Δύο κοκτέιλ και τέσσερα πιάτα ταϊλανδέζικης κουζίνας στο ανατολίτικο στέκι της Λέκκα ήταν αρκετά για να αφήσουμε για μερικές ώρες πίσω μας την αθηναϊκή πραγματικότητα και να φτάσουμε μέχρι τη νοτιοανατολική Ασία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα δεδομένα της εποχής: μέσω της γεύσης!

Και τι δεν θα δίναμε να μπορούσαμε να σουφρώσουμε λίγο χαριτωμένα τη μύτη μας σαν τη Σαμάνθα του Bewitched και ξαφνικά να άδειαζε η θέση μας στο γραφείο κι εμείς να πεταγόμασταν στην Ταϊλάνδη, στην Kata Noi Beach, με ένα κοκτέιλ στο χέρι και ταϊλανδέζικο φαγητό να μας περιμένει μετά το μπάνιο. Δυστυχώς, όσο κι αν κουνήσαμε τη μύτη, ξυπνούσαμε πάντα στη θέση μας στο γραφείο, με τον κέρσορα στην οθόνη να αναβοσβήνει, οπότε έπρεπε να βρούμε το next best thing: την Ταϊλάνδη στην Αθήνα. Και νομίζουμε πως το βρήκαμε.

Εντάξει, η Λέκκα μπορεί να μην είναι εξωτική, αλλά αν στο νούμερο 14 στρίψετε στη στοά, το Budoo θα φροντίσει να πάρει το μυαλό σας για λίγο μακριά από τα ελληνικά δεδομένα. Δεν θα σας πάει στην Kata Noi Beach, αλλά θα σας περιποιηθεί με το ευγενικό του σέρβις, σε ένα χώρο με αέρα Ταϊλάνδης, με εξωτικές πινελιές, όπως το αίθριο στο πίσω μέρος, με λιτή διακόσμηση και παραπομπές στην ασιατική χώρα και με ιδιαίτερο στυλ που ξεπηδά από διάφορα σημεία του μαγαζιού, όπως η ξύλινη χειροποίητη επένδυση του bar, τα κρεμασμένα φωτιστικά έξω από το μαγαζί, η ανατολίτικη και σκαλισμένη με το χέρι κατασκευή στα ράφια του bar κ.ο.κ.

Αν και θα θέλαμε πολύ να το σκάσουμε από τη δουλειά μια μέρα και να απολαύσουμε το business lunch μενού του (13.00-17.30) με 4 διαφορετικές επιλογές ορεκτικού και κυρίως και 1 ποτήρι κρασί στην πολύ οικονομική τιμή των 14 ευρώ, εμείς το επισκεφτήκαμε μια μουντή βραδιά Τετάρτης. Αποδείχτηκε, όμως, ότι κάναμε πολύ καλά, καθώς αυτή η μουντάδα απέκτησε αυτόματα χρώμα, με το που άρχισαν να καταφτάνουν οι πρώτες γεύσεις.

Μιας και το Budoo, από τον Σεπτέμβριο που άνοιξε κανονικά ξεπερνώντας τις καλοκαιρινές περιπέτειες, φημίζεται τόσο για την ταϊλανδέζικη κουζίνα του, όσο και για τα ταϊλανδέζικα κοκτέιλ του, ξεκινήσαμε με κοκτέιλ του Αλέξανδρου στο bar, τα οποία και δεν αποχωριστήκαμε καθ’ όλη τη διάρκεια του γεύματος. Το Dessert Rose (9 ευρώ), με ένα μικρό τριανταφυλλάκι να επιπλέει στο ποτήρι, με πιπεράτη βότκα, βιολέτα, τριαντάφυλλο, λεμόνι και bitters είχε έντονο άρωμα τριαντάφυλλου, ευχάριστα καυτερή γεύση και θύμιζε… λουκούμι στο ποτήρι. Το Thai Aroma (9 ευρώ), που είναι από τα δημοφιλή του μαγαζιού, είχε μια γλυκόξινη, ελαφροπιπεράτη γεύση, με το μάνγκο να χαρίζει απλόχερα το άρωμά του, τόσο που όταν τελείωσε, έπρεπε να ξαναγεμίσει.

