Η κουζίνα της Καταλονίας, με τη Βαρκελώνη, τη Λιέιδα, την Ταραγόνα και τη Ζιρόνα, έχει πολλά να προσφέρει, κάνοντας συνδυασμούς ασυνήθιστους για πολλούς και προσφέροντας πιάτα που αποτελούν μερικά από τα καλύτερα της ισπανικής κουζίνας.

Με πρωταγωνίστρια και πιο γνωστή περιοχή τη Βαρκελώνη, η Καταλονία σημειώνει μεγάλη παραγωγή και ποικιλία σε φρέσκα και υψηλής ποιότητας θαλασσινά, κρέας, πουλερικά, κυνήγι, φρούτα και λαχανικά, τα οποία συνδυάζονται όπως μόνο οι Καταλανοί ξέρουν: κρέας με θαλασσινά (είδος γνωστό ως mar i muntanya), πουλερικά και φρούτα, ψάρι και καρύδια κ.ά.

Δυσκολεύονται, μάλιστα, να καταλάβουν απλά πράγματα διατροφικών συνηθειών που ισχύουν στον υπόλοιπο κόσμο, όπως γιατί όλοι αλείφουν το ψωμί τους με βούτυρο, όταν υπάρχει pa amb tomàquet (ψωμί φρυγανισμένο και αλειμμένο με ντομάτα, ελαιόλαδο, σκόρδο και αλάτι) που είναι πολύ πιο νόστιμο και υγιεινό. 

Τυριά, λουκάνικα, μανιτάρια και πλήθος γεύσεων Καταλονίας
Το pernil (χοιρομέρι) και το formatge (τυρί) αποτελούν τις μαγειρικές σταθερές τους, με τα κύρια κέντρα παραγωγής τυριού της Καταλονίας να είναι η περιοχή Cerdanya στο La Seu d’Urgell και η περιοχή Pallars στα βορειοδυτικά.

Παρ’ όλο που αρκετά παραδοσιακά τυριά αποτελούν πλέον είδος προς… εξαφάνιση, θα μπορέσετε ακόμη να βρείτε formatge de tupí (κατσικίσιο τυρί ποτισμένο με ελαιόλαδο) και gorritxa (επίσης κατσικίσιο τυρί που παρασκευάζεται με τον μύκητα Penicillium), το οποίο λιώνει ανάλαφρα στο στόμα, ενώ στη Formatgeria La Seu, μάλιστα, μπορείτε να δοκιμάσετε διάφορα εκλεκτά τυριά, σε ένα πανέμορφο μικρό κατάστημα τυριών, που ειδικεύεται στις τυροκομικές νοστιμιές.

Στην Καταλονία, θα βρείτε, επίσης, όλα τα είδη λουκάνικου που χρησιμοποιούν σαν βάση το χοιρινό, όπως τα botifarra, fuet (λεπτό χοιρινό λουκάνικο) και το llonganissa, ενώ δεν αργεί κάποιος να καταλάβει ότι οι Καταλανοί είναι παθιασμένοι με τα bolets (άγρια λουκάνικα), καθώς εξαφανίζονται για μέρες το φθινόπωρο, προκειμένου να τα μαζέψουν.

Εντύπωση κάνουν αυτή την εποχή τα calçots (μεγάλα, γλυκά, ανοιξιάτικα κρεμμύδια), τα οποία ψήνουν στα κάρβουνα συνήθως τις Κυριακές και στη συνέχεια τα βουτούν σε πικάντικη σάλτσα romesco (μείγμα από ντομάτες, πιπεριές, κρεμμύδι, σκόρδο, αμύγδαλα και ελαιόλαδο), χαρίζοντας ένα πιάτο που τρώγεται κατά κόρον από τον Ιανουάριο ως τον Μάρτιο και αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε σε ένα παραδοσιακό, καταλανικό εστιατόριο.

