Το καλοκαίρι πλησιάζει και η φέτα είναι μια από τις πρωταγωνίστριες της χωριάτικης σαλάτας, που τόσο έχουμε συνδυάσει με ήλιο και διακοπές. Εκτός, όμως, ότι ταιριάζει εκπληκτικά με την ντομάτα και το κρεμμύδι, αυτά τα ξέρατε για το αγαπημένο σας τυρί;

Η φέτα είναι το πιο δημοφιλές είδος τυριού άλμης στον κόσμο.

Στην Οδύσσεια του Ομήρου, ο Πολύφημος παρουσιάζεται να φτιάχνει τυρί από πρόβειο γάλα, πιθανόν τον πρόδρομο της φέτας, το οποίο άφηνε να ωριμάσει σε σχάρες στη σπηλιά του.

Παρ’ όλο που το τυρί που παρασκευάζεται από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα εντοπίζεται στην Ελλάδα από τον 8ο αιώνα π.Χ. και καταναλωνόταν ευρέως στην αρχαία Ελλάδα και στη μετέπειτα ελληνική γαστρονομία, η φέτα συγκεκριμένα καταγράφηκε κατά τη βυζαντινή περίοδο με την ονομασία «πρόσφατος» και παρασκευαζόταν από Κρητικούς και Βλάχους της Θεσσαλίας.

Το όνομα φέτα είναι ιταλικής προέλευσης (fetta) και προέρχεται από μια αναφορά του 17ου αιώνα στο είδος αυτού του τυριού που κοβόταν σε φέτες για να τοποθετηθεί στα βαρέλια. Στην Κύπρο συνηθίζεται να γράφεται με δύο «τ», όπως άλλωστε προφέρεται και στην κυπριακή διάλεκτο.

Σήμερα, η φέτα φτάνει το 70% της κατανάλωσης ελληνικού τυριού.

Θεωρείται εθνικό τυρί της Ελλάδας και από το 2002 έχει κατοχυρωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (Π.Ο.Π.) και πρέπει να προέρχεται μόνο από συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας και από συγκεκριμένες φυλές αιγοπροβάτων. Για να θεωρηθεί, λοιπόν, ένα τυρί φέτα, θα πρέπει να παράγεται σε ηπειρωτική Ελλάδα, Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρο, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο και από την νησιωτική χώρα μονάχα σε Κεφαλονιά και Λέσβο και να παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα ή μείγμα πρόβειου με μέχρι 30% κατσικίσιου από την ίδια περιοχή.

Το λευκό τυρί σε άλμη που μπορεί να συναντήσετε στο εξωτερικό και κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο και να αποκαλείται λανθασμένα από πολλούς «φέτα», συνήθως παρασκευάζεται εν μέρει η εξ ολοκλήρου από αγελαδινό γάλα.