Με την παρέα των κοκτέιλ περιεργαστήκαμε τον κατάλογο, ο οποίος εκτός από τα πιάτα που αναγράφει, έχει και διάφορα πιάτα ημέρας, ενώ σύντομα θα ανανεωθεί με νέο υλικό. Καθώς οι σούπες είναι η αδυναμία μας -και οι ταϊλανδέζικες σούπες ακόμη περισσότερο- επιλέξαμε μια ζεστή Tom Kha gai για αρχή, με κοτόπουλο, μανιτάρια, galangal (ρίζα της οικογένειας τζίντζερ), γάλα καρύδας, φύλλα kaffir και χυμό λεμονιού (8 ευρώ). Κάπου εδώ να πούμε ότι όλα τα πιάτα που δοκιμάσαμε, μηδενός εξαιρουμένου, ήταν τόσο ευχάριστα αρωματικά, που το άρωμά τους έφτανε πριν το ίδιο το πιάτο στο τραπέζι, κάνοντάς τα ακόμη πιο… λιγουρευτά. Έτσι και με τη σούπα, έφτασε πρώτα στη μύτη μας μια ζεστή αύρα λεμονιού, η οποία σύντομα επισκέφτηκε και τους γευστικούς μας κάλυκες. Τα μανιτάρια, το κοτόπουλο, το λεμόνι και το γάλα καρύδας ήταν οι κύριες γεύσεις, με τα υπόλοιπα να δίνουν έξτρα άρωμα, σε ένα αποτέλεσμα που σίγουρα ξεκινά γευστικά και ήπια το δείπνο.

Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να κάνουμε τη διαφορά και αντί για τα κλασικά τηγανητά spring rolls, επιλέξαμε φρέσκα rolls Por Pia sod (8 ευρώ) με δροσερά, τραγανιστά λαχανικά, τυλιγμένα σε φύλλο ρυζιού, με αγγούρι, καρότο, τζίντζερ, γαρίδες, κόλιαντρο, πράσινο κρεμμύδι, όλα μαζί να κάνουν ένα γευστικό πάρτι. Το ατού του πιάτου, όμως, ήταν η γλυκιά σάλτσα με πασπαλισμένο κάσιους, η οποία έδινε ένταση στη φρεσκάδα των λαχανικών και παρ’ όλο που δεν δοκιμάσαμε τα ξακουστά, κλασικά spring rolls του μαγαζιού, η επιλογή μας άφησε απόλυτα ικανοποιημένους.

Λίγο σκόρδο άρχισε να φτάνει στη μύτη μας και αμέσως μετά έφτασε και η σαλάτα παπάγια Sum tum thai (8 ευρώ) φουλ στην πράσινη παπάγια, το καρότο, το κρεμμύδι, το σκόρδο και το χυμό λεμόνι. Το σκόρδο της έδινε καυτερή γεύση, ενώ τα φιστίκια την έκαναν τραγανή και όλο το αποτέλεσμα σίγουρα ήταν πλήρως εξωτικό.

Για το κυρίως, ξεφύγαμε λίγο από το μενού και πήγαμε στα πιάτα ημέρας, προτιμώντας το Panang Curry, ένα είδος ταϊλανδέζικου κάρυ συνήθως πιο ήπιου από άλλα, το οποίο πήραμε με σολομό (16 ευρώ). Αν σας τρομάζουν τα καυτερά, να σας πούμε ότι μπορείτε εσείς να επιλέξετε το βαθμό που θέλετε να… καείτε, ζητώντας το κάθε πιάτο low, medium ή hot. Εμείς κινηθήκαμε με ασφάλεια σε medium προς low γεύσεις, σε ένα επίπεδο που έδινε την πιπεράτη γεύση που μπορεί να απολαύσει κάποιος που δεν είναι εξοικειωμένος με τα πολύ καυτερά. Ο σολομός του panang, τρυφερός και γευστικός, μπλεκόταν πολύ αρμονικά με τη σάλτσα με τα μπαχάρια και τα λαχανικά, ενώ το ρύζι στο πλάι, με την πιο ουδέτερη γεύση του, έφερνε την ισορροπία στην κάθε μπουκιά. Αν γενικότερα είστε λάτρεις του ινδικού, το πιάτο αυτό αποκλείεται να μην σας αφήσει με χαμόγελο ευχαρίστησης.

Όσο διάφορα πολύχρωμα κοκτέιλ έφευγαν μαζί με finger food από το bar για τις γύρω παρέες, το γεύμα μας τελείωνε, τα κοκτέιλ άδειαζαν και η Ταϊλάνδη άρχιζε να απομακρύνεται ξανά. Μέχρι να καταφέρουμε να βρούμε το δρόμο για την Kata Noi Beach, το Budoo θα μας βλέπει συχνά, ανάμεσα σε κοκτέιλ, σούπες, κάρυ και παπάγιες, να κουνάμε τη μύτη μας για να μην τελειώνουν!

Πληροφορίες: Budoo, Λέκκα 14, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3313845, Τρίτη-Κυριακή 12.30-02.00, https://www.facebook.com/BUDOO-1630500260496512/

Τζούλια Τασώνη