Κάθε χώρα, εκτός από τα μνημεία της και τις τοπικές της γεύσεις, φημίζεται και για το… αλκοόλ της. Για ποια ποτά όμως, φημίζεται η κάθε χώρα; Αποκτήστε εγκυκλοπαιδικές γνώσεις πάνω στα διάσημα αλκοολούχα ποτά ανά τον κόσμο, έτσι ώστε να ξέρετε πού θα πιείτε τι, στα επόμενά ταξίδια σας...

Υπάρχουν κάποια αλκοολούχα ποτά που αξίζει τον κόπο να τα πιείτε από την… πηγή, δηλαδή τη χώρα καταγωγής τους, έτσι ώστε να έχετε εντρυφήσει από κάθε άποψη στην κουλτούρα του τόπου που επισκέπτεστε. Αν πάλι τα ταξίδια δεν είναι το φόρτε σας, μπορείτε να «παραγγείλετε» από τους φίλους σας σαν δώρο από τον επόμενο προορισμό τους, μια εξάδα… μπύρες αντί για ένα άρωμα ή μια κρέμα νυχτός...

Σάκε: το ιαπωνικό κρασί με τη μεγάλη ιστορία

Στην Ιαπωνία κυκλοφορεί με το καλλιτεχνικό του, ως nihonshu (που σημαίνει ιαπωνικό αλκοόλ). Σε εμάς τους υπόλοιπους, όμως, έχει «συστηθεί» ως σάκε. Πρόκειται για κρασί από ρύζι με περιεκτικότητα σε αλκοόλ 15% με 17%. Πριν δημιουργηθεί το πρώτο εργαστήριο παρασκευής σάκε στο Κιότο τον 7ο αιώνα, το σάκε καταναλωνόταν σε μια μορφή χυλού, ο οποίος μάλιστα σε αρκετές περιοχές προέκυπτε από… μάσημα του ρυζιού. Μαζεύονταν δηλαδή ολόκληρα χωριά, μασούσαν το ρύζι κι έπειτα το έφτυναν σε σκάφες. Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 1600 ειδικοί στην παρασκευή αυτού του διάφανου ποτού, με ποικιλίες που κυμαίνονται από γλυκό, μέχρι πιο φρουτώδες, ενώ όταν σερβίρεται δροσερό, αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο η γεύση του.

Μαύρη μπίρα: η μαύρη ιρλανδική μπίρα που κάνει καλό στην καρδιά

Όσοι δεν έχουν αδυναμία στις ξανθές, προτιμούν τις… μαύρες μπίρες. Όσοι μάλιστα τις προτιμούν, τις λατρεύουν και θα έπαιρναν ένα μπουκάλι μαύρη μπίρα μαζί τους αν ήταν ναυαγοί σε ένα ερημονήσι. Το χαρακτηριστικό της είναι η γεύση της βύνης κριθαριού, το άρωμα της καβουρδισμένης καραμέλας και ο κρεμώδης αφρός της. Το κριθάρι προστίθεται κατά τη ζύμωση. Μάλιστα, έρευνες έχουν δείξει ότι η μαύρη μπίρα μπορεί να κάνει καλό στην καρδιά λόγω της περιεκτικότητάς της σε αντιοξειδωτικά.

Βέλγικη μπίρα: για πολλούς ανώτερη και από τη γερμανική

Κάποιος (προφανώς λάτρης της μπίρας) είπε κάποτε: «Η ομορφιά βρίσκεται στα μάτια αυτού που κρατάει ένα μπουκάλι μπίρα» κι αν όντως ισχύει αυτό, τότε το Βέλγιο θα είναι γεμάτο ομορφιές… Παράγει περίπου 450 είδη μπίρας, με ειδικό ποτήρι να συνοδεύει την κάθε μία και διαθέτει μερικές από τις πιο γνωστές ζυθοποιίες. Η μοναστηριακή μπίρα Trappist ήταν αυτή που πρώτα παρασκευάστηκε από καλόγερους και σήμερα, παρ’ όλο που υπάρχουν 174 μοναστήρια… Trappist, μόνο επτά από αυτά (τα 6 στο Βέλγιο και το 1 στην Ολλανδία), παράγουν την αυθεντική μοναστηριακή μπίρα.

Αψέντι: η τσέχικη «πράσινη νεράιδα»

Το αψέντι, το ποτό των καλλιτεχνικών κύκλων με την έντονη γεύση και το πολύ αλκοόλ, αποτέλεσε την έμπνευση πολλών μεγάλων καλλιτεχνών, όπως του Βαν Γκογκ, του Έρνεστ Χέμινγουεϊ και του Όσκαρ Ουάιλντ. Φτιάχνεται από αψιθιά, μάραθο και άνηθο, ενώ στη Βοημία το έπιναν λιώνοντας λίγη ζάχαρη μέσα στο ποτήρι τους για να γλυκάνουν την πικρή γεύση του άνηθου. Με επιδράσεις παρόμοιες με αυτές που προκαλεί το όπιο, η «πράσινη νεράιδα» είχε απαγορευτεί στην Ευρώπη μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, ενώ πλέον οι κυβερνήσεις μειώνουν τα επίπεδα μιας ουσίας που βρίσκεται στην αψιθιά και αποτελεί συστατικό που συνδέεται και με την κάνναβη.

