Το κοινό σε γενικές γραμμές αρέσκεται στις ιστορίες εγκλήματος και βίας. Η σκοτεινή πλευρά της ανθρωπότητας, είτε έχει να κάνει με φόνους, είτε με παράνομες αυτοκρατορίες χρήματος, πάντα ελκύει το θεατή.

Απόδειξη αυτού, οι άπειρες αφίσες του Σημαδεμένου που κοσμούν δωμάτια, οι μπλούζες του Don Corleone, η επιτυχία του Blow, οι αναρίθμητες επισκέψεις σε ιστότοπους που αφορούν στη ζωή των serial killers, αυτή η νοσηρότητα, όσο κρυμμένη και αν παραμένει, εξακολουθεί να είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση.

Ειδικά δε στην Τέχνη, όταν η ιστορία αφορά στις πράξεις ενός αληθινού εγκληματία, η φρίκη που προκαλεί η ιδέα πως αυτά τα περιστατικά όντως συνέβησαν, αυξάνει τη θεαματικότητα αντί να τη μειώνει. Οπότε λογικό ήταν να βγει μια ταινία σαν το "Χαμένος Παράδεισος", που υποτίθεται αφορά στις πράξεις του Pablo Escobar, ενός υπαρκτού μεγαλεμπόρου κοκαϊνης.

Και λέω υποτίθεται, γιατί δεν πρόκειται για μια βιογραφία του, αλλά, αντιθέτως, περί μιας μυθοπλαστικής ταινίας με στοιχεία από τα τελευταία χρόνια του Escobar. Ένας χαρακτήρας που ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας έρχεται να αφηγηθεί την ιστορία του σε σχέση με τη συνεργασία του με τον Escobar.

Ενώ πολύ άνετα θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εξαιρετικό τέχνασμα για την αφήγηση αληθινών γεγονότων που αφορούν στη ζωή του βαρόνου, καταλήγει να παίρνει τη θέση του. Να ανατρέπει την εισαγωγή της ταινίας και να μετατρέπει μια δραματική ταινία με έναν τιτάνιο Benicio Del Torro στο ρόλο του διαβόητου εγκληματία σε μια απλή περιπέτεια, και εν τέλει να περιστρέφεται εξολοκλήρου γύρω από τα (μυθοπλαστικά) σκηνικά που προκύπτουν από τη μεταξύ τους σχέση. Ψεύτικη διαφήμιση θα έλεγε κανείς και, δεδομένης της ερμηνείας του Del Torro, απογοητευτική, αν κρίνουμε από τη σχεδόν μηδαμινή ερμηνεία του Josh Hutcherson, η οποία δεν ταιριάζει στο ύφος της ταινίας.

Και είναι πραγματικά κρίμα, γιατί αν δεν υπήρχε η όλη διαφήμιση και γινόταν ξεκάθαρο ποιός είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής, ενώ το σενάριο παραδεχόταν τη φανταστική του υπόσταση, διατηρώντας μόνο στοιχεία που θυμίζουν τη ζωή και τις πράξεις του Escobar, τα πάντα θα ήταν πολύ καλύτερα. Και ρυθμό έχει, και αγωνία και εκπληκτική –για τα δεδομένα του- σκηνοθεσία, ενώ οι ερμηνείες θα βλέπονταν με άλλο μάτι. Θα κατέληγε να είναι μια περιπέτεια σφιχτοδεμένη και όχι ένα ατυχές κράμα βιογραφίας και φαντασίας.

Μπορείτε να μην πιαστείτε από τα παραπάνω και να αδιαφορήσετε σε σχέση με τα, θεωρούμενα ως ψέγματα, στοιχεία του φιλμ; Θα το απολαύσετε. Μόνο μην περιμένετε να δείτε κάτι το οποίο αφορά στη δραματική πραγματικότητα και μόνο σε αυτήν. Αν θέλετε βιογραφία, αγνοήστε το.

Δείτε το τρέιλερ, όπως κυκλοφόρησε στο youtube.

Σκηνοθεσία: Andrea Di Stefano. Πρωταγωνιστούν: Josh Hutcherson, Benicio Del Toro, Claudia Traisac. Στους κινηματογράφους από την Odeon.

Φοίβος Κρομμύδας