Μετά το θρίλερ μυστηρίου «Το κορίτσι με το τατουάζ», ο δημοφιλής σκηνοθέτης Ντέιβιντ Φίντσερ επιστρέφει στα κινηματογραφικά πλατώ με ένα άλλο θρίλερ γεμάτο εκπλήξεις και απρόσμενες εξελίξεις (και με ένα «κορίτσι» πάλι στο κέντρο της δράσης).

«Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» μας ανακοινώνει ευθύς εξαρχής από τον τίτλο του ότι πρόκειται για μια εξαφάνιση και ένα αίνιγμα που πλέκεται γύρω από αυτή, επιζητώντας άμεσα λύση. Η διαλεύκανση του μυστηρίου καθίσταται επιτακτική από την αφήγηση, καθώς ένας κλοιός όλο και πιο ασφυκτικός περιζώνει το κεντρικό πρόσωπο, το Νικ Νταν (Μπεν Άφλεκ).

Ο Νικ αντιπροσωπεύει τον τύπο του άνδρα που έχει βαρεθεί τη γυναίκα του, για αυτό βρίσκει και μια φιλενάδα και νομίζει ότι όλα πάνε καλά, μέχρι ένα πρωί να βρεθεί παγιδευμένος σε μια επιχείρηση αγάπης, μίσους και εκδίκησης. Η όμορφη Έιμυ (Ρόσαμουντ Πάικ), η σύζυγος, εξαφανίζεται μια μέρα και τα media στρέφονται επάνω του, όπως και η αστυνομία, κατηγορώντας τον για φόνο.

Το ομώνυμο μπεστ-σέλερ της Τζίλιαν Φλιν τράβηξε αμέσως το ενδιαφέρον του Φίντσερ, αυτού του σκηνοθέτη που αγαπά τις σκοτεινές ιστορίες επάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, τους γρίφους («Seven»), τη βία, την παράνοια, εμπλέκοντας κάποιες φορές τα media μέσα σε όλα αυτά (κάτι που έχει κάνει και στο «Zodiac»).

Τα ψυχικά και σωματικά τραύματα τον εξιτάρουν ενώ οι ήρωες του έχουν συχνά ένα προφίλ μη αποδεκτό από την κοινωνία και μπαίνουν σε συνεχείς δοκιμασίες. Παρόμοια στοιχεία βρίσκουμε και στο νέο του φιλμ, όπου το κεντρικό θέμα είναι ο γάμος, ανοίγοντας μια προβληματική επάνω στην υποκρισία, στις παγίδες που μπορεί να κρύβει και τη «δουλειά που πρέπει να γίνει για να κρατηθεί ζωντανός», όπως λέγεται συχνά.

Με έναν ειρωνικό και υπερβολικό τρόπο, ο Φίντσερ βάζει σε εικόνες ένα μύθο (το σενάριο το υπογράφει η συγγραφέας του βιβλίου) που αφορά στο ψέμα, τις μάσκες που φορούν οι άνθρωποι για να γίνουν κοινωνικά αποδεκτοί, ενώ η πλοκή λοξοδρομεί συνεχώς διατυμπανίζοντας ότι τα φαινόμενα απατούν. Το ενδιαφέρον του θεατή διατηρείται σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, παρά τη μικρή απογοήτευση που δίνεται στην αρχή, κάνοντάς μας να πιστέψουμε ότι πρόκειται για ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς «Νόμος και Τάξη».

Τα media επίσης βρίσκονται στο στόχαστρο του σκηνοθέτη, ο οποίος ουσιαστικά χλευάζει την ψεύτικη εικόνα που δημιουργούν πολλές φορές για μία κατάσταση μεγεθύνοντάς την –ο Φίντσερ γίνεται υπερβολικός όπως και αυτά- καυτηριάζοντας την καταστροφή που μπορούν να επιφέρουν. Στο κέντρο όλων, βρίσκεται ένας «καημένος» άτακτος σύζυγος που «έχουν πέσει όλες να τον φάνε» ξεκινώντας από τη σύζυγο, ακολουθεί η αδερφή του, η φιλεναδίτσα του, η αστυνομικός και βέβαια, η δημοσιογράφος της τηλεοπτικής σειράς που βγάζει τα σκάνδαλα στον αέρα (;).

Τα παραπάνω συστατικά και η φωτογραφία του Jeff Cronenweth («Fight Club», «The Social Νetwork») διατηρούν την ταινία σε ένα επίπεδο που δεν φτάνει, ωστόσο, τις προηγούμενες παραγωγές του σκηνοθέτη.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Φίντσερ. Παίζουν: Μπεν Άφλεκ, Ρόσαμουντ Πάικ, Νιλ Πάτρικ Χάρις, Μίσι Πάιλ, Τάιλερ Πέρι, Κιμ Ντίκενς. Εταιρεία Διανομής: ODEON.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