Η Μαρίζα Ρίζου μιλά εφ' όλης της ύλης στο clickatlife.gr.

Φωτογραφίες: Χρυσαφένια Μόσχου

Το 2015 έχει ξεκινήσει δυναμικά για την Μαρίζα Ρίζου. Μέχρι τις 11 Φεβρουαρίου θα παρουσιάζεται στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης η θεατρική παράσταση/μετά-μιούζικαλ «H Αλίκη στη χώρα του Ποτέ» του Όθωνα Λαμπρόπουλου για την οποία έχει γράψει τη μουσική, ενώ από την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου ξεκινά τις εμφανίσεις της στο Σταυρό του Νότου, οι οποίες θα διαρκέσουν για τέσσερις Παρασκευές και θα έχουν τη σκηνοθετική επιμέλεια του Κωνσταντίνου Ασπιώτη. Και μέσα σε όλα αυτά περιμένουμε μέσα στη χρονιά και την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου της.

Εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί της, σε μια συνέντευξη που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Χαλανδρίου ένα πρωί Κυριακής που ο ήλιος έλαμπε πίσω από στρώσεις αφρικανικής σκόνης. Μας μίλησε για την «Αλίκη στη χώρα του Ποτέ», τις εμφανίσεις στο Σταυρό και τη συνεργασία με τον Ασπιώτη, την αλλαγή κατεύθυνσης στο νέο της δίσκο και ως νέος άνθρωπος που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα στην Ελλάδα του σήμερα. Και όπως μπορείτε να δείτε από τις φωτογραφίες… είχαμε και εκλεκτή παρέα.

Ας ξεκινήσουμε από την Αλίκη. Πώς προέκυψε αυτό το πρότζεκτ;

Τον περσινό χειμώνα είχα ένα τηλεφώνημα από τον Όθωνα, ο οποίος είχε έρθει και σε ένα από τα live που είχα κάνει στο Gazarte και μου έκανε μια πρόταση. Βρεθήκαμε και από κοντά, τα είπαμε, μου είπε για το κείμενο και για το ύφος της παράστασης και έτσι συμφωνήσαμε να γράψω εγώ τη μουσική. Πρώτη φορά το έκανα και μου άρεσε πάρα πάρα πολύ και το καταχάρηκα. Ελπίζω δηλαδή να μπορώ να το κάνω συχνά.

Ποια διαδικασία ακολούθησες για να γράψεις τη μουσική;

Μου έστελνε τους στίχους, είχα το κείμενο και σε κάποια από τα κομμάτια μου έδινε και μια κατευθηυντήρια γραμμή μουσικά πώς θα ήθελε να κινηθεί το κομμάτι, αλλά αυτά ήταν λίγα. Στην ουσία με άφησε πάρα πολύ ελεύθερη και αυτό λειτούργησε, γιατί αρχικά φοβήθηκα ότι μπορεί και να μη μου βγει κάτι. Αλλά όλα πήγαν πολύ καλά γιατί οι στίχοι του είναι πολύ καλοί και με οδηγούσαν μόνοι τους στις μουσικές που τους έντυσαν. Έτσι κι αλλιώς μια συνεργασία με τον Όθωνα δεν μπορεί να μη λειτουργήσει καλά γιατί είναι ένας υπέροχος και ταλαντούχος άνθρωπος με πάρα πολύ χιούμορ που πλέον τον έχω μες στην καρδιά μου. Και είναι ωραίο να μπορείς να συνεργάζεσαι με ανθρώπους και να χτίζεις σχέσεις οι οποίες μπορούν να κρατήσουν χρόνια.

Δεν προτιμώ τίποτα. Στην ουσία προτιμώ να τραγουδάω. Αυτή είναι η τρέλα μου και με φτιάχνει περισσότερο απ’ όλα. Δηλαδή και να σταματήσω να φτιάχνω μουσική αύριο δε θα με πειράξει αν έχω τραγούδια να τραγουδάω. Για αυτό και δεν έχω κάποιο κόλλημα να τραγουδάω μόνο ότι έχω γράψει εδώ. Γενικά ερμηνεύω τραγούδια που θέλω να πω και που μου αρέσουν.

