Αν και συνήθως οι λίμνες μας προσφέρουν γαλήνη, όμορφο τοπίο, χαλάρωση και φρεσκάδα, υπάρχουν κάποιες που μπορούν να θεωρηθούν άκρως επικίνδυνες –κι όχι, ο λόγος δεν είναι ότι κρύβονται σε αυτές τέρατα…

Οι λίμνες για τους περισσότερους αποτελούν σημαντικό κίνητρο για να ξεκινήσουν πεζοπορία προκειμένου να τις θαυμάσουν, ομορφαίνοντας το τοπίο και χαρίζοντάς του φρεσκάδα και χρώμα μέσα από τις αντανακλάσεις, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που βουτούν και αναζωογονούνται στα κρύα και γαλήνια νερά τους.

Κι ενώ οι περισσότερες λίμνες ταιριάζουν στην παραπάνω περιγραφή, υπάρχουν κάποιες άλλες που παρουσιάζουν μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας, λόγω αερίων και ραδιενέργειας, που πολλές φορές έχουν προκληθεί από ανθρώπινο λάθος, αλλά τις περισσότερες από το… άλλο πρόσωπο της Μητέρας Φύσης. Κι όπως καταλαβαίνετε, το μπάνιο σε αυτές σημαίνει αυτοκτονία.

Λίμνη Mono
Στην κομητεία Mono της Καλιφόρνια, η ομώνυμη λίμνη κάποτε αποτελούσε ένα από τα πιο εξαιρετικά και παραγωγικά οικοσυστήματα και μια αρχαία λίμνη άλατος. Δεν είχε ψάρια, αλλά τρισεκατομμύρια γαρίδες ζούσαν στα μοναδικά νερά της, μέχρι το 1941 που το Λος Άντζελες άρχισε να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς. Τότε είναι που η λίμνη υπέστη τεράστια εκμετάλλευση που διήρκησε για 50 χρόνια και την οδήγησε να χάσει το μισό από τον όγκο της, να διπλασιάσει την αλμυρότητά της και να μετατραπεί σε μια τοξική, αλκαλική λίμνη. Πλέον έχει δημιουργηθεί επιτροπή για να αποκαταστήσει τη ζημιά, το πρότζεκτ, όμως, θα πάρει δεκαετίες.

Λίμνη Μίσιγκαν
Μια από τις 5 Μεγάλες Λίμνες στα σύνορα Καναδά-Ηνωμένων Πολιτειών, η Λίμνη Μίσιγκαν αποτελεί δημοφιλές σημείο για κολύμπι, τόσο για τους ντόπιους, όσο και για τους επισκέπτες, παρά τα υπόγεια ρεύματά της που κοστίζουν κάθε χρόνο ζωές. Το σχήμα της φανερώνει την πιθανότητα ύπαρξης τέτοιων ρευμάτων, με τις αποβάθρες να μεγαλώνουν το πρόβλημα, προκαλώντας τραυματισμούς και θανάτους. Η λίμνη γίνεται πιο επικίνδυνη τους φθινοπωρινούς μήνες, κατά τον Οκτώβριο και Νοέμβριο, όταν ξαφνικές αλλαγές στον αέρα και τη θερμοκρασία του νερού αυξάνουν τη δύναμη των ρευμάτων και των κυμάτων.

Λίμνη Kivu
Στα σύνορα μεταξύ Κονγκό και Ρουάντα, η λίμνη Kivu χαρακτηρίζεται από στρώματα διοξειδίου του άνθρακα, όπως επίσης και από 55 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μεθανίου από βακτήρια στον πάτο της. Ο συνδυασμός των παραπάνω είναι θανατηφόρος και την καθιστά την πιο επικίνδυνη από τις 3 λίμνες που εκρήγνυνται στον κόσμο. Αν κάποιος σεισμός ή ηφαιστειακή δραστηριότητα ταράξει τη λίμνη, το αποτέλεσμα θα είναι θανατηφόρα επικίνδυνο για 2 εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι θα σκοτωθούν είτε από εκρήξεις μεθανίου ή από διοξείδιο του άνθρακα.

«Λίμνη που βράζει»
Το όνομά της, μάλλον τα λέει όλα. Βρίσκεται στην πανέμορφη Δομινίκα της Καραϊβικής και αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο θερμοπίδακα της γης. Στα πιο… «δροσερά» της σημεία η θερμοκρασία φτάνει τους 82-91 βαθμούς Κελσίου και ποτέ κανείς δεν είχε την περιέργεια –ή μάλλον τη δυνατότητα- να μετρήσει τη θερμοκρασία στο κέντρο της λίμνης, όπου οι φωτογραφίες δείχνουν το νερό κυριολεκτικά να βράζει με κανέναν να μην μπορεί να πλησιάσει. Η θερμοκρασία δεν μπορεί να ελεγχθεί καθώς αποτελεί αποτέλεσμα «ραγίσματος» της λίμνης, απ’ όπου διαφεύγει λάβα.

Λίμνη Ozarks
Σας ακούγεται σαν ένα γαλήνιο μέρος με όμορφα νερά και πουλιά να κελαηδούν; Δυστυχώς η εν λόγω λίμνη είναι ακριβώς το αντίθετο. Χωρίς κανέναν να επιτηρεί τις δραστηριότητες, στη λίμνη Ozarks μεγάλα αγωνιστικά σκάφη απειλούν μικρότερα, δημιουργώντας ένα άσχημο και επικίνδυνο περιβάλλον, με κύματα να «σκάνε» παντού. Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, τα αυξημένα επίπεδα του βακτηρίου e-coli που έχουν ανιχνευτεί εκεί, λόγω ενός τοπικού εστιατορίου που ρίχνει τα βοθρολύματα στα νερά της λίμνης, κάνουν την κατάσταση ακόμη χειρότερη.

Λίμνη Nyos
Το 1986, η λίμνη Nyos στο Καμερούν εξερράγη όταν ποσότητα μάγματος διέρρευσε διοξείδιο του άνθρακα στο νερό, μετατρέποντάς το σε ανθρακικό οξύ. Ένα μεγάλο σύννεφο διοξειδίου του άνθρακα σηκώθηκε από τη λίμνη και σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους και ζώα σε κοντινά χωριά και πόλεις και η τραγωδία αυτή είναι ουσιαστικά η πρώτη γνωστή μαζική ασφυξία που προκλήθηκε από φυσικό φαινόμενο. Η λίμνη συνεχίζει να αποτελεί απειλή, καθώς τα φυσικά τοιχώματά της είναι εύθραυστα κι αν το νερό της έρεε ελεύθερο, θα μπορούσε να καταστρέψει πολλά χωριά στο δρόμο προς Νιγηρία.