Η ιστορία με τον κροκόδειλο στην Κρήτη προκάλεσε πανικό και όχι άδικα. Για φαντάσου όμως να σου επιτεθεί ένα ένα γιγάντιο…κουνέλι.

Οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι πολλές φορές εκτίθενται με τις επιλογές τους για ορισμένες ταινίες. Τα τέρατα είναι αγαπημένη θεματική, που μπορεί όμως εύκολα από ταινία τρόμου να γίνει ένα φιλμ για πολλά γέλια.

Γιατί μπορεί τα πουλιά του Hitchcock να είναι ένα αριστούργημα αλλά δεν είναι όλοι master στη δουλειά τους προφανώς.

Και θα ξεκινήσω από την ταινία «Ο τρόμος βγήκε απ’ τη γη». Από τίτλο μια χαρά πάει αν σκεφτείς ότι είναι του 1972. Σε προϊδεάζει ότι θα απολαύσεις μία ταινία τρόμου και κάθε τρεις και λίγο θα κοιτάς γύρω σου ή καλύτερα κάτω σου για το τι μπορεί να προκύψει. Μέγα λάθος.

Τα γιγάντια μεταλλαγμένα κουνέλια που έπειτα από ένα λάθος πείραμα άρχισαν να σκοτώνουν αδιακρίτως, μάλλον περισσότερο γέλιο προκάλεσαν παρά τρόμο.

Απογοητευτική ήταν και η επιλογή του Samuel L. Jackson να πρωταγωνιστήσει στο «Snakes on a Plane» το 2006. Καταρχήν από τον τίτλο χάνεις τη μισή έκπληξη της ταινίας. Κανένα μυστήριο, καμία έμπνευση. Και  ο Jackson ως πράκτορας του FBI μάχεται να σκοτώσει όλα τα θανατηφόρα και δηλητηριώδη φίδια που αφέθηκαν μέσα σε ένα αεροπλάνο για να σκοτώσουν έναν μάρτυρα για μία υπόθεση με τη μαφία.

Μπερδεμένη ιστορία. Είναι τρόμου; Είναι περιπέτεια; Είναι αστυνομικό; Είναι μυστηρίου; Όχι, είναι απλά μία κακή, κλειστοφοβική  ταινία.

«Attack Of The 50 Foot Woman». Η ταινία του 1958 είναι λατρεμένη. Μία ζάμπλουτη και απατημένη έπειτα από μία συνάντηση με εξωγήινους, που κυκλοφορούσαν στην περιοχή, αρχίζει να ψηλώνει επικίνδυνα μέχρι που γίνεται τεράστια και ζητά εκδίκηση από τον άντρα της.

Όλα αυτά φυσικά ενταγμένα αρμονικά σε έναν ενδυματολογικό κώδικα που απαιτεί σουτιέν και κοντή φούστα. Η ιστορία είναι αστεία, η υλοποίησή της ακόμη περισσότερο γελοία αλλά είναι ένα απολαυστικότατο cult φιλμ.

Ο Godzilla είναι ιστορία στο σινεμά. Ο …γιος του πάλι  (Son of Godzilla 1967) είναι κάτι παραπάνω από τραγελαφικός. Εμφανισιακά ο γιος- τέρας μοιάζει με μία άθλια μαριονέτα (φαίνονται και τα σκοινιά να φανταστείτε), χωρίς δόντια, με μάγουλα σκίουρου και ένα πλαδαρό και κοντόχοντρο σώμα. Σε καμία περίπτωση δεν τον λες τρομακτικό.

Στα αστεία και αποτυχημένα κινηματογραφικά τέρατα προσθέστε και τον «Konga». Και ναι είναι ένας άλλος King Kong. Ένας υπέρβαρος χιμπαντζής που και αυτός είναι αποτέλεσμα μετάλλαξης σε μία ολοκληρωτικά αποτυχημένη προσπάθεια αντιγραφής του original King Kong.

Με διαφορά όμως το καλύτερο (χειρότερο και καθόλου τρομακτικό δηλαδή) τέρας είναι το πλάσμα από τη στοιχειωμένη θάλασσα «Τhe creature from the haunted sea» του 1961. Ένας απατεώνας επιχειρεί να βγάλει χρήματα, να σκοτώσει κάποιους πλούσιους και να ρίξει το φταίξιμο σε ένα μυθικό τέρας.

Όταν όμως το πραγματικό τέρας θα εμφανιστεί, κανείς μα κανείς δεν πρόκειται να…φοβηθεί. Αυτή η ταινία είναι ειλικρινά από τις πιο κακές και ταυτόχρονα λατρεμένες, που έχουν γυριστεί ποτέ.

Σόφη Ζιώγου   
[email protected]