H νέα ταινία «Locke-Σε Λάθος Χρόνο» του βρετανού Στίβεν Νάιτ μου απορρόφησε τόσο την προσοχή που συνέχισα να τη σκέφτομαι ακόμη και όταν άφησα την αίθουσα.

Με λιτά υλικά -ένα αυτοκίνητο, έναν οδηγό που μιλά ακατάπαυστα στο τηλέφωνο και τα φώτα ατελείωτων αυτοκινητοδρόμων- ο Στίβεν Νάιτ, σαν ένας άλλος εργολάβος, «χτίζει» με σοφή αριστοτεχνία ένα δράμα κοινωνικών διαστάσεων, αντηχώντας καταστάσεις μιας πραγματικότητας που βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας με το Ιντερνέτ και όλα τα μέσα τηλέ(=μακριά)επικοινωνίας διαμορφώνουν καθημερινά συνθήκες αποπνικτικές, καθώς βρισκόμαστε συχνά να μιλάμε ταυτόχρονα με τη μητέρα, τον προϊστάμενο  και το/τη φίλο/η μας. 

Ο μεγάλος κοινωνιολόγος Έρβινγκ Γκόφμαν ήρθε αυτόματα στη σκέψη μου κατά τη διάρκεια της προβολής, καθώς ο σκηνοθέτης ενορχηστρώνει ένα θέαμα, όπου διαφορετικά πλαίσια αναφοράς (από την εργασία, την οικογένεια ή και τις καινούριες γνωριμίες) αναμειγνύονται, συγκρούονται και εισχωρούν το ένα μέσα στο άλλο βίαια και ασταμάτητα, προκαλώντας ένα χαοτικό νευρωτικό κλίμα μέσα στο οποίο βυθίζεται ο μοναδικός φανερός δράστης της ιστορίας, ο  Ίβαν Λόκε (Τομ Χάρντυ, «Παράνομοι», «The Dark Knight Rises»).

Όπως ένας παιδίατρος (E. Goffman “Forms Of Talks”), κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης, μπορεί να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα διαφορετικούς κώδικες επικοινωνίας, μιλώντας διαφορετικά στο παιδί-ασθενή, στη μητέρα που το συνοδεύει, στην κάμερα –από όπου τον παρακολουθούν οι φοιτητές του- και πιθανόν στο τηλέφωνο, έτσι και μέσα στο «Locke» παρακολουθούμε ένα πρόσωπο να μεταπηδά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από το ένα επίπεδο λόγου στο άλλο, άλλοτε με ψυχραιμία και άλλοτε με αυξανόμενο άγχος.

Ο Λόκε αλλάζει διαδοχικά «ρόλους»: από μηχανικός παθιασμένος με το έργο του, την άλλη στιγμή γίνεται πατέρας, ειλικρινής σύζυγος, όπως και εραστής που θέλει να είναι τίμιος με τον εαυτό του.

Επιπλέον, φαντάσματα του παρελθόντος θα εισβάλουν και θα ανοίξει ένα διάλογο μαζί τους, ενώ διάφοροι εξωτερικοί παράγοντες (όπως ένα σημαντικό ματς), θα βάλουν άλλον ένα σκόπελο σε αυτό που θέλει να ολοκληρώσει.

Οι τηλεφωνικές συνομιλίες του Λόκε με διαφορετικά πρόσωπα που προέρχονται από διαφορετικά περιβάλλοντα, αντανακλούν ποικίλες όψεις της ζωής του˙ η δράση, τα εμπόδια και οι αναποδιές που συναντά ο ήρωας δίνονται μέσα από το λόγο, δίνοντας στο σύνολο μια νότα θεατρική.

Η ιστορία διαδραματίζεται μέσα στον ελάχιστο χώρο του αυτοκινήτου, πολλές οπτικές γωνίες είναι από τη θέση του οδηγού στην οποία βρίσκεται στριμωγμένος ο χαρακτήρας, όπως είναι «στριμωγμένος» και στη ζωή από τα ξαφνικά προβλήματα που προέκυψαν εξαιτίας μιας επιλογής του.

Τα ψυχρά φώτα και το ντεκόρ από τσιμέντο των τεράστιων αυτοκινητοδρόμων, οι ψηλοί στύλοι και οι αντανακλάσεις των άλλων αυτοκινήτων που περνάνε συνεχώς, συνθέτουν ένα ντεκόρ άχαρο και παγερό, αποπνέοντας μια σκληρότητα όμοια με εκείνη των γεγονότων που οδηγούν το Λόκε σε μια εντελώς διαφορετική πορεία ζωής μη-αναστρέψιμη.

Η ταινία έλαβε το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στα Βρετανικά Βραβεία Ανεξάρτητου Κινηματογράφου και Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Σύδνεϋ και συστήνω να τη δείτε.

Σκηνοθεσία: Στίβεν Νάιτ. Παίζουν: Τομ Χάρντι, Ρουθ Γουίλσον, Άντριου Σκοτ, Τομ Χόλαντ, Ολίβια Κόλμαν, Μπιλ Μίλνερ, Μπεν Ντάνιελς. Εταιρεία Διανομής: Spentzos.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