Σήμερα συμπληρώνονται 58 χρόνια από το θάνατο του Humphrey Bogart. Του ηθοποιού που καθόρισε τις επόμενες γενιές στην 7η Τέχνη.

Ο Bogart πέθανε στις 14 Ιανουαρίου του 1957 στο Λος Άντζελες, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο. Τότε ήταν ακόμα παντρεμένος με την τέταρτη και τελευταία του σύζυγο, τη θρυλική ηθοποιό του κινηματογράφου Lauren Bacall. Παντρεμένοι από τις 21 Μαΐου του 1945 είχαν αποκτήσει 2 παιδιά: τον Stephen H. Bogart και τη Leslie Bogart.

Οι προηγούμενες γυναίκες του ήταν επίσης ηθοποιοί: η Helen Menken (20 Μαΐου 1926 – 18 Νοεμβρίου 1927, η Mary Philips (3 Απριλίου 1928- 11 Αυγούστου 1938) και η Μayo Mathot (21 Αυγούστου 1938- 10 Μαΐου 1945).

Εάν μάλιστα προσέξετε καλά τις ημερομηνίες, 10μέρες μετά το δεύτερο διαζύγιό του παντρεύτηκε την τρίτη του σύζυγο, κάτι που επανέλαβε ξανά (11 μέρες διαφορά αυτή τη φορά) και με τον τελευταίο του γάμο με την Bacall.

Υπήρξε γόνος πλούσια οικογένειας. Ο πατέρας του μάλιστα ήταν σπουδαίος χειρούργος του Μανχάταν, ο οποίος ήταν μυστικά εθισμένος στο όπιο.

Ξεκίνησε τις σπουδές του με σκοπό να φοιτήσει ιατρική στο Yale, αλλά τον έδιωξαν από την ακαδημία Phillips (όπου προετοιμαζόταν) και κατέληξε να υπηρετεί τη θητεία του στο αμερικανικό ναυτικό. Από το 1920 ως το 1922 ήταν υπεύθυνος της εταιρείας θεατρικών παραγωγών που άνηκε στον William A. Brady – πατέρα της ηθοποιού Alice Brady- και κάπως έτσι άρχισε να τον κερδίζει η 7η τέχνη.

Το 1930 υπογράφει το πρώτο του συμβόλαιο με τη Fox και κάνει το ντεμπούτο του σε ένα 10άλεπτο φιλμ, το Broadway's Like That (1930). Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε το 1936 με το The Petrified Forest από τη Warner Bros. Η ταινία ήταν μεγάλη επιτυχία και ο Bogart κέρδισε ένα μακροχρόνιο συμβόλαιο με την εταιρεία. Από το 1936 ως το 1940, εμφανίστηκε σε 28 ταινίες, συνήθως υποδυόμενος τον γκάνγκστερ αλλά και σε ταινίες τρόμου.

Ωστόσο, η χρονιά που τον καθόρισε ήταν το 1941 με τα High Sierra (Ο δραπέτης της Σιέρα) και The Maltese Falcon (Το Γεράκι της Μάλτας). Την επόμενη χρονιά έρχεται η Casablanca, ταινία που θα τον φέρει υποψήφιο Α’ ανδρικού ρόλου  στα Oscar δύο χρόνια μετά. Ακολουθεί το Πάθος και Αίμα (The Big Sleep) το 1946, και το Key Largo (Στη βοή της καταιγίδος, 1948) δίπλα στη Lauren Bacall.

Το ένα και μοναδικό του Oscar το κέρδισε το 1952 για την ερμηνεία του στο The African Queen (H Βασίλισσα της Αφρικής, 1951) που συμπρωταγωνιστούσε με την Katharine Hepburn. Το 1955 θα βρεθεί ξανά υποψήφιος για τον Α’ ανδρικό ρόλο και την ερμηνεία του στο The Caine Mutiny (Η ανταρσία του Κέιν, 1954) αλλά θα χάσει από τον Marlon Brando και το Το Λιμάνι της Αγωνίας του Elia Kazan, που εκείνη τη χρονιά απέσπασε συνολικά 8 Oscar.

Την ανταρσία του Κέιν μάλιστα τη γύρισε ενώ είχε ήδη χτυπηθεί από καρκίνο στον οισοφάγο. Ο Humphrey Bogart πέθανε 57 ετών στον ύπνο του στο σπίτι του στο Χόλιγουντ. H Bacall στο φέρετρο του λέγεται ότι είχε τοποθετήσει μία χρυσή σφυρίχτρα.

"You're not a star until they can spell your name in Karachi", είχε πει ο Bogart. Το δικό του όνομα πάντως, το ξέρουν σε όλες τις γλώσσες και σε όλες τις διαλέκτους του κόσμου.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]