Σίγουρα είδατε τη νέα ταινία της Marvel μέσα στο τριήμερο που πέρασε. Τώρα ήρθε η ώρα να τη συζητήσουμε.

Κάθε νέα ταινία της Marvel είναι και ένα σημαντικό κινηματογραφικό γεγονός. Τα ίδια τα σινεμά περιμένουν πώς και πώς αυτές τις κυκλοφορίες για να κάνουν σεφτέ και ο κόσμος θα τις τιμήσει με τον ίδιο τρόπο είτε πρωταγωνιστής είναι ο Iron Man είτε ο Ant-Man. Αυτή τη φορά στο προσκήνιο βρίσκεται ο Doctor Strange, ο οποίος έκανε την εμφάνισή του στα κόμικ το 1963 και είναι από τους παλαιότερους ήρωες, αν και δεν απέκτησε ποτέ ιδιαίτερη δημοφιλία έξω από τους κόμικ φαν. Αυτό όμως ως τώρα, γιατί με τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς να τον υποδύεται στη μεγάλη οθόνη έχει ήδη αγαπηθεί από πολλούς και όλοι γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται.

Η ιστορία του χειρουργού Στίβεν Στρέιντζ που μετά από ένα ατύχημα χάνει τη δουλειά του και χονδρικά οδηγείται στη μαγεία και την επαφή με άλλες διαστάσεις και πραγματικότητες δε χρειάζεται ξεχωριστή επεξεργασία για να πουλήσει στον κόσμο. Είναι να απορείς για την ακρίβεια πώς τόσα χρόνια δεν είχε φτιαχτεί μια εμπορική ταινία πάνω στον χαρακτήρα του. Τώρα λοιπόν που ήρθε στα πλαίσια της τρίτης φάσης του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel, είναι το σινεματικό talk of the town της εβδομάδας. Το πιθανότερο είναι να έχετε δει την ταινία στις πρώτες ημέρες προβολής της, οπότε ας περάσουμε κατευθείαν στην άποψή μας για αυτή.

Πλέον η Marvel έχει βρει μια φόρμα για τις ταινίες της, οι οποίες δεν παρεκκλίνουν ιδιαίτερα από αυτή. Ναι μεν έτσι χάνεται το στοιχείο της έκπληξης, αφού ξέρεις τι να περιμένεις και αλλάζει μόνο το περιτύλιγμα, ωστόσο αυτή η φόρμουλα εγγυάται τη διασκέδαση του θεατή, αφού ξέρει πώς να σε κάνει να περνάς καλά. Αυτή τη στιγμή η Marvel ενδιαφέρεται περισσότερο για τη μεταφορά των κόμικ ιστοριών της παρά για την κινηματογραφική αξία τους. Η DC Comics από την άλλη θέλει μέσα από αυτές τις κόμικ ιστορίες να χτίσει ένα σοβαρό κινηματογραφικό σύμπαν, κάτι το οποίο αν και εκτιμούμε ως ιδέα, δεν έχει ως τώρα τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Από την άλλη, όσο και αν νιώθεις ότι κάπου έχεις ξαναδεί το «Doctor Strange», υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία διαφέρει σημαντικά. Ρίχνοντας μια ματιά στις επερχόμενες ταινίες της Marvel, θα συνειδητοποιήσει κανείς πως έχει ήδη έτοιμο το πρόγραμμά της ως το 2020. Και είμαστε σίγουροι πως θα έχουμε και συνέχεια και το τέλος αυτής της κινηματογραφικής μόδας δε διαφαίνεται στον ορίζοντα. Το πιθανότερο είναι να γεράσουμε και να βλέπουμε ακόμη τις ταινίες της Marvel να σπάνε όλα τα ρεκόρ στο μποξ όφις. Είναι ένα αθάνατο franchise, για αυτό το λόγο έχει ενδιαφέρον ότι το «Doctor Strange» είναι μια ταινία που μιλάει τόσο πολύ για τον θάνατο. Ο σούπερ κακός της ταινίας, Ντορμάμου, κατοικεί σε ένα σύμπαν πέρα από τον χρόνο, εκεί όπου μπορείς να είσαι πραγματικά αθάνατος και να είσαι απαλλαγμένος από την έγνοια για το πέρασμα του χρόνου. Όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας, ακόμη και ο ίδιος ο Strange, έρχονται αντιμέτωποι με το φάσμα της αθανασίας και αν θα επιλέξουν αυτό το μονοπάτι για τον εαυτό τους ή αν θα αποφασίσουν να υπερασπιστούν το γενικότερο καλό και τη φυσική ροή των πραγμάτων και της ίδιας της ζωής. Είναι μια εμπορική ταινία που θέτει στο επίκεντρό της το ζήτημα της θνητότητας και το ότι ανήκει στο συγκεκριμένο ατελείωτο σύμπαν ταινιών κάνει αυτό το σχόλιο ακόμη πιο ενδιαφέρον, ακόμη και αν εν τέλει προσεγγίζεται με την αντίστοιχη mainstream οπτική.

