Πέντε μοναδικοί προορισμοί για... μουσικόφιλους
Οι μουσικές εξερευνήσεις είναι πάντα ένα καλό κίνητρο για άντληση νέων εμπειριών, από τον Μισισιπή μέχρι… τη Σιβηρία! Ιδού πέντε μέρη που κάθε μουσικόφιλος πρέπει να επισκεφθεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.
Με τα ακουστικά στη θέση τους, τους ήχους να ρέουν και να δημιουργούν ευχάριστη διάθεση, η μουσική γίνεται πυξίδα προς τα πέντε σημεία του ορίζοντα… Το Lonely Planet ανακάλυψε και παρουσιάζει πέντε μέρη που κάθε μουσικόφιλος πρέπει να επισκεφθεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.
Μέμφις και Δέλτα του Μισισιπή, ΗΠΑ
Μια επίσκεψη στο Graceland και συγκεκριμένα, στο σπίτι του Elvis Prisley στο Mpemhis του Tennessee, είναι μια πραγματικά συγκινητική εμπειρία (αρκεί βέβαια να μην πηδήξει κάποιος στην πισίνα του οικήματος, όπως έκανε πρόσφατα ένας οπαδός του Elvis μετά το τέλος της ξενάγησης).
Στην ίδια πόλη, μην παραλείψετε μια επίσκεψη στα φημισμένα Sun Studios, απ’ όπου ξεκίνησαν καλλιτέχνες όπως ο Johnny Cash.
Μετά τις περιπλανήσεις στο Memphis, μέσω του Highway 61 φτάνεις στο Δέλτα του Μισισιπή. Τα μυθικά «σταυροδρόμια», όπου ο θρύλος των πρώιμων blues Robert Johnson λέγεται ότι πούλησε την ψυχή του στο διάβολο βρίσκονται στο Clarksdale, μια όμορφα ατημέλητη πόλη με φθαρμένα πεζοδρόμια, με κάποια πραγματικά ενδιαφέροντα blues bars (μεταξύ αυτών και το Ground Zero Club του Morgan Freeman).
Στα μέσα του Απρίλη και στα πλαίσια του Juke Joint Festival, τα φθαρμένα πεζοδρόμια γεμίζουν με περιπλανώμενες μπλουζ μπάντες και επισκέπτες που «ασελγούν» στα ωραιότερα παϊδάκια του κόσμου!
Αβάνα, Κούβα
Η μουσική σκηνή της Αβάνα δεν ασχολείται τόσο με την πολιτική και είναι πολύ πιο funky σε σχέση με το Buena Vista Social Club. Θα βρείτε μουσική παντού, αλλά αφιερώστε οπωσδήποτε δύο βράδια στις δεκάδες επιλογές που έχετε στη συνοικία Vedado. Η προεπαναστατική λάμψη του Vedado μπορεί να έχει ξεθωριάσει, αλλά αποτελεί ακόμα την καρδιά της κουβανικής μουσικής σκηνής.
Στεγασμένο σε ένα πανέμορφο αρχοντικό, το Casa de la Amistad (Paseo No 416) είναι ένα στέκι της son (ισπανογενής κιθάρα και τραγούδι με αφρικανικά κρουστά), όπου ο βιρτουόζος του Buena Vista Social Club, Compay Segunda έπαιζε μουσική μέχρι το θάνατό του το 2003.
Γνωστές φιγούρες του καθεστώτος συχνάζουν στο El Hurón Azul (γωνία των οδών 17 & H), απολαμβάνοντας τα shows της jazz και της αφρικανικής rumba, ενώ το Copa Room (γωνία Paseo & Malecón) είναι ένα καμπαρέ στο στυλ της δεκαετίας του ’50, που μοιάζει βγαλμένο από τον «Νονό 2»...
Λίβερπουλ, Αγγλία
Είναι φανερό ότι το ίδιο το Λίβερπουλ γνωρίζει πολύ καλά τον βασικό λόγο για τον οποίο ασκεί έλξη παγκοσμίως, γεγονός που φαίνεται ακόμα από το όνομα του διεθνούς αεροδρομίου του, John Lennon International Airport. Ο λεγόμενος ήχος του «The Mersey Beat» (μουσικού περιοδικού της δεκαετίας του ‘60), δηλαδή των συγκροτημάτων των early 60s, κυρίως βέβαια των Beatles, θα αποτελεί πάντα βαρόμετρο για ολόκληρη την pop σκηνή.
Και μολονότι το «Cavern Quarter» –που περικλείει την ανακαινισμένη εκδοχή του ιερού Cavern Club– είναι λίγο παραπάνω κιτς απ’ όσο θα θέλαμε, ποιος νοιάζεται;
Πάρτε στα χέρια σας έναν από τους αυτοσχέδιους Beatles χάρτες που κυκλοφορούν σε αφθονία στην πόλη, επισκεφθείτε τις παλιές κατοικίες του John Lennon και του Paul Mc Cartney, χρησιμοποιήστε το Fab Four Taxi Tours για να φτάσετε στην Penny Lane και ξετρυπώστε σπάνια αναμνηστικά σε τοπικά μαγαζιά. Στο τέλος, αφιερωθείτε με την ησυχία σας στην κατανάλωση στρειδιών στο Rubber Soul Oyster Bar.
Βερολίνο, Γερμανία
Πιο σκοτεινά αλλά και λίγο πιο «πνιγηρά» από την παραζιάνικη εκδοχή τους, τα καμπαρέ του Βερολίνου της δεκαετίας του ’20 αποτελούσαν ένα υβρίδιο όπου μουσική και χορός έπαιρναν μορφή σατυρική, πολιτική και πολλές φορές σχετιζόμενη με τη φρίκη του πολέμου.
Οι καιροί στο Βερολίνο έχουν αλλάξει, αλλά τα καμπαρέ ακόμα προσφέρουν τη δυνατότητα της νοερής έστω μεταφοράς σε μια εποχή που η τέχνη είχε πράγματι κοινωνικό αντίκτυπο.
Το Admiralsplast είναι ένα πολύ όμορφα αναπαλαιωμένο venue της δεκαετίας του ’20 που φιλοξενεί μουσικά events, το πιο ζεστό και οικείο Chameleon Variete έχει μια πιο αυθάδη και αντισυμβατική φυσιογνωμία, ενώ το μεταμοντέρνο Kit Kat Club μια πιο «ελευθεριάζουσα». Αν νιώθετε βαρύ το κεφάλι σας το επόμενο πρωί, μια καλή λύση είναι να αποτίσετε ένα μικρό φόρο τιμής στον λεγόμενο «Κόκκινο Έλβις», τον Dean Read, έναν αινιγματικό μαρξιστή Αμερικανό pop τραγουδιστή, που άφησε την τελευταία του πνοή στο Βερολίνο το 1986.
Yakutsk, Ρωσία
Τελειώστε την περιήγηση σας με ένα «μπαλαντέρ»: το Yakutsk, μία από τις πιο ιδιαίτερες πόλεις στον κόσμο. Σ’ αυτό το απομακρυσμένο σιβηρικό φυλάκιο, χτισμένο πάνω στο παγωμένο υπέδαφος, αποκλεισμένο από την έλλειψη σιδηροδρομικής γραμμής ή πραγματικού σύγχρονου δρόμου, κάθε Ιούνιο διεξάγεται το φεστιβάλ των ντόπιων ονόματι Ysyakh.
Εκεί μπορείς να περιδιαβείς με άνεση ολόκληρες εκτάσεις με οικίες teepee (γνωστές από τους ινδιάνους, τις νομαδικές φυλές κλπ.) και να απολαύσεις ανεμπόδιστα μια ατμόσφαιρα πλημμυρισμένη από την τοπική παραδοσιακή μουσική, τύμπανα και κυρίως τους διαγωνισμούς υψίφωνου τραγουδιού.
Πάρτε οπωσδήποτε μαζί σας καπέλο – είναι πολύ πιο πιθανό να πάθετε ηλίαση παρά κρυοπαγήματα μες στο ξηρό σιβηρικό καλοκαίρι. Και μην αμελήσετε τις γαστριμαργικές απολαύσεις. Πολύ πιθανό επίσης, είναι να σας προσφερθούν σουβλάκια από κρέας αλόγου -κλασικό τοπικό έδεσμα- ενώ πολύ ενδιαφέρουσα είναι η σπάνια απόλαυση -παρέα με τους ντόπιους- του ήλιου που παραμένει στον ουρανό τα μεσάνυχτα.
Μετά από αυτή τη μουσική οδύσσεια, η αλήθεια είναι πως η σημερινή playlist σας θα μοιάζει μάλλον, βαρετή…