Οι «γερόλυκοι του ροκ», όπως είναι πλέον ο κλισέ όρος που τους αποδίδεται, συμπλήρωσαν μισό αιώνα από την κυκλοφορία του ντεμπούτο άλμπουμ τους, ενώ οι φήμες τους θέλουν να επισκέπτονται και τη χώρα μας το ερχόμενο καλοκαίρι. Ας ρίξουμε μια ματιά στα 5 must have άλμπουμ τους.

25 studio άλμπουμ μετά το ντεμπούτο τους και αναρίθμητες άλλες κυκλοφορίες, εκατομμύρια πωλήσεων, εμβληματικές ζωντανές εμφανίσεις και χιλιάδες μύθους και αλήθειες να ακολουθούν την πορεία τους, συνεχίζουν ακάθεκτοι, κόντρα στον χρόνο και τη φθορά.

Αν και είναι δύσκολο να επιλέξει κανείς τα καλύτερα άλμπουμ τους, παρακάτω παρουσιάζουμε πέντε δίσκους, που σίγουρα, δεν πρέπει να λείπουν από τη δισκοθήκη σας. Και φυσικά, υπάρχουν ακόμα 20…

Between The Buttons (1967)

Ένα από τα πρώτα τους άλμπουμ, υποτιμημένο από πολλούς, αλλά μία από τις πιο ολοκληρωμένες δουλειές τους, με pop και rock στοιχεία σε αρμονία. Περιέχει μια από τις ωραιότερες μπαλάντες τους, το «Ruby Tuesday».  O Brian Jones, που έγραψε μαζί με τον Richards αυτό το τραγούδι, παίρνει τα ηνία στον πρωταγωνιστικό ρόλο από τον Mick Jagger.

Sticky Fingers (1971)

Μια από τις πιο επιτυχημένες δουλειές των Stones, με κομμάτια όπως το «Wild Horses», το «Sister Morphine» και το θρυλικό «Brown Sugar». Και να μη ξεχνάμε φυσικά και το καταπληκτικό εξώφυλλο με το φερμουάρ…

Beggars Banquet (1968)

Περιέχει φυσικά το αγαπημένο «Sympathy For The Devil» και το «Parachute Woman» και αφηγείται ιστορίες για τους απόκληρους της ζωής, μιλώντας σε όλες τις κοινωνικές ομάδες.

Exile On Main St. (1972)

Θεωρείται ένα από τα πλέον κλασικά άλμπουμ του συγκροτήματος και ένα από τα πιο σημαντικά στην ιστορία του rock n’ roll. Το διπλό αυτό άλμπουμ, που γράφτηκε σε μια περίοδο γεμάτη ναρκωτικά και απεξαρτήσεις, περιέχει υπέροχα ροκ κομμάτια, όπως το «Sweet Virginia» και το «Rip This Joint».

Let It Bleed (1969)

Από το συγκλονιστικό «Gimme Shelter» μέχρι το «You Can’t Always Get What You Want», αυτό το άλμπουμ είναι από τις πιο δυνατές και ολοκληρωμένες δουλειές των Stones. Κυκλοφόρησε στο τέλος μιας έντονης πολιτικά, μουσικά και κοινωνικά δεκαετίας και αντικατοπτρίζει πλήρως το σύνθημα «sex, drugs and rock n’ roll».

Ροζίνα Αράπη