Τα Όσκαρ τελείωσαν αλλά οι ερμηνείες μένουν. Ερμηνείες μάλιστα που ζωντανεύουν στην μεγάλη οθόνη τις πραγματικές ιστορίες ανθρώπων, που συγκλόνισαν.

Φέτος τα Όσκαρ είχαν αρκετές βιογραφικές ταινίες (ή έστω ταινίες εμπνευσμένες από πραγματικές ιστορίες). Από το «Λύκο της Wall street» και το «Dallas Buyers Club» μέχρι το «Philomena» και το «12 χρόνια σκλάβος», οι κινηματογραφικές απεικονίσεις πραγματικών ανθρώπων δεν αφήνουν ασυγκίνητη την αμερικανική ακαδημία, η οποία όλο και χαρίζει σε τέτοιες προσπάθειες κάποιο χρυσό αγαλματίδιο.

Την Κυριακή ήταν η σειρά του «12χρόνια σκλάβος» μία ταινία που βασίζεται στα απομνημονεύματα του Σόλομον Νόρθαπ, από το 1853 και του «Dallas Buyers Club» με τον Μάθιου ΜακΚόναχι να υποδύεται τον Ρον Γούντρουφ.

Σκηνή από την ταινία "Ο πιανίστας".

Πριν από αυτούς όμως έχουμε να θυμηθούμε και άλλες εκπληκτικές ερμηνείες. Ο Άντριεν Μπρόντι κέρδισε τις εντυπώσεις και ένα Όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας όταν υποδύθηκε τον Βλαντισλάβ Σπίλμαν στον «Πιανίστα» το 2003, ενώ η μοναδική μεταμόρφωση της Σαρλίζ Θερόν σε «Monster» την επόμενη χρονιά της χάρισε το Όσκαρ της καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για τον ρόλο της ως Αϊλίν Γουόρνος.

Ο Φόρεστ Γουιτάκερ δεν άφησε ασυγκίνητη την αμερικανική ακαδημία κινηματογράφου όταν το 2007 υποδύθηκε τον Ίντι Αμίντ, τον περιβόητο δικτάτορα της Ουγκάντα, ο Τζέιμι Φοξ επιβραβεύτηκε όταν υποδύθηκε τον μουσικό Ρέι Τσάρλς το 2005 και η μοναδική Τζούλια Ρόμπερς κατέκτησε το χρυσό αγαλματίδιο ως «Έριν Μπρόκοβιτς» αποκαλύπτοντας μία οικολογική απάτη δισεκατομμυρίων.

Η Μαριόν Κοντιγιάρ στο «La Vie en Rose» ήταν μαγική ως Έντιθ Πιάφ και πήρε το Όσκαρ α΄ γυναικείου ρόλου το 2008 ενώ η Νικόλ Κίντμαν προκάλεσε θαυμασμό όταν απεικόνισε στο πανί την Βιρτζίνια Γουλφ στην ταινία «Οι ώρες».

Σκηνή από την ταινία "Milk".

Δικαιωματικά, ο Σον Πεν κέρδισε την ύψιστη κινηματογραφική αναγνώριση γιατί στο «Milk» ως ο ακτιβιστής και πολιτικός Χάρβει Μίλκ ήταν καθηλωτικός, όπως εξάλλου και ο πρόσφατα εκλιπών Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, όταν εμφανίστηκε το 2006 ως Τρούμαν Καπότε στην ομώνυμη ταινία.

Την ίδια χρονιά, η Ρις Γουίδερσπουν έφερε στη μεγάλη οθόνη την αγαπημένη του Τζόνι Κας, την Τζουν Κάρτερ Κας στο «Walk the Line» και απέσπασε το βραβείο για την καλύτερη γυναικεία ερμηνεία. Και ο συμπρωταγωνιστής της Χοακίν Φίνιξ (ως Τζόνι Κας) ήταν υποψήφιος αλλά ο προαναφερθέν Τρουμαν Καπότε (του Σέιμουρ Χόφμαν) ήταν τελικά ο νικητής. 

Η Κέιτ Μπλάνσετ στο «Aviator» έγινε η Κάθριν Χέμπορν και πήρε ένα ακόμη χρυσό αγαλματίδιο το 2005, ο Μπεν Κίνσλει έχει στιγματιστεί ως «Γκάντι» από το 1983 οπότε και κατέκτησε το Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου ενώ ίδια…τύχη είχε και ο Τζέφρι Ρας ως Ντέιβιντ Χέλφγκοτ στο «Shine» (1996).

Η Σάντρα Μπούλοκ στο «The Blind Side» υποδύθηκε την Leigh Anne Tuohy, μία μητέρα από το Τενεσί που υιοθέτησε τον ποδοσφαιριστή Michael Oher και κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ερμηνείας και σε μία πιο «βίαιη» εκδοχή ο εκπληκτικός Κρίστιαν Μπέιλ μας σύστησε τον δικό του «The Fighter» Ντίκι Έκλαντ, τον μποξέρ που τον τίμησε με ένα Όσκαρ.

Η Έλεν Μίρεν ως βασίλισσα Ελισάβετ.

Οι βιογραφίες βέβαια των... γαλαζοαίματων τα τελευταία χρόνια έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις. Η Έλεν Μίρεν ως η βασίλισσα Ελισαβετ (μάλιστα η ηθοποιός παρέλαβε και το βραβείο Μπάφτα για την προσφορά της από τον…εγγονό της πρίγκιπα Γουίλιαμ πρόσφατα), ο Κόλιν Φερθ ως Βασιλιάς Γεώργιος ο 4ος (κατέκτησε το  Όσκαρ α΄ ανδρικού ρόλου) και η σιδηρά κυρία των Όσκαρ Μέριλ Στριπ, που υποδύθηκε την…. πραγματική «Σιδηρά κυρία» Μάργαρετ Θάτσερ, άξιζαν τις οσκαρικές τους διακρίσεις και το χειροκρότημα.

Το αντίπαλο δεός της Στριπ στα ...ανδρικά Όσκαρ, ο ιδιαίτερος Ντάνιελ Ντέι Λιούς μάγεψε για μία ακόμα φορά ως Λίνκολν πέρυσι, μία ερμηνεία που του χάρισε δικαιωματικά ένα χρυσό αγαλματίδιο.

Έτσι, ο ταλαντούχος ηθοποιός έγινε ο έκτος άνθρωπος στην ιστορία του θεσμού που κερδίζει περισσότερα από δύο βραβεία της Ακαδημίας και ο πρώτος άντρας ηθοποιός που κατακτά τρία βραβεία για πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]