Τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα νέας έρευνας προβλέπουν μεγάλες αλλαγές στην οδοντιατρική.

Μια νέα έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports στις 9 Ιανουαρίου, δείχνει ότι τα δόντια μπορούν να επιδιορθωθούν χρησιμοποιώντας τα δικά τους βλαστοκύτταρα, βάζοντας τέλος στα συμβατικά σφραγίσματα. Αν και η έρευνα οδοντιατρικής βρίσκεται ακόμα στο στάδιο των δοκιμών, το φάρμακο «Tideglusib» φαίνεται να διεγείρει τα δόντια με τρόπο τέτοιο που να διορθώνει ο ίδιος ο οργανισμός την βλάβη. Τα δόντια έχουν περιορισμένες δυνατότητες για επούλωση μέσω των βλαστοκυττάρων τους, αλλά η χρήση του φαρμάκου φαίνεται να τις αυξάνει, εξηγεί ο βασικός ερευνητής και καθηγητής κρανιοπροσωπικής βιολογίας του King' College στο Λονδίνο, Paul Sharpe.

Η εξέλιξη αυτή, υπογράμμισε ο Sharpe, σηματοδοτεί την απαρχή μιας νέας εποχής στην αναγεννετική οδοντιατρική, όπου οι νέες θεραπείες βασίζονται στην βιολογία και την φυσιολογία των δοντιών. Σε αυτό συμφωνεί και ο Dr. Ronald Burakoff, της οδοντιατρικής του North Shore University Hospital και Long Island Jewish Medical Center, εξαίροντας την προσέγγιση του Sharpe και συμπληρώνοντας ότι οι μέθοδοι αποτελούν κομμάτι του νέου πεδίου της αναγεννητικής ενδοδοντικής. Όπως εξηγεί ο Burakoff, τα βλαστοκύτταρα μπορούν να δράσουν ως εξειδικευμένα κύτταρα. Το μαλακό εσωτερικό του δοντιού περιέχει αιμοφόρα αγγεία και νεύρα, τα οποία είναι ευπαθή. Μέχρι τώρα, ο τροχός, η απονεύρωση και οι εξαγωγές ήταν οι κύριες μέθοδοι για να αντιμετωπιστούν οι ζημιές στα δόντια, αλλά η νέα προσέγγιση του Sharpe, συνεχίζει ο Burakoff, μπορεί να τα αλλάξει όλα αυτά.

Όταν ένα δόντι έχει υποστεί κάποια ζημιά, ο οργανισμός παράγει ένα λεπτό στρώμα οδοντίνης για να προστατευθεί το εσωτερικό του δοντιού από μολύνσεις, αλλά δεν είναι αρκετό για να επιδιορθώσει μεγάλες ζημιές στα δόντια. Αντίστοιχα, τα τεχνητά σφραγίσματα δεν είναι ιδανικά και πρέπει να αλλάζονται μετά από μερικά χρόνια. Στο πλαίσιο της έρευνάς του, ο Sharpe τοποθέτησε βιοδιασπώμενα σφουγγάρια από κολλαγόνο με μικρές δόσεις του φαρμάκου Tideglusib σε τρύπες στα δόντια ποντικιών. Μετά από έξι εβδομάδας και αφού τα σφουγγάρια είχα διασπαστεί, στην θέση τους υπήρχε οδοντίνη, με αποτέλεσμα να έχουν επιδιορθωθεί τα δόντια.

Παρά το γεγονός ότι τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, οι έρευνες βρίσκονται ακόμα σε πρώιμο στάδιο και θα χρειαστεί ακόμα αρκετός χρόνος και εργαστηριακές εξετάσεις για να αρχίσουν οι οδοντίατροι να εφαρμόζουν τις μεθόδους. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα αποτελέσματα των δοκιμών σε ζώα δεν σημαίνει ότι θα είναι αντίστοιχα στους ανθρώπους. Ο Sharpe και η ομάδα του έχουν στόχο να συνεχίσουν τις δοκιμές στα μεγαλύτερα δόντια των αρουραίων, προτού ξεκινήσουν οι αιτήσεις για κλινικές έρευνες με ανθρώπους.