Και στο επίπεδο της σκηνοθεσίας πάντως η ταινία κάνει φανταστικά πράγματα. Ο Σκοτ Ντέρικσον έγινε γνωστός σκηνοθετώντας ταινίες τρόμου και αυτό ίσως τον βοήθησε ώστε να γνωρίζει για την ακρίβεια των εφέ. Δεν είναι η πρώτη ταινία της Marvel που πειραματίζεται με άλλους κόσμους. Τόσο τα «Thor» όσο και οι «Φύλακες του γαλαξία» τοποθετούνται σε μακρινούς γαλαξίες, αλλά στο «Doctor Strange» είναι η πρώτη φορά που το οπτικό αποτέλεσμα είναι τόσο εντυπωσιακό. Σε σημεία θαρρείς πως παρακολουθείς ένα υπερηρωικό «Inception», γιατί τόσο υψηλή είναι η ποιότητα των εφέ του φιλμ.

Από εκεί και πέρα, το καστ είναι φανταστικό και ίσως το καλύτερο που έχουμε δει σε μεμονωμένο φιλμ της Marvel. Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς είναι για πρώτη φορά τόσο «ζωντανός» μετά τον τηλεοπτικό του «Sherlock» και απολαμβάνει τον ρόλο του Strange όσο κι εμείς μαζί του. Και φυσικά πίσω από τον Κάμπερμπατς βρίσκεται η Τίλντα Σουίντον, η οποία είναι... απλά ο εαυτός της. Στο ρόλο της αρχαίας μέντορα του Strange τη συναντάμε με ξυρισμένο κεφάλι και δε χάνει την ευκαιρία να δώσει την προσωπική σφραγίδα της στο φιλμ. Ο Τσιούετελ Έτζιοφορ υποδύεται έναν από τους μαθητές του χαρακτήρα της Σουίντον και εξελίσσεται στον καλύτερο σύμμαχο του Strange, ενώ ο κεντρικός κακός της ταινίας είναι ο Μαντς Μίκελσεν, δίνοντας πνοή και υπόσταση σε έναν χαρακτήρα που δεν έχει κάτι να δώσει και διαφορετικά θα ήταν ένας ακόμη αδιάφορος villain από τους πολλούς σε ταινία της Marvel. Στο πλευρό του Κάμπερμπατς συναντάμε την Ρέιτσελ Μακ Άνταμς η οποία έχει εξελιχθεί σε μια καλή ηθοποιό τα τελευταία χρόνια και διαφέρει από την τυπική γυναίκα πρωταγωνίστρια των ταινιών της Marvel. Εργάζεται ως χειρουργός και το κομμάτι της μοιάζει περισσότερο με ιατρική κομεντί, κάτι που δε μας χαλάει καθόλου.

Και ερχόμαστε στο φινάλε και στην τελική μάχη. Δε γίνεται σώμα με σώμα, αλλά πρόκειται για ένα παιχνίδι μυαλού που παίζει ο ίδιος ο Strange στον Ντορμάμου, χρησιμοποιώντας την έννοια του χρόνου. Για τα εφέ μιλήσαμε και παραπάνω και είναι πραγματικά εντυπωσιακά, δίχως να δείχνουν καθόλου φθηνά, μας αρέσει πολύ πάντως ότι επιλέγει ένα έξυπνο μονοπάτι για την «τελευταία πίστα» και ας βασίζεται πάνω στη φόρμα που έχουμε συνηθίσει. Το «Doctor Strange» είναι από τις πιο συμβατικές ταινίες της Marvel και παράλληλα καταφέρνει να φαίνεται ξεκούραστη και διασκεδαστική. Αυτό είναι ένα επίτευγμα που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και εφόσον το έχουμε πάρει απόφαση ότι η Marvel δε θα παρεκκλίνει από αυτόν τον κανόνα, τουλάχιστον ας κάνει ό,τι κάνει με τέτοιο στυλ.

Η ταινία «Doctor Strange» κυκλοφορεί από την Feelgood Entertainment.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]