Θα σε ενδιάφερε να δοκιμάστεις έστω για μια φορά ως ηθοποιός;

Δύσκολα θα το έκανα. Θεωρώ ότι η δουλειά των ηθοποιών είναι πάρα πολύ δύσκολη και επειδή την  έζησα και εκ των έσω τώρα με τις πρόβες των παιδιών, είναι πάρα πολύ δουλευταράδες και δεν είναι εύκολο να κάνεις αυτό που κάνουν. Αν το έκανα, θα γινόταν κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και αν είχα το χρόνο να δουλέψω πάρα πάρα πολύ, αλλά και πάλι όμως δύσκολα. Δηλαδή δε θα ήθελα να κάνω κάτι μέτρια. Είναι και ο ψυχαναγκασμός μου που με επηρεάζει και θα ήθελα αν κάνω κάτι να το κάνω σωστά.

Ας περάσουμε επομένως στις εμφανίσεις στον Σταυρό του Νότου και στη συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη.

Ας πούμε αυτό το παράδειγμα είναι πολύ χαρακτηριστικό. Όταν υπάρχουν ηθοποιοί σαν τον Ασπιώτη, δεν μπορείς να βγαίνεις και να το παίζεις ηθοποιός. Θέλω να πω δεν μπορώ εγώ να πά να το κάνω αυτό. Αισθάνομαι πολύ λίγη μπροστά σε αυτό τον άνθρωπο και σε αυτούς τους ηθοποιούς. Άρα με αυτή τη λογική, επειδή θεωρώ ότι υπάρχει πολύ ταλέντο σε αυτή τη χώρα, το να μου ζητήσουν εμένα να παίξω σε κάποιο έργο θα είναι αστείο. Υπάρχουν τόσα ταλαντούχα άτομα που κάνουν αυτό που θα είναι αμαρτία να τολμήσω να κάνω κάτι τέτοιο. Για αυτό λέω ότι υπό πάρα πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις και πολύ δύσκολα.

Τον Ασπιώτη τον θαυμάζω πάρα πολύ, τον είδα στο «Rocky Horror Show» που γινόταν ντόρος και διάβαζα παντού για αυτόν και λέω εντάξει, μάλλον υπερβάλλουν, αλλά πήγα και κατάλαβα ότι λένε λίγα. Και μ’αρέσει πολύ και αυτό το προφίλ και η πορεία η πιο ήσυχη, χωρίς φώτα, χωρίς σόου μπιζ, ζωρίς τίποτα και ο άνθρωπος είναι 10-12 χρόνια στο θέατρο, δεν είναι χθεσινός. Απλώς του δόθηκε αυτή η ευκαιρία επιτέλους, όπως πρέπει να δίνεται και σε άλλους νέους ανθρώπους και την εκμεταλλεύτηκε και τρέλανε κόσμο. Και τον προσέγγισα λοιπόν για να κάνουμε κάτι μαζί για τα live αυτά και γενικότερα ξεκινήσαμε μια συνεργασία. Προλάβαμε να κάνουμε κάποια πράγματα για αυτά το live αλλά έχουμε στο μυαλό μας να κάνουμε διάφορα ωραία παρέα. Οπότε ανυπομονώ γιατί χαίρεσαι να δουλεύεις με τον Κωνσταντίνο. Είναι ταλαντούχος, είναι έξυπνος, είναι εύστροφος, είναι πολυπράγμων και είναι και τρομερό παιδί.

Υπάρχει έτσι κι αλλιώς από τη στιγμή που είμαι εγώ πάνω με την έννοια ότι εγώ κάνω τα δικά μου.

Εννοώ δηλαδή αν υπάρχει κάτι πιο συγκεκριμένο.

Υπάρχουν. Υπάρχει και ενδυματολογικά ας πούμε μία κατεύθυνση, αλλά βέβαια έχει κάνει δουλειά ο Κωνσταντίνος και θα κάνει ακόμη περισσότερη στο μέλλον. Γιατί τώρα εντάξει, τον βρήκα τρεις εβδομάδες πριν τα live. Τον είδα και τρελάθηκα και λέω κάτι πρέπει να κάνουμε. Οπότε σε τρεις εβδομάδες σε έναν άνθρωπο του ζητά να κάνει ό,τι προλάβει ξεκάθαρα. Αλλά επειδή ξέρω τι μπορεί να κάνει και πώς στροφάρει το κεφάλι του, ανυπομονώ και για αυτά που θα γίνουν στο μέλλον. Και πιστεύω ότι θα κάνουμε ωραία πράγματα.

