Οι μεγάλες βιομηχανίες εν δράσει και όταν το σινεμά και η μόδα συναντώνται, το αποτέλεσμα στα catwalk της οθόνης είναι (συνήθως) αξιοζήλευτα και σικάτα.

Όπως ακριβώς η Audrey Hepburn, που προσωπικά θεωρώ ότι στην ουσία εισήγαγε την υψηλή ραπτική στην 7η τέχνη (ή τουλάχιστον ήταν η προσωποποίησή της). «Έξυπνο μουτράκι» και «Πρωινό στο Tiffany’s». Θυμηθείτε και πείτε μου απλά τι σας έρχεται πρώτο στο μυαλό;

Glam, λάμψη και η γοητεία μιας άλλης εποχής, που ανεξάρτητα από τη θεματολογία της ταινίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μία από τις πιο σικ αμφιέσεις στη μεγάλη οθόνη.

Σε πιο ανάλαφρες καταστάσεις, όταν η Julia Roberts «γυρόφερνε» στους δρόμους ως «Pretty Woman», οι βινίλ μπότες με το ασφυκτικά στενό -τύπου- φόρεμά της, μπορεί να έκαναν τα βλέμματα να εστιάζουν στα λεπτεπίλεπτα πόδια της αλλά η αλήθεια είναι ότι με τη σικάτη εμφάνιση (ευγενική χορηγία του Richard Gere) τα πράγματα άλλαξαν άρδην.

H Meryl Streep αποφασίζει να γίνει η μέγαιρα της μόδας, γεγονός που σημαίνει πολύ απλά ότι «Ο Διάβολος φοράει Prada».  Η φρέσκια στην βαριά βιομηχανία της μόδας, Anne Hathaway μαθαίνει με τον σκληρό τρόπο τι θα πει να είσαι σικάτη…μόνο γα τις κάμερες.

Coco Chanel, το «brand name» της απόλυτης φινέτσας. Απλά, λιτά και απέριττα, η γλυκύτατη Audrey Tautou έγινε η «Coco Before Chanel» και ξεδίπλωσε στις κινηματογραφικές αίθουσες τα πρώτα βήματα της ντίβας, του τεράστιου αυτού κεφαλαίου της παγκόσμιας ιστορίας της μόδας, που ακούει στο όνομα «Coco Channel».

«Prêt-à-Porter» και ένα συνονθύλευμα από φωτογράφους μόδας, διάσημους σχεδιαστές, supermodels και κορυφαία ονόματα του παγκόσμιου σινεμά «υποτάσσονται» στις σκηνοθετικές οδηγίες του Robert Altman το 1994.

Η χρυσή εποχή των catwalks σε ένα κινηματογραφικό εγκώμιο δίχως έλεος που αλλού; Στο Παρίσι, φυσικά.

Η Isla Fisher υπήρξε μία ορκισμένη shopaholic και οι εξομολογήσεις της το 2009 μας προκάλεσαν χαμόγελα (ε, όχι και γέλια, είπαμε είναι αστεία αλλά όχι και έτσι).

Υπέροχα «κομμάτια» από τους κορυφαίους της μόδας παρήλασαν μπροστά στα αδηφάγα μάτια εκατομμυρίων γυναικών, κάνοντάς μας απλά να ….τη μισήσουμε. Η ταινία της αντι-κρίσης σε όλο της το μεγαλείο.

Η κορυφή:

Sex and the City, 1,2, τηλεοπτικά, κινηματογραφικά, όποια εκδοχή και αν δει κανείς δε μπορεί παρά να αισθανθεί φθόνο και παράπονο.

Αν έχετε φετίχ με τα παπούτσια, θα γνωρίζετε ήδη ότι τα Jimmy Choo έχουν την τιμητική τους, αν πάλι η Patricia Field είναι το πρότυπό σας, η Vivienne Westwood η σχεδιάστρια που θέλετε να «υπογράψει» το νυφικό σας και άλλα αντίστοιχα ουτοπικά σχέδια, απλά κάντε υπομονή, παίξτε κανένα τζόκερ και καταραστείτε το καλό σας γούστο.

Και ο πάτος:

Δυστυχώς, όμως υπάρχουν και εκείνες οι παραγωγές που ακόμα και τον λαμπερό (έστω και φαινομενικά) χώρο της μόδας, μπορούν να τον καταρρακώσουν.

«Zoolander», ο Ben Stiller έχει στο ενεργητικό του τον πρωταγωνιστικό ρόλο της απαίσιας αυτής ταινίας (προσωπική εκτίμηση πάντα), συμπαρασύροντας στον κινηματογραφικό γκρεμό ονόματα αξιόλογα όπως ο Owen  Wilson, o Will Ferrell, ο Jon Voight, η Milla Jovovich αλλά και ο κορυφαίος κωμικός (και πατέρας του Stiller) Jerry Stiller.

Και τα άσχημα νέα είναι ότι δυστυχώς ετοιμάζεται και σίκουελ.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]