Η Ελληνίδα ερμηνεύτρια με τις ιστορικές συνεργασίες και την πολύ επιτυχημένη καριέρα σε Ελλάδα και εξωτερικό, μιλά στο click@Life με αφορμή τη συναυλία-αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο.

Η Μαρία Φαραντούρη και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης παρουσιάζουν ένα αφιέρωμα στα τραγούδια του Έλληνα ποιητή Νίκου Γκάτσου, στις 14 και 15 Δεκεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Το συγκεκριμένο αφιέρωμα παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην συμπρωτεύουσα, μετά τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Ηρώδειο, σε μεγάλες πόλεις σε όλη την Ελλάδα, καθώς και στην Κύπρο.

Η Μαρία Φαραντούρη μιλά στο click@Life για τον ποιητή Νίκο Γκάτσο, για το ιδανικό μέλλον και για την Ελλάδα.

Δίνετε μια ακόμα συναυλία μαζί με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Γκάτσου, η οποία όπου κι αν παρουσιάστηκε μέχρι τώρα, γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία. Τι σημαίνει για εσάς αυτό το αφιέρωμα;

Το 2011 είναι χρονιά αφιερωμένη στον μεγάλο μας ποιητή που έγραψε ποιήματα στα οποία καθρεφτίζεται όλη η Ελλάδα, από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο μέχρι σήμερα, την σύγχρονη Ελλάδα. «Την ανάγκη του Έλληνα να ριζώσει» αυτό εξέφραζε ο στίχος του Γκάτσου, αλλά και κάθε πρόβλημα που είχε, πάντα με μια υπέρβαση. Δεν έμενε στον απλό στίχο. Εκφραζόταν μεν απλά, αλλά οι έννοιες ήταν πολύ σημαντικές και πάντοτε, είχαν μια ανάγκη να ανυψώσουν την Ελλάδα και τον Έλληνα, μέσα από την ιστορία του και τη μυθολογία -επινοούσε μύθους και ο ίδιος.

Έχουμε ανάγκη τέτοιες στιγμές να θυμόμαστε τα ελληνικά σύμβολα, αυτούς τους ανθρώπους που δημιουργήσανε. Πάντοτε η ποίησή του βρίσκει αποδέκτες, δεν είναι σαν μουσείο. Πολλά τραγούδια του λειτουργούν και σήμερα. Ποιος δεν τραγουδάει το «Χάρτινο το Φεγγαράκι» ή την «Περσεφόνη».

Η συγκεκριμένη συναυλία είναι ωραία γιατί πήραμε τραγούδια του από όλους τους συνθέτες, τον Μάνο Χατζιδάκι κυρίως, αλλά και τον Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είχε την ευκαιρία να γράψει δύο τραγούδια. Μελοποίησε το «Σκουπιδαριό» και την «Χατζιδακιάδα».

Πόσο επίκαιρα θεωρείτε τα έργα του Νίκου Γκάτσου που μιλούν για τη ζωή με τους αγώνες και τις προσδοκίες της;

Είναι τα πάντα. Ποιο από όλα να πάρω; «Είναι η ζωή με το όνειρο δεμένη» λέει και περιγράφει μια Ελλάδα που πάντοτε αγωνίζεται για να φτιάξει τη ζωή μέσα από χιλιάδες αντίξοες καταστάσεις. Το όνειρο είναι το σύμβολό του. Το όνειρο για καλύτερη ζωή, το όνειρο να παλέψουμε για τη γνώση μας. Πάντα αυτή την υπέρβαση κάνει με το όνειρο. Όλα τα υπόλοιπα τα λένε τα τραγούδια καλύτερα από μένα.

Υπάρχει κάποιος στίχος του που να σας εκφράζει στην παρούσα φάση;

«Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» από το Ρεμπέτικο… Έχει πάντοτε μια αναφορά στο σήμερα ο ποιητής Γκάτσος.

Ποιος ο ρόλος της τέχνης σήμερα;

Η τέχνη είναι για να παρηγορεί. Είναι το φάρμακο που μπορεί να γαληνέψει μια ψυχή, να ανακουφίσει, διότι υπάρχει και το θέμα της νοσταλγίας. Πολλοί γνωρίζουν τα τραγούδια και τα τραγουδούν μαζί κι έτσι υπάρχει το στοιχείο της εκτόνωσης μέσα από αυτό. Σαν μια χορωδία τραγουδούν όλοι το «Χάρτινο το φεγγαράκι», τον «Κεμάλ». Και αισθητικά είναι μια σπουδαία πράξη, αλλά και καλλιτεχνικά κι επομένως, και ψυχολογικά.

