Το «Legends of Tomorrow» είναι το «Avengers» των αποτυχημένων

legends-of-tomorrow
ΔΕΥΤΕΡΑ, 01 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Υπάρχουν πολλοί λόγοι να ενδιαφερθείς για τη νέα υπερηρωική σειρά που ήρθε με σκοπό να μείνει.

Όσο η DC Comics δυσκολεύεται να χτίσει ένα συμπαγές κινηματογραφικό σύμπαν που θα χτυπήσει στα ίσια το οικοδόμημα της Marvel, μπορεί να λέει ότι έχει καταφέρει κάτι εξαιρετικό στο χώρο της τηλεόρασης. Μέσα από την ασήμαντη πλην τίμια συχνότητα του νεανικού δικτύου CW έχει χτίσει ένα σύμπαν υπερηρώων που ως επί το πλείστον βρίσκονται στο δεύτερο και το τρίτο (ή και τέταρτο) ράφι, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε από το να αγαπηθούν από το κοινό. Η αρχή έγινε με το «Arrow» που πατάει πάνω στις ιστορίες του Green Arrow, η συνέχεια ήρθε με το «Flash», παρουσιάζοντας μια φρέσκια ματιά στο origin story του δημοφιλούς υπερήρωα και αφού οι δύο αυτές σειρές ενώθηκαν μεταξύ τους με πολλά κοινά επεισόδια, τώρα έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να βγει ένα spin-off που θα συμπυκνώσει τους δύο κόσμους σε ένα πείραμα αλά «Avengers». Και το όνομα αυτού «Legends of Tomorrow».

Η ιδέα είναι να στηθεί μια σειρά με πρωταγωνιστές μια ομάδα σούπερ ηρώων που αποτελούν ονόματα δεύτερης διαλογής στα «Arrow» και «Flash» και που υπό κανονικές συνθήκες κανείς δε θα ενδιαφερόταν για την ύπαρξή τους. Στόχος τους: να σώσουν τον κόσμο από τον αθάνατο Vandal Savage, η ιστορία του οποίου ξεκινά από την αρχαία Αίγυπτο και καταλήγει στην κατάληψη της εξουσίας του πλανήτη το έτος 2166. Από το σύμπαν του «Arrow» έρχονται λοιπόν ο Atom και η Σάρα Λανς (πλέον ως White Canary) και από το «Flash» οι Τζέφερσον Τζάκσον και Μάρτιν Στάιν (ο λατρεμένος Βίκτορ Γκάρμπερ) ως Firestorm, ο Hawkman και η Hawkgirl και οι villain Captain Cold και Heat Wave, τους οποίους υποδύονται οι Γουέντγουορθ Μίλλερ και Ντόμινικ Πάρσελ, γνωστοί μας ως το πρωταγωνιστικό δίδυμο του «Prison Break». Και όλοι αυτοί οι απίθανοι και ετερόκλητοι χαρακτήρες θα ενωθούν για χάρη ενός ταξιδιώτη από το μέλλον, του Rip Hunter, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ είναι ένας Time Lord που συμπυκνώνει όλα τα χαρακτηριστικά αυτού που γνωρίζουμε ως Doctor Who.

Είναι δύσκολο να μην ενθουσιαστείς στην προοπτική αυτής της σειράς. Έχει συγκεντρώσει ήδη τεράστια δημοφιλία με μόλις δύο επεισόδια να έχουν προβληθεί και είναι ένα αντίβαρο στις ίδιες και ίδιες ιστορίες που έχουμε χορτάσει να βλέπουμε από τους ίδιους σούπερ ήρωες να κάνουν τα ίδια ακριβώς πράγματα με παρόμοια κατάληξη. Αν δεν είσαι φανατικός αναγνώστης κόμικ, το πιθανότερο είναι ότι γνώρισες για πρώτη φορά όλους αυτούς τους χαρακτήρες στο «Arrow» και το «Flash», με αρκετούς να μας απασχολούν για έναν περιορισμένο μόνο αριθμό επεισοδίων, χωρίς να μαθαίνουμε καλά τι το ξεχωριστό έχουν. Το μόνο κοινό που έχουν και το οποίο ξέρουμε ήδη είναι ότι κανένας τους δεν είναι τρομερά δημοφιλής και είναι χονδρικά αποτυχημένοι. Για αυτό το λόγο άλλωστε τους επέλεξε και ο Rip Hunter για τη συγκεκριμένη αποστολή, αφού επειδή είναι τόσο ασήμαντοι, οποιαδήποτε αλλαγή στη ζωή τους δε θα διατάρασσε το παρόν στο 2166. Και ειδικά σε μια εποχή που κάθε νέος σούπερ ήρωας (με εξαίρεση μόνο τους «Φύλακες του γαλαξία») πασάρεται ολοένα και πιο cool, αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα τροπή, η οποία μας αφορά πολύ περισσότερο.

