Αν πάλι χθες μετρήσατε...προβατάκια μέχρι να σας πάρει ο ύπνος, μάλλον ήρθε η ώρα να βάλετε λίγη δράση στη ζωή σας, όπως αναφέρει μια νέα έρευνα.

Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ομάδα γιατρών της ιατρικής σχολής του Πίτσμπουργκ, όσοι υποφέρουν από αϋπνίες, μπορούν να καταπολεμήσουν το πρόβλημά τους, μειώνοντας τις ώρες που περνούν στο κρεβάτι τους, με σκοπό την βελτίωση του ύπνου τους.

Ο επικεφαλής της έρευνας Daniel Buysse και η ομάδα του, διαπίστωσαν ότι μερικές σύντομες επισκέψεις και τηλεφωνήματα με μια νοσοκόμα, ως μέρος μιας σύντομης συμπεριφορικής θεραπείας, συνέβαλαν στην υπερνίκηση της χρόνιας αϋπνίας στους ηλικιωμένους.

Ένας στους πέντε πολίτες των ΗΠΑ υποφέρουν από αϋπνία, ποσοστό που αυξάνεται σε έναν στους τρεις, στα ηλικιωμένα άτομα και που έχει συνδεθεί με μια σειρά από σωματικά προβλήματα, από ατυχήματα, μέχρι την υπέρταση. Επίσης, το πρόβλημα της αϋπνίας είναι επιζήμιο για την ψυχική υγεία.

Το πιο σημαντικό σημείο της συμπεριφορικής θεραπείας, όπως αναφέρεται στο περιοδικό «Archives of Internal Medicine», είναι το λογικό: «Όταν κοιμάστε καλά, το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να σπαταλάτε λιγότερο χρόνο στο κρεβάτι», λέει ο Buysse.

Έρευνα τριών δεκαετιών, έχει δείξει ότι η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία είναι εξίσου αποτελεσματική με ένα χάπι για την αϋπνία, με λιγότερες μάλιστα παρενέργειες. Ωστόσο, ο χρόνος και τα χρήματα –συνήθως μεταξύ έξι και οκτώ ωριαίες συναντήσεις με έναν κλινικό ψυχολόγο- δεν είναι ευρέως διαθέσιμα.

Προκειμένου να ερευνήσουν το αν η θεραπεία χωρίς φάρμακα θα μπορούσε να μειωθεί και να απλοποιηθεί, ο Buysse και οι συνεργάτες του συνεργάστηκαν με 79 ενήλικες που έπασχαν από χρόνια αϋπνία, με μέσο όρο ηλικίας, τα 72 χρόνια.

Οι συμμετέχοντες επιλέχθηκαν τυχαία και έλαβαν, είτε έντυπο εκπαιδευτικό υλικό σχετικά με τον ύπνο, ή μια σύντομη συμπεριφορική θεραπεία που περιλάμβανε 45 - 60 λεπτά ατομική συνεδρία πρόσωπο με πρόσωπο, 30 λεπτά παρακολούθηση των συμπερασμάτων της συνεδρίας και δύο 20λεπτά τηλεφωνήματα.

Μια ψυχολόγος επικεντρώθηκε σε συμπεριφορικές οδηγίες για το πώς ο ασθενής θα πρέπει να περιορίσει την ώρα που περνάει στο κρεβάτι και πώς να ορίσει ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου και ξυπνήματος, αλλά και σε συζητήσεις σχετικά με τους βιολογικούς λόγους πίσω από τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί, όπως οι ψυχικές, φυσικές και συμπεριφορικές αλλαγές του ημερήσιου κύκλου του σώματος.

«Αυτή η θεραπεία έχει ως αποτέλεσμα τη συμπίεση του ύπνου σε ένα πιο αποδοτικό αποτέλεσμα», έγραψε ο Buysse στο Reuters Health. «Ο πιο πυκνός ύπνος είναι πιο αποδοτικός».

Στην ίδια λογική είναι και η άποψη του Thomas Neylan από το πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο: «πολλά άτομα που υποφέρουν από αϋπνία, ξοδεύουν πολύ χρόνο στο κρεβάτι τους, ανησυχώντας για τον ύπνο τους, μεταξύ άλλων. Περιμένουν να έχουν αϋπνία».

Αν και ο Neylan είπε ότι μερικές φορές χρειάζεται θεραπεία με φάρμακα, κάτι τέτοιο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, από εθισμό, μέχρι ζάλη κατά τη διάρκεια της ημέρας.

«Αν δεν είστε έτοιμοι να κοιμηθείτε, μην ξαπλώνετε στο κρεβάτι προσπαθώντας να αναγκάσετε τον εαυτό σας να κοιμηθεί. Κι αν ξυπνήσετε στη μέση της νύχτας και δε μπορείτε να ξανακοιμηθείτε εύκολα, σηκωθείτε από το κρεβάτι», λέει ο Neylan.