Ο Mark Lanegan, πρώην τραγουδιστής των θρυλικών Screaming Trees -ενός από τα κορυφαία συγκροτήματα που προέκυψαν από το ρεύμα του grunge- επέστρεψε με δική του μπάντα καθώς και προσωπικό άλμπουμ, το πρώτο του εδώ και 8 χρόνια.

Η νέα αυτή δουλειά, που έχει τίτλο «Blues Funeral», ηχογραφήθηκε για λογαριασμό της ιστορικής «4AD» και ήδη έχει τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων της μουσικής σκηνής σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης, δήλωσε πως οι βασικές επιρροές του όταν το δημιούργησε προήλθαν από αγαπημένα του άλμπουμ, όπως το «Miami» των Gun Club και το «Closer» των Joy Division.

Προικισμένος με μια μοναδική φωνή, επιβλητική, αισθαντική και ταυτόχρονα μελαγχολική, ο Mark Lanegan αποτελεί για περισσότερα από εικοσιπέντε χρόνια, μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της underground σκηνής, έχοντας συνεργαστεί τελευταία με καλλιτέχνες όπως ο Greg Dulli, η Isobel Campbell, ο Josh Homme και οι Soulsavers. Σε αυτή την τελευταία του δουλειά, παίρνει θέση μπροστά στο μικρόφωνο για να αφηγηθεί ιστορίες οι οποίες περιδιαβαίνουν την μελαγχολία και την θλίψη, μέχρι να καταλήξουν στον τελικό τους προορισμό, την «Blues Funeral».

Τα δώδεκα τραγούδια του άλμπουμ ξεκινάνε με το «Gravedigger's Song», εναρκτήριο κομμάτι το οποίο δίνει την κατάλληλη πένθιμη απόχρωση στην ατμόσφαιρα, ενώ με την αργόσυρτη ταχύτητά του ντύνει μουσικά με τον πιο κατάλληλο τρόπο το «σκάψιμο» που προηγείται της «κηδείας». Το ελεγειακό «Bleeding Muddy Water» -με υπνωτικό ρυθμό, απλό και με γκρίζα ηχητική διάθεση, παρασέρνει σ’ ένα τοπίο που επικρατεί η νεκρή φύση και οδηγεί με ιδανικό τρόπο στο «Gray Goes Black», ένα από τα κορυφαία κομμάτια του δίσκου.

Εκκλησιαστική- gospel μελωδία θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί το «St Louis Elegy», ενώ το «Riot In My House» με τις κιθάρες του Josh Homme αποπνέει ένα απόμακρο δυναμισμό, που σε συνδυασμό με την μαγευτική φωνή του Lanegan καταφέρνει να αγγίξει ευαίσθητες χορδές και να συναρπάσει ακόμα και όσους δεν είναι οπαδοί αυτού του σπουδαίου καλλιτέχνη. Το μελαγχολικό «Ode To Sad Disco» και το «Quiver Syndrome» αποτελούν δύο σύγχρονες συνθέσεις -εμπλουτισμένες με ηλεκτρονικά στοιχεία- αλλά ταιριάζουν αρμονικά με κομμάτια της παλιότερης δισκογραφίας. Οι κιθάρες και τα πλήκτρα του «Harborview Hospital» αγκαλιάζουν μια μοναδική ερμηνεία που φέρει την υπογραφή του Lanegan και μας οδηγούν στην γλυκιά μελωδία του υπέροχου «Leviathan». Ο απαλός ψυχεδελικός άνεμος που προέρχεται από τα «Deep Black Vanishing Train» και «Tiny Grain Of Truth» κλείνει μια ακρόαση που θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για μια από τις πιο αγαπημένες της χρονιάς.

Βαθιές προσωπικές μελωδίες και σκοτεινές, μελαγχολικές ιστορίες ξεπηδούν από το «Blues Funeral» -και τρυπώνουν μέσα του όταν ο ήχος σβήνει, περιμένοντας την επόμενη ακρόαση- καθιστώντας το, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, μια επιτυχημένη και άρτια δουλειά.

Σαν συγκρότημα οι Screaming Trees ίσως δεν έφτασαν ποτέ σε υψηλά επίπεδα δημοτικότητας όπως άλλα συγκροτημάτων της εποχής, ο Mark Lanegan όμως, έχει καταφέρει με τις προσωπικές του δουλειές να αποκτήσει ένα πιστό κοινό το οποίο τον παρακολουθεί σε ό,τι επιχειρεί τα τελευταία χρόνια. Screaming Trees, Soulsavers, Gutter Twins, Greg Dulli, Isobel Campbell, αποτελούν σημαντικούς σταθμούς για τον Lanegan ο οποίος πέρασε ουκ ολίγες περιπέτειες. Αλκοόλ, κατάθλιψη, ναρκωτικά, νοσηλεία σε ψυχιατρικές κλινικές συνθέτουν το πάζλ μιας περιπέτειας, η οποία πήρε την μορφή τέχνης μέσω της μουσικής.

Ο Mark Lanegan -από την πρώτη φορά που τον είδαμε στην Αθήνα, το 1998 στο Ρόδον, μέχρι και την πρόσφατη φετινή του στο Fuzz- δείχνει αποφασισμένος να παραμείνει ο Mark που όλοι έχουμε αγαπήσει, χωρίς να κάνει καμία παραχώρηση όσον αφορά τόσο στη μουσική όσο και τη δημόσια εικόνα του.

Καλλιτέχνης: Mark Lanegan

Album: «Blues Funeral»

Record Label: 4AD

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης