Πολλοί θα υποστηρίξουν ότι το μόνο που έχει σημασία είναι το κρασί και η γεύση του, κάτι που ισχύει, αλλά αν γνωρίζετε, αναγνωρίζετε και αποφεύγετε τις παρακάτω… λανθασμένες πρακτικές, ίσως και να το απολαμβάνετε περισσότερο.

Τα περισσότερα κρασιά αποτελούν πλέον πολυτέλεια, γι’ αυτό είναι σημαντικό να μπορούμε να τα απολαμβάνουμε στο έπακρο και να μην καταστρέφουμε την ευκαιρία να τα γευτούμε όπως τους πρέπει. Κάτι που πιθανότατα θα καταφέρετε αν γνωρίζετε και αποφεύγετε τα παρακάτω κοινά λάθη.

Το κρασί είναι πολύ κρύο…
Αυτό είναι ένα από τα μικρότερα προβλήματα που μπορούν να προκληθούν σχετικά με το κρασί, αφού ο τρόπος να το διορθώσετε είναι εύκολος: απλώς το αφήνετε να ζεσταθεί. Το να αφήνουμε το κρασί μας στο ψυγείο παραπάνω απ’ όσο πρέπει, μπορεί από τη μία να το κάνει πιο αναζωογονητικό, αλλά από την άλλη μειώνει τα αρώματα και τη γεύση του, τονίζοντας τις τανίνες του. Τα ανιαρά κρασιά, χωρίς κάποιο στοιχείο που να μας ενθουσιάσει οφείλονται συνήθως στο ότι έχουν σερβιριστεί πολύ κρύα. Θυμηθείτε ότι τα κόκκινα κρασιά πρέπει να σερβίρονται μεταξύ 18ºC και 21ºC και τα λευκά μεταξύ 7ºC και 10ºC.

… ή πολύ ζεστό
Το σερβίρισμα ενός κρασιού που είναι πιο ζεστό απ’ ό,τι πρέπει, να θυμάστε ότι είναι χειρότερο από το να είναι πιο δροσερό απ’ όσο χρειάζεται. Η θερμοκρασία συνήθως τείνει να δείχνει κακή συντήρηση του κρασιού κι αν το έχετε αφήσει σε βαθμούς άνω των 21 για μακρές περιόδους, τότε είναι σαν αν το… μαγειρεύετε. Η ζημιά στο κρασί θα φανεί μελλοντικά σαν γεύση καραμέλας ή μολάσσας και η πρόωρη παλαίωσή του θα φανεί και με αλλαγή στο χρώμα. Ακόμη κι αν η αποθήκευση των κρασιών στους 23 βαθμούς μπορεί να επιτρέπεται, το σερβίρισμά του σε αυτή τη θερμοκρασία δεν συστήνεται. Ο λόγος είναι ότι οι υψηλές θερμοκρασίες οδηγούν στην εξάτμιση του αλκοόλ και κάνουν τη γεύση του πολύ απαλή, αλλοιώνοντάς το.

Δεν το αφήνουμε να «αναπνεύσει»
Ίσως σας μοιάζει σαν κάτι που θα έκανε κάποιος σνομπ γευσιγνώστης με το πανάκριβο κρασί του, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα κρασιά χρειάζονται μια… ανάσα. Έχουν εμφιαλωθεί με στόχο τη διάρκεια, έχουν παραχθεί σε περιβάλλον χωρίς οξυγόνο και όταν ανοιχτούν χρειάζονται λίγες «ανάσες», έτσι ώστε να απλωθούν. Αν το σκεφτείτε, υπάρχει λόγος που το τελευταίο ποτήρι από ένα μπουκάλι είναι πάντα το καλύτερο, αφού έχει το χρόνο να βγάλει τα αρώματά του και να μαλακώσει τις τανίνες του.

Το βάζουμε σε λάθος ποτήρια
Ναι, τα ποτήρια που επιλέγουμε να απολαύσουμε ή να σερβίρουμε το κρασί μας παίζουν ρόλο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορείτε να έχετε απλά ποτήρια ή ότι πρέπει να βρείτε ξεχωριστό για κάθε κρασί. Παρ’ όλ’ αυτά, όταν έχετε ένα κρασί που έχει περισσότερα να πει, μπορεί να χρειαστείτε ένα μεγαλύτερο ποτήρι, το οποίο αφήνει χώρο στο κρασί να στροβιλιστεί και επιτρέπει στα αρώματά του να συγκεντρωθούν, αφήνοντάς σας να το ευχαριστηθείτε περισσότερο. Ένα ποτήρι που εκθέτει μεγάλο μέρος στον αέρα, επιτρέπει σε αυτά τα αρώματα να αναδυθούν πιο γρήγορα, αυξάνοντας την αρωματική του ένταση ακόμη περισσότερο.

Δεν το αφήνουμε να «ξεκουραστεί»
Υπάρχει ένα φαινόμενο στον οινικό κόσμο, γνωστό ως «ταξιδιωτικό σοκ», το οποίο ουσιαστικά λέει ότι τα κρασιά που έχουν ταξιδέψει πρόσφατα, χρειάζεται να ξεκουραστούν, προκειμένου να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό. Διαφορετικά, το κρασί μας θα είναι βαρετό, θαμπό, χωρίς κανένα ενδιαφέρον.

Δεν το ταιριάζουμε σωστά με το φαγητό
Αν και είναι εύκολο να πούμε ότι το κρασί και το φαγητό είναι θέμα γούστου, η αλήθεια είναι ότι κάποια κρασιά απλώς δεν λειτουργούν καλά με κάποια φαγητά και το αντίστροφο. Τα παραδείγματα μπορεί να είναι λίγα, αλλά περιλαμβάνουν κρασί με αγκινάρες, που το κάνουν να έχει πιο πικρή γεύση, λιπαρά ψάρια με κόκκινο κρασί, όπου το κρασί παίρνει μια γεύση σαν τανίνη και μέταλλο, σαλάτα με κρασί χαμηλής οξύτητας κρασί, όπου το ντρέσινγκ κάνει τη γεύση του κρασιού «πλαδαρή» κ.ο.κ.

Υποθέτουμε ότι ξέρουμε
Το να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα για ένα κρασί, ώστε να το απορρίψουμε έπειτα από μια δοκιμή είναι ίσως το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνουμε. Υπάρχουν τόσες παράμετροι που μπορεί να κάνουν ένα κρασί να φανεί «φτωχό», από ένα λερωμένο ποτήρι μέχρι μια κακή μέρα –ή κάποιο από τα παραπάνω- που θα ήταν επιπόλαιο να απορρίψουμε ένα κρασί από την πρώτη κιόλας φορά που το δοκιμάζουμε. Κρατήστε ανοιχτό μυαλό και δώστε μια δεύτερη ευκαιρία. Ποτέ δεν ξέρετε πώς μπορεί να εξελιχθεί!