Ο Παύλος Παυλίδης και οι B-Movies μπαίνουν στον «Σκοτεινό Θάλαμο» του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου και ετοιμάζονται για ένα οπτικοακουστικό πρόγραμμα με μπαλάντες και ορχηστρικά. Ο Παύλος Παυλίδης μίλησε στο click@Life για τη μουσική του, τα Ξύλινα Σπαθιά και… τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Από την Πέμπτη 3 Μαΐου και κάθε Πέμπτη για περιορισμένες εμφανίσεις, ο Παύλος Παυλίδης και οι B-Movies έρχονται στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο για να μας παρουσιάσουν το project τους «Σκοτεινός Θάλαμος», ένα οπτικοακουστικό πρόγραμμα που στηρίζεται κυρίως στις μπαλάντες και τα ορχηστρικά κομμάτια του Παύλου Παυλίδη. Με την ευκαιρία αυτή, ο Παύλος Παυλίδης μίλησε στο click@Life.

Ο τίτλος της παράστασης που ετοιμάζετε για το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο είναι «Σκοτεινός Θάλαμος». Tι υποδηλώνει;

Η ιδέα για τον σκοτεινό θάλαμο ξεκίνησε στο μυαλό μου -που είναι και ο κοντινότερος σκοτεινός θάλαμος που ξέρω- καθώς κοιτούσα στον τοίχο τις σκιές των δέντρων που δημιουργούσαν οι αντανακλάσεις των αυτοκίνητων. Μου είναι οικεία η ατμόσφαιρα των εμφανιστηρίων με την κόκκινη λάμπα. Μαγική διαδικασία η εμφάνιση του παλιού αναλογικού φιλμ. Όλα γίνονται αργά. Μετά άρχισα να βλέπω παντού σκοτεινούς θαλάμους που μέσα τους προβάλλονται εικόνες, ιδέες, όνειρα...

Τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα;

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει όλα τα ορχηστρικά κομμάτια των δίσκων και μερικά ακυκλοφόρητα και αρκετές από τις μπαλάντες που δεν έχουν πολυπαιχτεί στις συναυλίες μας τα τελευταία χρονιά. Ο ήχος και οι ενορχηστρώσεις είναι πιο πειραματικές με λούπες που δημιουργούνται από τους μουσικούς επιτόπου. Ήρεμες ατμόσφαιρες κυρίως.

Είναι ένα οπτικοακουστικό πρόγραμμα. Τι θα προβάλετε στο οπτικό κομμάτι του;

Οι εικόνες που θα προβάλονται έχουν φωτογραφικό κυρίως χαρακτήρα. Εξ ου και ο τίτλος, αλλά θα προβάλονται και κάποια βίντεο παρόμοιας ατμόσφαιρας. Ο «σκοτεινός θάλαμος» είναι κάτι σαν οπτικό ταξίδι που τώρα ξεκινάει και θα εξελίσσεται μέσα στο χρόνο καθώς είναι ταυτόχρονα και μια ανοιχτή πρόσκληση για ανθρώπους που ασχολούνται με την εικόνα και θα ήθελαν στο μέλλον να συμμετέχουν. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να είναι μια μουσική παράσταση.

Γνωρίσατε μεγάλη επιτυχία με τα Ξύλινα Σπαθιά και πολλοί είναι αυτοί που έχουν συνδεδεμένα τα δύο ονόματα. Σας ενοχλεί αυτό σήμερα;

Ούτε μ' ενοχλεί ούτε με κουράζει. Έζησα αξέχαστα πράγματα με τα Σπαθιά. Όσο περνάει ο καιρός φιλτράρονται οι αναμνήσεις και μένουν οι πιο ευχάριστες στιγμές.