Το «Arrow» είναι πιο σκοτεινό και «γήινο», θυμίζοντας έναν Batman β’ κατηγορίας. Ειδικότερα αν κοιτάξει κανείς τις τρεις πρώτες του σεζόν, θα μπορούσε να τις αντιστοιχίσει εύκολα με τα «Batman Begins», «The Dark Knight» και «The Dark Knight Rises», με την πρώτη να στρώνει το μύθο, τη δεύτερη να πιάνει κορυφή διαθέτοντας και έναν εξαιρετικό villain και την τρίτη να χάνει το στίγμα της κάπου μετά τα μισά. Από την άλλη το «Flash» είναι πιο φιλικό προς τους λάτρεις των κόμικ, προσφέροντας αγνή διασκέδαση στα πρότυπα του «Smallville», το οποίο παρακολουθούσε τα νεανικά χρόνια του Superman. Σε επίπεδο κλίμακας λοιπόν έχουμε να κάνουμε με δύο μικρότερες εκδοχές του Batman και του Superman, με τις δύο αυτές διαφορετικές ασκήσεις ύφους να βρίσκουν την απόλυτη ένωσή τους στην επική πραγματικότητα του «Legends of Tomorrow».

Στα δύο πρώτα επεισόδια η εφαρμογή της φιλόδοξης ιδέας είναι φανταστική και θυμίζει τον ενθουσιασμό που υπήρχε στην πρώτη ταινία «Avengers». Υπάρχει ένας πανίσχυρος κακός που βρίσκεται πίσω από κάθε αναταραχή της παγκόσμιας τάξης μέσα στην ιστορία, υπάρχει μια ομάδα άσχετων μεταξύ τους ατόμων, τα οποία καλούνται να δράσουν μαζί όταν έχουν συνηθίσει να λειτουργούν ατομικά και υπάρχει άπλετο χιούμορ που βρίσκει στόχο και ελαφραίνει το πακέτο που σχετίζεται με τη ματαιοδοξία και την υστεροφημία και τι κληρονομιά αφήνουμε τέλος πάντων όταν φεύγουμε από αυτό τον κόσμο. Μέσα σε όλα τα εφέ του CW και τους πολύχρωμους χαρακτήρες που φέρνουν κάτι σε Power Rangers, η σειρά θέτει σημαντικά ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη και αυτό στην πράξη δεν είναι όσο αστείο μπορεί να φαίνεται.

Το αποκορύφωμα στην αρχή της σειράς βρίσκεται στο πρώτο δεκάλεπτο του δεύτερου επεισοδίου. Εκεί η αρμάδα συμμετέχει στην πρώτη της μάχη και στην οθόνη συμβαίνει ένας υπέροχος κακός χαμός που σε κάνει να χαίρεσαι πραγματικά για την ύπαρξη αυτού του spin-off και να αδημονείς για τον ερχομό του επόμενου επεισοδίου. Αν ψάχνατε ένα καλό fan fiction που να ενώνει το Doctor Who και τους Εκδικητές, με τη μικρή διαφορά πως όλοι τους θα είναι αποτυχημένοι, τότε το «Legends of Tomorrow» είναι η σειρά που περιμένατε μια ζωή. Αν πάλι δεν ενδιαφερόσασταν για κάτι τέτοιο, ήρθε η ώρα να διαπιστώσατε πόσο το χρειαζόσασταν. Το ζητούμενο είναι πως όταν το CW κυκλοφορεί τέτοιες σειρές, τότε προφανώς και ζούμε στη χρυσή εποχή της τηλεόρασης και δεν υπάρχει κανείς να το αμφισβητήσει.

Γιάννης Μόσχος

[email protected]