Κρασί Βουργουνδίας: κρασί από την… πηγή

Για να χαρακτηρίζεται αυθεντικό Βουργουνδίας, το κρασί πρέπει να παράγεται μέσα στην αναγνωρισμένη περιοχή AOC (Appellation d’Origine Contrôlée) στο Côte d’Or. Τα αμπέλια της περιοχής αρχικά, ανήκαν αποκλειστικά στην Εκκλησία κι έπειτα, μοιράστηκαν στους εργάτες σύμφωνα με τους Νόμους κληρονομιάς του Ναπολέοντα. Οι ιδιότητες των κρασιών της Βουργουνδίας οφείλονται στα 400 είδη χώματος και εδάφους της περιοχής κι ενώ το λευκό Βουργουνδίας είναι chardonnay με το βάθος και το διακριτικό άρωμα που προέρχεται από τον ασβεστόλιθο του εδάφους, το κόκκινο είναι ένα δυνατό pinot noir.

Caipiroska: Viva Brasil

Ξεφύγετε λίγο από την πασίγνωστη στην Ελλάδα caipirinha και δείξτε εμπιστοσύνη στους Βραζιλιάνους, δοκιμάζοντας ένα άλλο τοπικό τους αλκοολούχο cocktail, της ίδιας οικογένειας. Είναι έτοιμο σε 3 κινήσεις, αποτελείται από βότκα, lime και ζάχαρη και αποτελεί την βερσιόν με βότκα της caipirinha. Αν δεν σκοπεύετε να «πεταχτείτε» σύντομα ως τη Βραζιλία, φτιάξτε το μόνοι σας πιέζοντας φρέσκα λεμόνια με 2 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη σε χαμηλό ποτήρι, προσθέστε μπόλικο θρυμματισμένο πάγο και γεμίστε με καλής ποιότητας βότκα.

Λικέρ Becherovka: η Τσεχία δεν φημίζεται μόνο για το αψέντι

Μόνο δύο άνθρωποι γνωρίζουν τη μυστική συνταγή για την παραγωγή αυτού του φυσικού λικέρ (με 36% περιεκτικότητα σε αλκοόλ). Οι «εκλεκτοί» είναι οι μοναδικοί που τους επιτρέπεται η είσοδος στο χώρο Drogikamr, όπου συνδυάζονται διάφορα βότανα και μπαχαρικά, τοποθετούνται σε τσουβάλια και έπειτα, εμποτίζονται με αλκοόλ για μια εβδομάδα. Το μείγμα έπειτα συνδυάζεται με νερό και ζάχαρη και τοποθετείται σε βαρέλια βελανιδιάς για 2 μήνες, ενώ όταν φτάνει στο ποτήρι μας σερβίρεται παραδοσιακά δροσερό και κάνει καλό στην πέψη.

George Dickel Tennessee Whisky: το καμάρι των ΗΠΑ

Πίσω στο 1870, ο γερο-George Dickel αναγνώρισε το γεγονός ότι το ουίσκι του έμοιαζε με σκωτσέζικο και αφαίρεσε το «e» από το «whiskey» στο δικό του brand. Ανακάλυψε επίσης, ότι το ουίσκι που φτιαχνόταν τον χειμώνα ήταν πιο απαλό κι έτσι πρόσθεσε άλλο ένα βήμα στην διαδικασία παραγωγής με σκοπό να μεταφέρει σε αυτήν το κρύο του χειμώνα, δίνοντας μια χαρακτηριστική γεύση στο ουίσκι του. Χρησιμοποίησε σαν βασικά συστατικά ένα συνδυασμό από πολτοποιημένο καλαμπόκι, κριθάρι και σίκαλη, έκανε διπλή απόσταξη και το άφηνε σε βαρέλια άσπρης βελανιδιάς μέχρι 12 χρόνια για παλαίωση. Μετά από όλη αυτή τη διεργασία, το ουίσκι του Dickel σήμερα (με περιεκτικότητα 40-45% αλκοόλ) αποτελεί ένα εκλεπτυσμένο ποτό με φανατικούς θαυμαστές.

Φωτογραφία: www.dickel.com

Τεκίλα: το εθνικό ποτό του Μεξικού

Το ποτό που έχει μοιράσει ίσως τα περισσότερα… μεθύσια στον κόσμο, παράγεται από το κακτοειδές φυτό που ονομάζεται μπλε αγαύη, η οποία φυτρώνει στην Πολιτεία Τζαλίσκο στο Μεξικό. Συνήθως είναι διάφανη και καθαρή, υπάρχουν όμως άλλες ποικιλίες της, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνουν και αυτές που αφήνονται για παλαίωση σε δρύινα βαρέλια. Ο καλύτερος τρόπος σερβιρίσματος είναι σε θερμοκρασία δωματίου και συστήνεται να πίνεται με μικρές γουλιές, προσθέτοντας αλάτι στο στόμιο του ποτηριού και μια φέτα λεμόνι αν επιθυμείτε.

Βότκα: η… πλανεύτρα από την Πολωνία

Η Πολωνία παράγει δεκάδες είδη του κρυστάλλινου αυτού ποτού, το οποίο παρασκευάζεται από άμυλο (συνήθως σίκαλης ή πατάτας) και αλκοόλ. Η αγνή βότκα είναι καθαρή, ραφιναρισμένη και φιλτραρισμένη και όσο πιο αγνή είναι, τόσο μικρότερης έντασης θα είναι το hangover της επόμενης ημέρας αν πέσετε στα… δίχτυα της. Η μεγάλης κλίμακας παραγωγή ξεκίνησε στην Πολωνία τον 16ο αιώνα κι έγινε μεγάλο εξαγώγιμο προϊόν τον 17ο αιώνα, με την πιο διάσημη βότκα της Πολωνίας, την Zubrovka (40% αλκοόλ), να κρατάει σήμερα τα πρωτεία.