Τι θυμάστε πιο χαρακτηριστικά από τότε; Τι θελήσατε να κρατήσετε και τι να αφήσετε όταν κάνατε το επόμενο βήμα σας;

Ό,τι και να θέλεις να κρατήσεις ή να αφήσεις επηρεάζεται από τον τρόπο που θέλεις να συνεχίσεις να δουλεύεις και να ζεις. Δεν έχει αλλάξει και πολύ ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αυτό που λέω στον εαυτό μου και στα παιδιά καμιά φόρα είναι «πάμε να κάνουμε καινούργια λάθη κι όχι τα ίδια...».

Η συνεργασία σας με τους B Movies σηματοδοτεί μια γενικότερη αλλαγή πλεύσης, εκτός από τη μουσική αλλαγή σας;

Η συνεργασία με τους B Movies δεν καθορίζεται μόνο από μένα. Είναι άνθρωποι που θαυμάζω για πολλούς και διάφορους λόγους. Το πιο ωραίο είναι να βλέπεις πως εξελίσσονται οι σχέσεις και να μαθαίνεις διαρκώς. Μια ομάδα λειτούργει πολλές φορές απρόβλεπτα και το στοιχείο της έκπληξης είναι πάντα παρόν. Σε ξεβολεύει πολλές φόρες και αυτό είναι πάντα καλό. Χρειάζεται μια εγρήγορση που δεν είναι πάντα δεδομένη και σε ξυπνάει όταν σε αποκοιμίζει γλυκά γλυκά ο εγωισμούλης σου.

Εμπνέεστε από τη ζωή σας και την καθημερινότητα; Τι είναι πηγή έμπνευσης για εσάς;

Για μένα έμπνευση πάντα ήταν το παιχνίδι. Ένα παιδί που παίζει άσκοπα στην αμμουδιά και βρίσκει τυχαία το δαχτυλίδι που χάσαμε. Τώρα τι θα το κάνει είναι μια άλλη υπόθεση, πολύ πιο σημαντική και ενδιαφέρουσα.

Τραγουδάτε για βροχοποιούς, λευκές καταιγίδες, αερικά, χαζοπούλια, διαστημόπλοια. Τι θέση έχει η φαντασία και το παραμύθι στη ζωή σας;

Σε κάποια στιγμή της ζωής μου έμαθα ότι κάποιος από τους προπάππους μου ήταν παραμυθάς, από αυτούς που στη Μικρά Ασία επαγγελματικά αφηγούνταν ιστορίες. Από τέτοιους αφηγητές υποτίθεται ότι διασώθηκε αυτό που αποκαλούμε προφορική παράδοση. Μου άρεσε αυτό και από τότε αισθάνθηκα σαν να συνδέθηκα με αυτό τον άγνωστο παππού. Είναι ένας τρόπος πιο παιχνιδιάρικος να πούμε την αλήθεια ή να την αντέξουμε. Δεν είναι η αλήθεια γι’ αυτό τουλάχιστον ας μην είναι ψέματα. Όσο για την φαντασία των ανθρώπων, δεν μου αρέσει όταν την συνδέουμε μόνο με ονειρικές καταστάσεις. Είναι πιο επείγουσα η παρουσία της στην περιβόητη καθημερινότητα. Αλίμονο αν είναι μόνο πόρτα διαφυγής. Πρέπει να είναι και όπλο ανατροπής.

Στο τραγούδι των Ξύλινων Σπαθιών «Τώρα αρχίζω και θυμάμαι» λέει ο στίχος «Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα {…} ώσπου να πάψω να φοβάμαι». Ποιόν φόβο σας θα θέλατε να διώξετε;

Αυτόν που δεν έχει πια τίποτε να μου μάθει. «Τα σκιάχτρα, τα κουρέλια…»

Ποια είναι για εσάς η φωτεινή πλευρά της ζωής;

Το βάθος του ουρανού τη νύχτα φαίνεται. Εκτός από κάτι βραδιές με συννεφιά.

Πληροφορίες: Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, Λεωφ. Συγγρού 143, Νέα Σμύρνη, 210 9315600, είσοδος 10 ευρώ (μπαρ) , 15 ευρώ (τραπέζι), www.gialino.gr .

ΒΑΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

[email protected]