Καθώς το καλοκαιράκι μάς αποχαιρετά φεύγοντας σιγά-σιγά, έρχεται ο Γούντυ Άλεν να προσθέσει λίγη μαγεία στις όμορφες νύχτες που απομένουν. Αυτή τη χρονιά σκηνοθετεί μια συναισθηματική κομεντί επάνω στο μυστήριο, το όνειρο και τη μαγεία που μπορεί να φέρει στη ζωή με το ραβδάκι του ένας ξαφνικός έρωτας.

Η «Μαγεία στο Σεληνόφως» διαδραματίζεται μέσα σε ένα ρομαντικό πλαίσιο χώρου και εποχής, και συγκεκριμένα μας μεταφέρει στα όμορφα τοπία της Γαλλικής Ριβιέρας κατά τη δεκαετία του ’20.

Ο 77χρονος σκηνοθέτης συνεχίζει εκπληκτικά ακούραστα να επιδεικνύει το πρωτότυπο ταλέντο του σε μια νέα ταινία, μεστή από ενδιαφέροντες διαλόγους (χαρακτηριστικό του Γούντυ Άλεν), από αναφορές σε μεγάλους φιλοσόφους –το Νίτσε, το Χομπς, το Φρόυντ-, από λόγια που εκφράζουν έναν προβληματισμό επάνω στο νόημα της ζωής και, κυρίως, επάνω στη στάση που μπορεί κανείς να κρατά απέναντι στη ζωή.

Ωστόσο, όλα διαδραματίζονται μέσα σε ένα ανάλαφρο κλίμα «διακοπών και σχόλης», με το κλασσικό γουντιαλενικό ύφος και χιούμορ να αποφορτίζει συνεχώς την ατμόσφαιρα.

Επάνω σε ένα τρελούτσικο σενάριο που θυμίζει φάρσα, ο σκηνοθέτης θα δομήσει μια ιστορία κατά την οποία τίθενται σε διαρκή αντιπαράθεση ο ορθολογισμός και η λογική με τη διαίσθηση και το συναίσθημα, η σκληρή αλήθεια των πραγμάτων με το ψέμα, η αντικειμενική πραγματικότητα με τη φαντασία, ο στυγνός ρεαλισμός με τη μαγεία.

Τα δύο παραπάνω αντιθετικά concepts αντιπροσωπεύονται από τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες. Ο χαρισματικός ταχυδακτυλουργός Στάνλεϊ (Κόλιν Φερθ), ακραία ορθολογιστής και οπαδός της Λογικής, θα επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να «ξεσκεπάσει» τις απάτες μιας νεαρής όμορφης μέντιουμ, της Σόφη (Έμμα Στόουν).

Ο Στάνλεϊ προσεγγίζει τη ζωή με το πνεύμα ενός διανοούμενου, είναι εξαιρετικά έξυπνος και πεσιμιστής (όπως είναι συνήθως οι άνθρωποι του πνεύματος) και δεν είναι κάποιος που θα παρασυρθεί από αστήρικτες υποθέσεις, ή παιδιάστικες σκέψεις «επειδή τις βρίσκει βολικές». Είναι ένας σκεπτόμενος χαρακτήρας ο οποίος δεν φοβάται να αναγνωρίσει ότι η ζωή είναι, σε γενικές γραμμές, δυσάρεστη και όπως λέει χαρακτηριστικά «κανένας υπερδύναμος δεν πρόκειται να έρθει να μας σώσει. Ο μόνος υπερδύναμος είναι ο Χάρος». Μήπως ο σκηνοθέτης μέσα από αυτήν την ατάκα κάνει μια ελαφρά νύξη επάνω στους υπερ-ήρωες που κατακλύζουν τις οθόνες τη σύγχρονη εποχή;

Η οπτική γωνία της Σόφη βρίσκεται στο εντελώς αντίθετο άκρο. Θεωρεί ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τα ψέματα για να λάβουν το κουράγιο να συνεχίσουν να υπάρχουν και μέσα από τα διάφορα τεχνάσματά της καταφέρνει να τους δώσει διάφορες λύσεις και να τους κάνει να αισθανθούν καλύτερα.

Οι συζητήσεις κλιμακώνονται μέσα σε κάδρα παραδεισένιας ομορφιάς με τους χαρακτήρες να πλαισιώνονται από αντίστοιχα μαγευτικά τοπία, με πλούσια βλάστηση, αριστοκρατικές βεράντες και διαδρόμους περιζωσμένους από λουλούδια. Χαρακτηριστικό είναι το πλάνο μέσα στο Αστεροσκοπείο της Νίκαιας, όταν ο θόλος του ανοίγει διακριτικά στα δύο (όπως η αυλαία στο θέατρο) για να δώσει χώρο στο θέαμα της μαγείας του Σεληνόφωτος.

Η μουσική, αντίστοιχη της δεκαετίας του ’20, σε φοξ-τροτ ή τσάρλεστον ρυθμούς, βάζει μια επιπλέον ζωηρόχρωμη πινελιά στο σύνολο αυτής της «Μαγείας» που θα πρότεινα να δείτε.

Σκηνοθεσία: Γούντυ Άλεν. Παίζουν:  Έμμα Στόουν, Κόλιν Φέρθ, Μάρσια Γκέι Χάρντεν, Τζάκι Ουίβερ, Χάμις Λινκλέιτερ, Ούτε Λέμπερ. Εταιρεία Διανομής: ODEON.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