Τα Bafta που απονεμήθηκαν χθες έδωσαν μία άλλη κατεύθυνση στα μέχρι πρόσφατα δεδομένα της προοσκαρικής κούρσας. Μήπως έκοψαν αλήθεια τη φόρα του Alejandro González Iñárritu;

Boyhood (του Richard Linklater) και Birdman (του Alejandro González Iñárritu) πλέον έρχονται σώμα με σώμα. Έχουν ξεκαθαρίσει ότι είναι οι αδιαμφισβήτητοι διεκδικητές του τίτλου (και του Oscar) της ταινίας της χρονιάς. Το Boyhood κέρδισε τους Βρετανούς και εκείνοι του χάρισαν το Bafta καλύτερης ταινίας αλλά μόλις την προηγούμενη μέρα (το Σάββατο) το Birdman του Alejandro González Iñárritu είχε κυριαρχήσει στα βραβεία της Ένωσης Σκηνοθετών στις ΗΠΑ.

Τι μας διδάσκει αυτό; Ότι τις επόμενες 13 μέρες μέχρι την απονομή των Oscar οι συντελεστές μπορεί να προετοιμάζουν τους ευχαριστήριους λόγους τους αλλά κανείς δεν ξέρεις ποιανού θα ακουστεί τη μεγάλη βραδιά. Προσωπική εκτίμηση, η Ακαδημία αν και θα ήθελε να το δώσει στο Birdman, είναι αδύνατο να παραβλέψει τη 12χρονη ιστορία του Boyhood. Στην εξαιρετική περίπτωση δε που δεν χαρίσει το Oscar καλύτερης ταινίας στο Boyhood, θα αποδώσει εκείνο του καλύτερου σκηνοθέτη στον Richard Linklater για να έρθει μια κάποια ισορροπία. Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τα περυσικά Oscar όπου το 12 χρόνια σκλάβος κέρδισε το βραβείο της καλύτερης ταινίας αλλά καλύτερος σκηνοθέτης αναδείχτηκε ο Alfonso Cuarón για το Gravity.

Πολλές οι συμπτώσεις αν το σκεφτείς:12 χρόνια έκανε ο Linklater να γυρίσει το Boyhood, 12 χρόνια σκλάβος το Oscar καλύτερης ταινίας. Ο Cuarón καλύτερος σκηνοθέτης το 2014 είναι Μεξικανός, το ίδιο και ο Iñárritu φέτος. Οιωνοί ή απλή σύμπτωση θα δείξει. Κάπως έτσι η μάχη για την καλύτερη ταινία κρατεί καλά και μάλλον οι πιθανότητες είναι σχεδόν ίσες ή καλύτερα ...δούναι και λαβείν.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση στα Bafta είναι ότι ο Eddie Redmayne «έκλεψε» το βραβείο του καλύτερου ανδρικού ρόλου από τον Michael Keaton. Για την ιστορία, να αναφέρω ότι το Birdman, ψιλοαγνοήθηκε, μόνο 1 Βafta πήρε και αυτό για τη φωτογραφία του. Βέβαια, αν πεις ότι μιλάμε για βρετανικά βραβεία έχει μία λογική. Εξάλλου, αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.

Η ανάδειξη αυτή βάζει στο προσκήνιο τον νεαρό κινηματογραφικό Hawking και για το αντίστοιχο Oscar Α’ ανδρικού. Ναι, η ερμηνεία του είναι εξαιρετική στη Θεωρία των Πάντων αλλά προσωπικά θεωρώ ότι περισσότερο επηρεάζει η ίδια ιστορία παρά η ερμηνεία, από μόνη της.

Ή για να το πω καλύτερα. Ενδεχομένως η ιστορία να συμπαρασύρει την ομολογουμένως μοναδική ερμηνεία. Τι εννοώ; Ότι μπορεί ο Redmayne να είναι ένας υπέροχος Hawking (και το τονίζω αυτό) και πολλά υποσχόμενος ηθοποιός αλλά ο Michael Keaton μεγαλουργεί με τον αυτοσαρκασμό και την ειρωνική υπεροχή του στο Birdman.

Δυστυχώς, τα Bafta έθεσαν εκτός παιχνιδιού το… Παιχνίδι της Μίμησης και τον εκπληκτικό Benedict Cumberbatch ενώ είχαν αγνοήσει παντελώς ακόμα και από τις υποψηφιότητές τους τον Steve Carrell στο Foxcatcher, που τον έβαλαν στην κατηγορία του B΄ ανδρικού μάλιστα μαζί με τον συμπρωταγωνιστή του Μark Ruffalo. Και ενώ ταινία του η Bennett Miller (Foxcatcher) μεσουρανούσε μέχρι πρόσφατα στα προοσκαρικά άρθρα και είχε ξεκινήσει αρκετά ενθαρρυντικά, η αλήθεια είναι, ότι τον τελευταίο καιρό έχει ξεχαστεί. Κακώς βέβαια αλλά…

Το τοπίο όμως είναι από καιρό ξεκάθαρο για τη Julianne Moore να έχει σίγουρο το Oscar Α΄ γυναίκειου ρόλου, τον J.K.Simmons το αντίστοιχο στον β΄ ανδρικό και την Patricia Arquette κατά 90% (κρατάω ίσως και άδικα μία επιφύλαξη αλλά ποτέ δεν ξέρεις) το β΄ γυναικείο Oscar ερμηνείας.

Αυτά που μένουν κατά πάσα πιθανότητα εκτός βραβείων είναι τα American Sniper (αν και κυριάρχησε στο box office), το Selma, που κλήθηκε φέτος σχεδόν καταναγκαστικά και ενοχικά να εκπροσωπήσει την αφροαμερικανική κοινότητα σε μία κινηματογραφική διοργάνωση που αποκαλέστηκε η πιο «λευκή» των τελευταίων χρόνων διαχωρίζοντας τους δημιουργούς σε φυλετικές κατηγορίες που είναι αυτονόητο ότι δεν υφίστανται (άρα η χρήση των λευκών Oscar είναι αν μη τι άλλο άσκοπη, άτοπη και προσβλητική για όλους) και δυστυχώς το Imitation game, το Παιχνίδι της Μίμησης δηλαδή, που μπορεί να γίνομαι γραφική, αλλά θεωρώ από τις καλύτερες ταινίες (αν όχι η καλύτερη) της χρονιάς.

Ωστόσο, στις ταινίες αυτές, ενδεχομένως η Ακαδημία να χαρίσει Oscar σε μικρότερες κατηγορίες, γιατί φέτος το Boyhood μάλλον δε θα αφήσει την κορυφαία κατηγορία της καλύτερης ταινίας να του φύγει από τα χέρια.

Όσο για το Grand Budapest Hotel, το πολύχρωμο παραμύθι του Wes Anderson είναι μεν υποψήφιο για 9 Oscar με πιθανότητες να κερδίσει αρκετά από αυτά, όπως σίγουρα της μουσικής του Alexandre Desplat, των κουστουμιών, του make up (όχι και σίγουρα), του σχεδιασμού παραγωγής αλλά όλα σε «μικρές» κατηγορίες. Όπως ακριβώς έκανε και στα Bafta δηλαδή, χωρίς να περιλαμβάνω το Oscar πρωτότυπου σεναρίου.

Κυριακή κοντή γιορτή και οι απαντήσεις στις 22 Φεβρουαρίου.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]