ακολουθούμενο από ουίσκι και το μπράντι μετά.
Σίγουρα όταν πρέπει να ψυχαγωγήσεις ξένους αξιωματούχους, η επιλογή ενός κρασιού είναι θέμα διπλωματίας. Ορόσημο θεωρείται η κίνηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, το 2015, να επιλέξει ένα κινεζικό κρασί, το πρώτο μάλιστα που «μπήκε» στον Λευκό Οίκο, για να φιλοξενήσει τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ.
Πέρα όμως από τις προτιμήσεις των Αμερικανών προέδρων, τα κρασιά που προσφέρονται στον Λευκό Οίκο αποτελούν μια μικρογραφία τηςαξιοσημείωτης παραγωγής οίνου κατά την διάρκεια της θητείας τους.