Πώς θα φανταζόσασταν το «ιδανικό» μέλλον;

Στο μέλλον θα ήθελα να έχουμε μια δημοκρατία στην οποία θα έχει πολύ μεγάλη σημασία και το περιεχόμενό της, η ποιότητα. Ο κόσμος να ζει σε ένα νοικοκυρεμένο κράτος, όπου η πολιτεία τον σέβεται κι έτσι κι ο πολίτης να σέβεται τους θεσμούς και το κράτος. Ασφαλώς, να φύγουμε από αυτή την κρίση που είναι πια σαν πανούκλα πάνω από όλη την Ευρώπη. Μέσα από τον πόλεμο της Οικονομίας, οι πολιτικοί και οι κοινωνίες να κερδίσουν και να βάλουν στην άκρη τους ολίγους, τους απρόσωπους που έχουν την εξουσία στα χέρια τους και με ένα κουμπί κι έναν αριθμό μπορούν να καταδικάζουν κοινωνίες και λαούς στην αφάνεια, την φτώχεια και την απελπισία. Αυτό θα ευχόμουν και πολύ περισσότερο για τη χώρα μου, να τη δούμε σαν μια ευκαιρία αυτή την κρίση. Να περάσει γρήγορα, να βρει τους κανονικούς της ρυθμούς η χώρα, να μην την πληρώνουν αυτοί που δεν φταίνε καθόλου, ο απλός κόσμος, συνταξιούχοι, μισθωτοί. Δεν πρέπει αυτοί να πληρώνουν. Για μένα αυτό είναι το θέμα: Να υπάρχει το δίκαιο σε αυτή τη χώρα και να τηρείται.

Τι αγαπάτε και τι μισείτε στην Ελλάδα;

Είναι πολλά πράγματα για τα οποία κανείς ενοχλείται. Ακόμα και η συμπεριφορά των ανθρώπων. Αλλά αυτά δεν ξέρεις από πού ξεκινάνε. Είναι και ιστορικά πράγματα και κάποιες κακές συνήθειες. Αλλά υπάρχει και η άλλη Ελλάδα, η δημιουργική, η Ελλάδα που σκέφτεται. Νομίζω ότι και οι νέοι άνθρωποι θα πάρουν τέτοια παραδείγματα και θα αφήσουν πίσω τους τα άσχημα της Ελλάδας. Είναι ευλογημένη και για αυτό πολύ δύσκολη χώρα. Έχει όλη την ομορφιά του κόσμου και για αυτό έχει πολλές δυσκολίες. Έχουμε αντιφατικά στοιχεία ως χώρα.

Τέλος, θέλετε να μας πείτε ένα βαθύτερο όνειρό σας;

Δεν είμαι νέο κορίτσι πια. Έχω υλοποιήσει τα όνειρά μου σε πολύ μεγάλο βαθμό, αυτό που από μικρό παιδί ονειρεύτηκα να κάνω. Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη στην καλή μου τύχη, αλλά και στην δουλειά που έκανα και στους ανθρώπους γύρω μου και στους μεγάλους δασκάλους μας, τους ποιητές, τους μουσικούς, τον Μίκη. Τώρα μόνο σχέδια μπορώ να κάνω. Όσο αντέχει η φωνή μου και η διάθεσή μου να δημιουργώ θα συνεχίζω. Πάντα έχω ωραίες ιδέες, προσπαθώ να μπαίνω και σε πιο νεωτεριστικά πράγματα, όπως έκανα πρόσφατα με τον Charles Loyd. Αυτή η δουλειά μας δέχθηκε διθυραμβικές κριτικές σε όλο τον κόσμο και να πω μόνο για τη Le Monde που καταλήγει στην κριτική της -και με κάνει ιδιαίτερα περήφανη- ότι «μια χώρα που καταρρέει σε όλους τους θεσμούς, στην οικονομία κτλ. μας κάνει να την σεβόμαστε γιατί συνεχίζει να δημιουργεί, όπως αυτή η δημιουργία που έκανε η Φαραντούρη με τον Charles Loyd». Και αυτό μου δίνει δύναμη να συνεχίζω, ανακούφιση και υπερηφάνεια. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που στερήθηκα καλών κριτικών σε όλο μου το καλλιτεχνικό ταξίδι και ποτέ δεν στεκόμουν σε αυτά. Όμως αυτό θέλω να το μάθει ο κόσμος, γιατί ζούμε σε μια δύσκολη στιγμή που μας περιφρονούν και μας ταπεινώνουν και είναι πολύ ωραίο να πιστεύουμε ότι υπάρχει η «άλλη Ελλάδα» που θα αλλάξει τα πράγματα και θα βοηθήσει ώστε να ξεπεράσουμε την κρίση. Η άλλη Ελλάδα των δημιουργών σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο στην Τέχνη. Όλοι οι δημιουργοί θα επαναδημιουργήσουμε τη νέα Ελλάδα.

ΒΑΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

[email protected]