Οι αναγεννημένοι Smashing Pumpkins είναι ξανά εδώ, και ο Corgan ξαναβάζει τον εαυτό του στο παιχνίδι, με τραγούδια που θυμίζουν τις ρίζες του, αλλά με έναν αέρα ανανέωσης.

Ένατο album για την Αμερικάνικη μπάντα και τέταρτο από την αναγέννηση τους το 2006, το “Monuments to An Elegy” είναι ένα ακόμα μέλος του συνεχούς project “Teargarden By Kaleidoscope”, την έμπνευση του Corgan  για μια σειρά συγκεκριμένων albums με τη νέα σύνθεση των Pumpkins. Μετά το εξαιρετικό “Oceania”, τρία χρόνια πριν λοιπόν, αυτός και οι ψυχώσεις του είναι και πάλι μαζί μας.

Στα μόλις 33 λεπτά διάρκειας του “Monuments to An Elegy”, ο ακροατής θα ανακαλύψει ξανά και όλα αυτά που αγάπησε σε αυτήν την τόσο ιδιαίτερη και  ενδιαφέρουσα μπάντα. Δηλαδή μανιασμένες κιθάρες, drums σε πρωταγωνιστικό ρόλο (αυτή τη φορά με την ευγενική συμμετοχή του Tommy Lee των Motley Crue, που κάνει τη δουλειά του απολύτως σωστά), στίχοι γεμάτοι κυνισμό, για μάχες με εσωτερικούς δαίμονες, λυρισμός, αλλά και πολλά synths.

Ναι ο ηλεκτρισμός είναι κάτι που ο Corgan αγαπάει και το διαπιστώνει κανείς σε συνθέσεις όπως το “Dorian” και “Tiberius”. Το “Run2Me”, είναι ίσως ένας φόρος τιμής στις πιο pop καταβολές του, (ναι υπάρχουν και αυτές), ενώ το “Anaise!” σε παίρνει από τα αυτιά και σε κολλάει στον τοίχο, με την ενέργεια και τον δυναμισμό που ξεπήδησε από τα ‘90’s και μας βρήκε και πάλι τόσα χρόνια μετά. Είναι απλά τα τραγούδια του “Monuments”, βασισμένα στις απλές αρχές της σύνθεσης καλών ροκ κομματιών, με τις ερμηνείες και τον καταιγισμό κιθάρων στην πρώτη θέση.

Δεν κουράζουν, δεν σου προκαλούν καμία θλίψη για την κάποτε αγαπημένη σου μπάντα, αντίθετα σε κάνουν να αναζητήσεις και πάλι τα παλιά τους album στη δισκοθήκη σου. Όχι απαραίτητα για να συγκρίνεις, αλλά για να παρακολουθήσεις την εξέλιξη. 

Στο τέταρτο album μετά την επανένωση τους οι Smashing Pumpkins δε μας συστήνονται ξανά, και φυσικά δεν πρέπει να τους εξετάσουμε ως μια μπάντα που λατρέψαμε μερικές δεκαετίες πριν, αλλά σαν μια μπάντα που προσπαθεί να βρει το δικό της σημάδι στον αχανή πλέον μουσικό χάρτη του τώρα. Ναι, τα νέα τραγούδια δεν μπορούν να συγκριθούν με τους ύμνους της εφηβείας μας, ούτε να είναι μια καλή εισαγωγή στους Pumpkins για τον μέσο εικοσάχρονο. Είναι όμως από τα καλύτερα πράγματα που ακούσαμε από αυτούς μετά από καιρό, και αυτό οφείλει να αναγνωριστεί, χωρίς προκαταλήψεις.

Album: Monuments to an Elegy

Καλλιτέχνης: The Smashing Pumpkins

Label: BMG

Βαθμολογία: 7/10

Ροζίνα Αράπη