Η υπερφαγία, ειδικά την περίοδο των εορτών, μπορεί εύκολα να αποτελέσει το έναυσμα για μία σωρεία από διάφορα προβλήματα υγείας.

Οι φυσικές συνέπειες της υπερκατανάλωσης τροφής έχουν πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις από ένα φούσκωμα ή μία δυσφορία. Μπορεί να προκαλέσoυν καρδιοαγγειακά προβλήματα, υψηλή πίεση αλλά και διάφορες διατροφικές διαταραχές. Μεταξύ αυτών κατατάσσονται και οι  ψυχολογικές συνθήκες, όπως ενδεχομένως η εστίαση στο φαγητό ως υποκατάστατο για κάτι που λείπει από τη ζωή κάποιου, ως μέθοδος διαφυγής κ.λπ, καταστάσεις όμως, οι οποίες ενδεχομένως να είναι η αρχή ενός δαιδαλώδους ψυχοσωματικού προβλήματος.

Αυτές οι διατροφικές διαταραχές προκαλούν ανισορροπία στο σώμα με βάση την πρόσληψη τροφής και την υπερφόρτωση του πεπτικού συστήματος. Όσο πιο σοβαρό είναι το πρόβλημα, τόσο λιγότερο ικανός είναι ο οργανισμός να αφομοιώσει και να διαχειριστεί σωστά τα λίπη, το αλάτι και τους υδατάνθρακες.

Μερικές από τις φυσικές συνέπειες της υπερκατανάλωσης τροφής περιλαμβάνουν τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, την υψηλή χοληστερόλη, την υπέρταση, το άγχος, το άσθμα, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, τον διαβήτη  καθώς και θέματα όπως η αρθρίτιδα και ο πόνος στις αρθρώσεις.

Όσοι επιδίδονται συχνά σε καταστάσεις υπερφαγίας και εδικά όσοι το κάνουν σε μικρό χρονικό διάστημα, όπως είναι οι εορταστικές περίοδοι, είναι πιο επιρρεπείς σε βλάβες των οργάνων, αλλά και σε συνθήκες όπως ο διαβήτης, η καρδιακή προσβολή, νεφρικές νόσοι, ακόμα και διάφορες μορφές καρκίνου. Αυξημένο κίνδυνο όμως έχουν και για εγκεφαλικό επεισόδιο.

Άλλες οργανικές συνέπειες της υπερφαγίας περιλαμβάνουν διακυμάνσεις του σακχάρου στο αίμα, ευαισθησία στη ζέστη και στο κρύο, πονοκεφάλους, πόνο στην κοιλιακή περιοχή και συνεχείς λιγούρες.

Η διατήρηση μια κανονικής διατροφής, επιτρέποντας μόνο συγκεκριμένα παραπτώματα (λόγω εορτών) είναι ο πιο υγιεινός τρόπος για να καταναλώνετε άφοβα τροφές της αρεσκείας σας.

Οι σωματικές επιπτώσεις της υπερκατανάλωσης τροφής μπορεί να είναι επιβλαβείς και εξαιρετικά άβολες για τον οργανισμό και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αυταπατάσθε ότι η χορήγηση κάποιου για παράδειγμα αντιόξινου φαρμάκου, άρα μίας παροδικής θεραπείας, θα μπορούσε να αποτελέσει  πανάκεια.