Ο ρόλος της μάνας έχει αποτελέσει έμπνευση, κίνητρο και κεντρικό πρόσωπο σε αρκετές κινηματογραφικές παραγωγές.

Σήμερα, όπως απαιτεί το έθιμο του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας της μητέρας, εγώ θα σας θυμίσω τις αγαπημένες μου.

Η Susan Sarandon είναι υποδειγματικό μοντέλο μάνας στο «Λάδι του Λορέντζο». Αυταπάρνηση, θυσία και ολοκληρωτικό δόσιμο (το ίδιο και ο σύζυγος της Nick Nolte) είναι τα χαρακτηριστικά μιας μάνας, που χρειάζεται κάθε παιδί, ειδικά δε, άμα υπάρχει και ζήτημα υγείας.

Το ίδιο μοναδικά ερμήνευσε τη μάνα και στις «Μικρές Κυρίες» καταρρίπτοντας όλους τους εξωγενείς και αντίξοους παράγοντες του πολέμου.

Στο ομώνυμο «Mother» (2009)  του κορεάτη σκηνοθέτη Bong Joon-ho (σκηνοθέτη του Snowpiercer), η εκπληκτική Kim Hye-ja μεταμορφώνεται σε ντετέκτιβ όταν ο γιός της κατηγορείται για φόνο. Μοναδική ατμόσφαιρα σε ένα υπέροχο θρίλερ από τη Νότιο Κορέα.

Την έχουμε συνηθίσει σε κομεντί (και είναι όντως υπέροχη) αλλά όταν η Sandra Bullock αποφάσισε να υιοθετήσει τον Michael Oher, έναν άστεγο νεαρό, ο οποίος έμελλε να κατακτήσει το αμερικανικό ποδόσφαιρο, η ακαδημία του κινηματογράφου της χάρισε απλόχερα το Oscar A'  γυναικείου ρόλου.

Η πραγματική ιστορία μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη και ο ρόλος της «μητέρας» εξυμνείται σε «Μία σχέση στοργής»  το 2010.

Το ίδιο προστατευτική είναι και η Toni Collette στην «Έκτη αίσθηση», παρά το γεγονός ότι ο πιτσιρικάς γιος της επιμένει «I see dead people».

«Την κάνω υπερήφανη;» «Κάθε μέρα»: η απάντηση του γιου της όταν τον ρωτά για τη νεκρή μητέρα της είναι συγκινητική.

Η Holly Hunter κέρδισε δικαίως το Oscar για τον ρόλο της μουγκής μητέρας στα «Μαθήματα πιάνου». Η ερμηνεία της ήταν τόσο συγκλονιστική που χάρισε και στην κινηματογραφική της κόρη ένα χρυσό αγαλματίδιο.

Το ίδιο συγκινητική και εξαιρετική ήταν και η Bjork, όταν υποδύθηκε τη Selma Jeskov, τη μετανάστρια από την Ανατολική Ευρώπη που  πασχίζει να συγκεντρώσει χρήματα για να μπορέσει να σώσει τον γιο της από μία εκφυλιστική ασθένεια των ματιών.

Ο Lars von Trier σκηνοθετεί το «Χορεύοντας στο Σκοτάδι», κερδίζει στις Κάννες το Χρυσό Φοίνικα και η Bjork το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας, στα Oscar πάνε με μία υποψηφιότητα για το τραγούδι της ταινίας (σε στίχους Trier) και όλη η υφήλιος υποκλίνεται στο δράμα του 2000.

Η «Carrie» (1976) ήταν ένα ιδιότυπο έφηβο πλάσμα που η μητέρα του όμως, η Piper Laurie, αρνείται να δεχτεί τις υπερφυσικές της δυνάμεις. Η κουκουβάγια εξάλλου το παιδί της…Αλλά τι τα θες; Είδατε που κατέληξε η μάνα.

Δυναμική, σύγχρονη και ανυποχώρητη, η Julia Roberts ενσαρκώνει την «Erin Brockovich» και κερδίζει Oscar και εντυπώσεις.

Η πραγματική ιστορία της ανύπαντρης μητέρας των τριών ανηλίκων που κατέρριψε τον κολοσσό της Καλιφόρνια δείχνει το σθένος και την αποφασιστικότητα της κάθε μάνας, που προσπαθεί να δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της.

Σε πιο φαιδρές καταστάσεις, η «Serial Mom», Kathleen Turner, δε σηκώνει κουβέντα για τα παιδιά και την οικογένειά της. Αν και μοιάζει άκακη, προσοχή…σκοτώνει.

Εξίσου φονική, αλλά λιγότερο psycho, η σκληροπυρηνική μαμά Sarah Connor, κατά κόσμο Linda Hamilton, έρχεται αντιμέτωπη με εχθρούς από το μέλλον, σε ένα από τα μεγαλύτερα blockbuster, το «Terminator 2: Η μέρα της κρίσης».

Πιο ευαίσθητη, σχεδόν «αδαής» αλλά πάντα στο πλευρό του γιου της, η Sally Field μας συστήνει τη μητέρα του «Forrest Gump» το 1994. Η Sally Field μάλιστα είναι από τις αξιομνημόνευτες μητέρες του κινηματογράφου, καθώς έχει υποδυθεί τον ρόλο ούκ ολίγες φορές.

Ανάλογες είναι και οι οσκαρικές ερμηνείες της στα «Norma Rae»  και «Μια θέση στην καρδιά», ενώ και στο «Mrs. Doubtfire» είναι υπόδειγμα μητρός. «Η ζωή είναι σαν ένα κουτί με σοκολατάκια», έτσι λέει ο Φόρεστ ότι του έλεγε η μαμά του.

Η σούπερ μαμά Sally Field όμως, υποδύεται και τη Betty Mahmoody, στην κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου «Όχι χωρίς την κόρη μου». Η ιστορία των «Πουλημένων» της Ζάνα Μόχσεν σίγουρα δεν ήταν η μόνη.

Μία, που διεκδικεί επάξια τον ρόλο της μαμάς στη μεγάλη οθόνη, είναι φυσικά η Meryl Streep. Οι ερμηνείες της εκπληκτικές (πώς θα μπορούσαν να μην είναι εξάλλου) στο «Κράμερ εναντίον Κράμερ» μέχρι την «Εκλογή της Sophie».

Και σε ό,τι αφορά στις δικές μας, τις εγχώριες μαμάδες, έχουμε ήδη φροντίσει να τις τιμήσουμε δεόντως.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]