Ποιο θα είναι το στίγμα των εμφανίσεων στο Σταυρό;

Νιώθω ότι σε αυτά τα live υπάρχει εξέλιξη και διαφοροποίηση από την περσινή σεζόν και ότι πάω λίγο πιο κοντά σε αυτά που ονειρεύομαι να τραγουδάω. Δηλαδή γνωρίστηκα με τον κόσμο μέσω του swing, θεωρώ ότι αυτός ο κύκλος έκλεισε μέσα μου πανηγυρικά με το «Πετάω» και τώρα πάω ένα βηματάκι πιο πέρα. Δε θα κάνω κάτι τελείως διαφορετικό, αλλά αλλοίμονο αν δεν υπάρχει εξέλιξη και διαφοροποίηση σε έναν καλλιτέχνη. Μου φαίνεται βαρετό και υποκριτικό. Οπότε πάει κάπου αλλού το πράγμα και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με χαροποιεί αυτό. Πόσο ευχαριστιέμαι τις πρόβες, τα κομμάτια που έχω διαλέξει, τις ενορχηστρώσεις που έχει κάνει ο Δημήτρης ο Σιάβος και είναι από τις λίγες φορές που με ρωτάνε όλοι αν είμαι καλά και αν παίρνω τίποτα. Γιατί είμαι πάρα πολύ ψύχραιμη. Και τους λέω ότι είμαι ψύχραιμη γιατί νιώθω τόσο καλά με αυτό που παροσιάζω που δεν μπορώ να αφήσω γευτερεύοντα πράγματα να με αγχώσουν. Πώς θα πάνε τα live αν θα έχουν κόσμο… Δόξα τω θεώ είμαι πολύ ευγνώμων γιατί πάντα τα live μου έχουν την ανταπόκριση του κόσμου, αλλά εντάξει τώρα είναι και η πρώτη φορά που είναι τέσσερα συνεχόμενα που θα μπορούσα να έχω παραπάνω άγχος και όμως δεν έχω καθόλου. Νιώθω τόσο χαρούμενη και τόσο καλά με αυτό που θα γίνει που αυτό μου είναι αρκετό.

Θα φύγει από το swing αυτό είναι ξεκάθαρο. Θα πάει λίγο σε πιο ethnic ακούσματα, λίγο κάπου αλλού. Τώρα δεν μπορώ να σου πω ακριβώς γιατί το έχω στο μυαλό μου. Έχω γράψει κάποια κομμάτια, έχω την χαρά και την τιμή να γράψουν και άλλοι συνθέτες για το δίσκο τους οποιους θαυμάζω και δεν μπορώ να τους ανακοινώσω γιατί δεν έχουμε κλείσει επισήμως. Έχουμε έρθει σε επαφή με κάποιους ανθρώπους και είμαστε σε συζητήσεις, αλλά αν γράψουν αυτοί που σκέφτομαι ότι θα γράψουν και που έχουμε ήδη ξεκινήσει να μιλάμε θα είμαι τρισευτυχισμένη. Θα υπάρχουν και κάποια δικά μου κομμάτια, αλλά δεν έχω πρόβλημα να κάνω στην άκρη αν ακούσω κάτι καλύτερο. Δε δηλώνω έτσι κι αλλιώς συνθέτρια. Είμαι ερμηνεύτρια και τραγουδίστρια. Αυτή είναι η τρέλα μου.

Πότε να περιμένουμε περίπου το δίσκο;

Εγώ το περίμενα πολύ νωρίτερα στο μυαλό μου αλλά μίλησα με την εταιρεία και μου είπαν ότι θα πάει Σεπτέμβρη του ’15. Σίγουρα θα βγει κάποιο single γύρω στον Μάρτιο-Απρίλιο.

Σου έχει περάσει ποτέ η ιδέα να έφευγες για το εξωτερικό;