Στις κουζίνες τους, μεγάλο ρόλο παίζουν οι σάλτσες, σε μεγαλύτερο βαθμό από την υπόλοιπη Ισπανία. Η πιο συνηθισμένη είναι η sofregit (τηγανητό κρεμμύδι, ντομάτα και σκόρδο), η samfaina που θυμίζει πολύ ρατατούιγ με την προσθήκη κόκκινης πιπεριάς και μελιτζάνας, η allioli με σκόρδο και ελαιόλαδο και η picada που βασίζεται σε αμύγδαλα και συστατικά όπως σκόρδο, μαϊντανό, καρύδια και τριμμένο ψωμί.

Ρύζι, πίτσα και κρέας με άρωμα Καταλονίας
Το ρύζι τους καλλιεργείται στο Δέλτα του Έβρου (Delta de l' Ebre) που βρίσκεται στην επαρχία Ταρραγόνα της Καταλονίας και χρησιμοποιείται σε διάφορα λαχταριστά πιάτα. Το arròs a la cassola ή arròs a la catalana είναι η καταναλνική παέγια (πιλάφι από ρύζι μέσα στο οποίο συνδυάζεται κρέας, ή συνηθέστερα θαλασσινά και λαχανικά) που μαγειρεύεται σε πήλινα σκεύη, ενώ το arròs negre είναι ένα νοστιμότατο πιάτο, όπου το ρύζι μαγειρεύεται με μελάνι σουπιάς και παίρνει μαύρο χρώμα. Μια ακόμη σπεσιαλιτέ τους είναι το fideuà, παρόμοιο με την παέγια, μόνο που χρησιμοποιούν φιδέ αντί για ρύζι σαν βάση. 

Η πίτσα στην Καταλονία παίρνει άλλες διαστάσεις. Η καταλανική βερσιόν ονομάζεται coca και υπάρχουν διάφορες παραλλαγές, τόσο αλμυρές, όσο και γλυκές. Στην πρώτη κατηγορία βρίσκουμε πίτσες με ντομάτα, κρεμμύδι, πιπεριά και μερικές φορές σαρδέλες, ενώ στη γλυκιά τους έκδοση έχουν συνήθως ως βάση το αμύγδαλο.

Τα θαλασσινά σίγουρα κατέχουν σημαντική θέση στα καταλανικά μενού, τα πιάτα με κρέας, όμως, δεν πάνε πίσω. Τα botifarra (λουκάνικα) έρχονται σε διάφορα σχέδια και μεγέθη και για κάποιους δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα medium rare φιλέτο βοδινού.

Τα περίφημα τάπας και τα λαχταριστά τους επιδόρπια
Αν και δεν αποτέλεσαν αρχικά αναπόσπαστο κομμάτι της καταλανικής παράδοσης στο φαγητό, τα τάπας είναι πλέον δημοφιλή και πάνε πολλά χρόνια από τότε που «εισήχθησαν» στη Βαρκελώνη. Ιδιαιτέρως αγαπητές είναι οι βασκικές βερσιόν τους που ονομάζονται pincho ή pintxo και μοιάζουν με καναπεδάκια. Σε φέτες από μπαγκέτα, λοιπόν, μπορεί να δείτε τα πάντα από μπακαλιάρο μέχρι morcilla (μαύρη πουτίγκα) και τα περισσότερα συνδυάζονται άψογα με txacoli, άσπρο, ξηρό, αφρώδες κρασί.

Τα παραδοσιακά επιδόρπια περιλαμβάνουν crema Catalana, μια υπέροχη βερσιόν της crème brûlée, επίσης δημοφιλές, όμως, είναι και το mel i mató, δηλαδή μέλι με φρέσκια κρέμα τυρί. Γευστική εναλλακτική αποτελεί και το músic που αποτελείται από αποξηραμένα φρούτα και καρύδια, τα οποία αναμειγνύονται με παγωτό ή κρέμα τυρί και σερβίρονται με γλυκό κρασί Μοσχάτο, για να δώσουν γλυκό, αίσιο τέλος σε ένα καταλανικό γεύμα.