Κριτική ταινίας: Byzantium
Άλλη μια ιστορία με εξανθρωπισμένα βαμπίρ περνά από τη μεγάλη οθόνη και έρχεται να προστεθεί σε μια λίστα ταινιών ενός νέο-σχηματισμένου κινηματογραφικού είδους.
Αυτού που αναμειγνύει τις ιδιότητες των αιμοδιψών βαμπίρ με εκείνες των ανήσυχων ανθρώπων, αυτού του είδους που μας προτείνει έναν φαντασιακό κόσμο πέρα από τα συνηθισμένα και μας μεταφέρει έτη φωτός από την πραγματικότητα.
«Στην πράξη, ο κόσμος απεχθάνεται την πραγματικότητα!», είπε σε μια συνέντευξη ο Νιλ Τζόρνταν, ο ιρλανδός σκηνοθέτης της ταινίας «Byzantium» (2012).
Μετά το γνωστό «Συνέντευξη με ένα Βρικόλακα» διακατέχεται και πάλι από τις ίδιες ανησυχίες και βάζει σε εικόνες ένα μύθο που εμπεριέχει την πάλη μεταξύ της ηθικής και της ανήθικης πλευράς της ύπαρξης, μπερδεύοντας σε ένα αλλόκοτο σενάριο αιωνόβια πλάσματα με συνηθισμένους ανθρώπους, βαμπίρ που δεν φοβούνται το φως της μέρας, εκδίδονται και εξαπατούν για να επιβιώσουν ή ακολουθούν έναν «ευλαβικό» τρόπο ζωής, βουλιαγμένα, ωστόσο, σε μια απέραντη θλίψη και ένα αδιέξοδο…
Τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας είναι δύο γυναίκες, δύο πανέξυπνα και δυναμικά βαμπίρ που περιπλανώνται στους δρόμους της Μ. Βρετανίας από τον 18ο αιώνα.
Νέες πάντα και όμορφες, αναστατώνουν τον κόσμο στο πέρασμά τους, καθώς η διττή φύση τους δημιουργεί ποικίλα επεισόδια, ανεξήγητα στους ανυποψίαστους κοινούς θνητούς.
Αυτά αποτελούν και την αφετηρία για την ανάπτυξη μιας πλοκής γεμάτης μυστήριο, δράση και σασπένς. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή καταδίωξης στην αρχή της ταινίας που με την εύστοχη παράταξη των πλάνων καθώς και την οπτική τους γωνία καταφέρνουν να αιχμαλωτίσουν το ενδιαφέρον του θεατή δημιουργώντας του ποικίλες απορίες για τη συνέχεια.
Η Κλάρα (Τζέμα Άρτερτον) και η Έλινορ (Σάουορς Ρόναν), αν και συνδέονται με δεσμούς αίματος, είναι δύο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, αντιπροσωπεύοντας δύο διαμετρικά αντίθετα άκρα αναφοράς.
Από τη μια η Κλάρα αποτελεί την ενσάρκωση της ανηθικότητας, της βίας και της επιθετικότητας των βαμπίρ. Στον αντίποδά της βρίσκεται η Έλινορ, μια καλών προθέσεων νεαρή, μια αιθέρια ύπαρξη με μάτια γεμάτα αθωότητα και θλίψη που πίνει το αίμα μόνο όσων βρίσκονται στο χείλος του θανάτου και εκδηλώνει μια δυσφορία για τη φύση της ύπαρξής της, καθώς αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο κόσμους.
Το δίδυμο Κλάρα/Έλινορ ενσωματώνει την αιώνια διαμάχη μεταξύ του καλού και του κακού, με τις αλληλεπιδράσεις τους να αποτελούν μια μυθική ενσάρκωση αυτής της πάλης. Ο ρυθμός της ταινίας ακολουθεί αυτήν την αντίθεση μεταφέροντάς μας από σκηνές βίας σε σκηνές ρομαντικού ρεμβασμού ή περισυλλογής. Η αφήγηση, μυθιστορηματική, χαρακτηρίζεται από ιστορίες που μπαίνουν μέσα στην κύρια ιστορία με έναν αφηγητή off.
Η φωτογραφία και η αρχιτεκτονική δομή των πλάνων είναι ιδιαίτερα προσεγμένες και μας μεταφέρουν σε έναν παράξενο κόσμο που συνοψίζει το βρετανικό σινεμά των είκοσι τελευταίων χρόνων. Από τη μια, ο ρομαντισμός και τα κοστούμια εποχής, από την άλλη η αιμοσταγής και αλύπητη βία που χαρακτηρίζει ένα νέο ρεύμα ταινιών.
Ο τίτλος, τέλος, «Byzantium» αναφέρεται στο όνομα ενός παλιού και παρατημένου ξενοδοχείου που αντανακλά με την ακαταστασία και τη μιζέρια του τη δύσκολη θέση των προσώπων της ιστορίας. Αν θέλετε να ξεφύγετε από την πραγματικότητα να δείτε το «Byzantium».
Σκηνοθεσία: Νιλ Τζόρνταν. Παίζουν: Σάουορς Ρόναν, Τζέμα Άρτερτον, Τζον Λι Μίλερ, Σαμ Ράιλι, Τομ Χόλαντερ, Ντάνιελ Μέις, Κάλεμπ Λάντρι Τζόουνς. Η ταινία προβάλλεται από την Audio Visual.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