Για κάποιο λόγο, παρότι εμείς είμαστε μια γενιά που στα πιο δημιουργικά μας χρόνια είχαμε γύρω μας μιζέρια, απλήρωτους ή άνεργους φίλους και λέμε «α πληρώνεσαι; Εντάξει τότε μη μιλάς καθόλου», ποτέ δεν είχα ουσιαστικά έντονη επιθυμία να φύγω από τη χώρα. Εντάξει, σκέψεις μου πέρασαν προφανώς, αλλά νομίζω ότι κάποια στιγμή όλο αυτό θα σταματήσει και κάποια στιγμή θα αλλάξει. Και επειδή θεωρώ ότι βρισκόμαστε σε μια από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου από όλες τις απόψεις , δε θα μπορούσα να ζήσω κάπου αλλού. Δηλαδή με το να είμαι σε μία άλλη χώρα, να έχω πολύ καλή δουλειά και λεφτά αλλά να μην έχω τους δικούς μου ανθρώπους, να μην έχω τους φίλους μου, να μην έχω την οικογένειά μου, να μην έχω την παρέα και το χαρακτήρα των Ελλήνων με τα καλά του και με τα χάλια του, δε θα μπορούσα. Είμαι πολύ Ελληνίδα απ’ ό,τι φαίνεται. Δε θα μπορούσα να ζήσω. Θα μπορούσα να πάω για κάποιους μήνες ίσως. Μ’αρέσουν τα ταξίδια και όποτε έχω χρήματα τα κάνω, αλλά είναι άλλο αυτό από το να πας να ζήσεις κάπου αλλού. Δε θα ήμουν ευτυχισμένη. Απλά ελπίζω ότι η κατάστασή μας σιγά-σιγά θα αλλάζει.

Δεν έχεις μπει δηλαδή στο τριπάκι να φαντάζεσαι τι θα κάνεις σε 5 ή 10 χρόνια;

Ποιος μπορεί να σκέφτεται; Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει. Όχι, δεν το σκέφτομαι. Σκέφτομαι μακροπρόθεσμα να έχω μια εικόνα του εαυτού μου μετά από κάποια χρόνια, αλλά δεν μπορώ να κάνω τέτοια σχέδια. Όπου πάει. Εγώ κοιτάζω το σήμερα, να κάνω προσεκτικά βήματα και να είμαστε καλά.

Πώς αξιοποιείς τον ελεύθερο χρόνο σου;

Βλέπω πολλές ταινίες, πάω θέατρο, παίζω με τα σκυλιά μου, βλέπω φίλους συνέχεια… Αυτά.

Κάποια ταινία ή παράσταση που είδες πρόσφατα και σου άρεσε;

Μου άρεσε πάρα πάρα πολύ το «The Theory of Everything». Θεωρώ ότι ο ηθοποιός που υποδύεται τον Stephen Hawking είναι μαγικός. Έκανε κάτι πολύ ύσκολο τόσο περίτεχνα και ήταν καταπληκτικός. Απόν θέατρο «Η Αλίκη στη χώρα του Ποτέ» (γέλια). Πήγα και σε ένα stand-up comedy, στη Βρανά και κάποιους άλλους stand-up comedians στο θέατρο 104 στο Γκάζι και τρελάθηκα στο γέλιο. Πέρασα υπέροχα παρ’ ό,τι ήμουν λίγο προκατειλημμένη με το ελληνικό stand-up. Και περιμένω πώς και πως το «Αρμαντέηλ» που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης στο Rex.

Τι περιμένεις από το 2015; Κάποια ευχή;

Περιμένω να πάνε τα πράγματα καλύτερα σε αυτή τη χώρα να ανασάνουμε λιγάκι και να πάρουμε λίγο θάρρος γιατί όλο αυτό το σύννεφο από πάνω που μας πατικώνει πρέπει να φύγει. Είναι κουραστικό και ψυχοφθόρο πλέον. Και για τους ανθρώπους που είναι σε μεγαλύτερες ηλικίες και αλλιώς ήταν και αλλιώς βρέθηκαν και για εμάς τους νέους ανθρώπους που ξεκινάμε με ένα ταβάνι. Και να ξεκινάς έτσι είναι θλιβερό και τι όρεξη να έχεις για να πας πού.

Μελλοντικές εμφανίσεις μετά τον Σταυρό υπάρχουν;

Υπάρχει η Θεσσαλονίκη 14 Μαρτίου και μετά Αθήνα υπάρχει το PassPort τον Μάιο. Αυτά προς το παρόν.

Ευχαριστώ πολύ!

Εγώ ευχαριστώ!

Πληροφορίες: από την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου και κάθε Παρασκευή για 4 μόνο παραστάσεις, Σταυρός του Νότου Plus, Φραντζή 14, Νέος Κόσμος. Ωρα έναρξης: 22:30. Γενική Είσοδος: 10 ευρώ με μπύρα-κρασί. Τηλέφωνο: 210 9226975.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]