Η τάση των φετινών βραβείων Όσκαρ διορθώνει την μονομέρεια των τελευταίων ετών και εμείς στηρίζουμε αυτή την εξέλιξη.

Μία από τις βασικές εστίες κριτικής των Όσκαρ τα τελευταία δύο χρόνια ήταν η παντελής έλλειψη φυλετικής ποικιλίας. Όλοι οι υποψήφιοι στις βασικές κατηγορίες ήταν λευκοί, κάτι που οδήγησε σε πολλά άρθρα γύρω από τα κίνητρα της Ακαδημίας, η οποία ψηφίζει καθ' εικόνα και καθ' ομοίωσή της. Αποτελείται στη συντριπτική της πλειοψηφία από λευκούς ηλικιωμένους άνδρες που δεν κρύβουν την ταυτότητά τους και αυτό πληγεί την απαστράπτουσα εικόνα που θέλουν να έχουν τα βραβεία. Φέτος όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει, σε βαθμό που σχεδόν έχουμε ξεχάσει τα περσινά κακώς κείμενα. Η 89η τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ έχει σημαδευτεί ήδη από την έντονη παρουσία του μαύρου στοιχείου και το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η εξέλιξη γίνεται όχι απολογητικά, αλλά με τρόπο που δεν μπορείς να προσπεράσεις. 

Καταρχάς στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας υπάρχουν τρεις «μαύρες» ταινίες, οι οποίες δεν έχουν απλά αρκετούς μαύρους ηθοποιούς, αλλά έχουν να μεταφέρουν μερικά σημαντικά μηνύματα για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών. Το «Fences», το «Hidden Figures» και το «Moonlight» είναι ταινίες που όλες τους έχουν αξία πέρα από την παρουσία τους στα Όσκαρ και το ότι αναγνωρίζεται η αξία τους είναι μόνο θετικό. Στην Αμερική του Τραμπ και με τα δικαιώματα του μαύρου πληθυσμού να βρίσκονται υπό διαρκή αμφισβήτηση, οι τέχνες πρέπει να βγουν μπροστά και να αναδείξουν τα αληθινά προβλήματα. Και όταν αυτή η τάση παράγει τέτοιες δημιουργίες, θα ήταν παράλογο και εξοργιστικό να μην αναγνωριζόταν. 

Με έξι μαύρους ηθοποιούς στις κατηγορίες των ερμηνειών φαίνεται πως υπάρχει ένας αέρας ανανέωσης, με την πραγματικότητα να έρχεται και να χτυπά την πόρτα της Ακαδημίας. Ειδικότερα στον Β' Γυναικείο Ρόλο οι τρεις από τις πέντε υποψηφιότητες ανήκουν σε Αφροαμερικανίδες, με την Οκτάνια Σπένσερ να γίνεται η πρώτη που κερδίζει τρεις υποψηφιότητες. Παραλληλα, ο Μπάρι Τζένκινς γίνεται ο μόλις τέταρτος μαύρος υποψήφιος στην κατηγορία της Σκηνοθεσίας για το αριστοτεχνικά δομημένο «Moonlight», ενώ στην κατηγορία του Διασκευασμένου Σεναρίου συναντάμε επίσης τρεις Αφροαμερικανούς υποψηφίους.

Και αν θέλουμε να επεκταθούμε και στις υπόλοιπες κατηγορίες, θα διαπιστώσουμε πως το φαινόμενο συνεχίζεται, αφού για παράδειγμα στην κατηγορία της Φωτογραφίας ο Μπράντφορντ Γιανγκ γίνεται κ πρώτος Αφροαμερικανός που αποσπά υποψηφιότητα στην κατηγορία, για την ομολογουμένως εξαιρετική δουλειά του στο «Arrival», την ίδια στιγμή ο Τζόι ΜακΜίλον γίνεται ο δεύτερος μαύρος υποψήφιος στην κατηγορία του Μοντάζ για την συνεισφορά του στο «Moonlight».

Ο κοινός παρονομαστής σε όλα τα παραπάνω φιλμ είναι ότι δεν διαθέτουν απλώς μαύρους συντελεστές, αλλά είναι φτιαγμένα και απο αυτούς κάνοντας τη φωνή τους να ακουστεί πολύ πιο ισχυρά σε μία εποχή που αυτό χρειάζεται να γίνει. Και όπως έχουμε τονίσει και άλλες φορές, η αξία των Όσκαρ γίνεται μεγαλύτερη όταν προτείνουν ταινίες που δεν διαθέτουν απλά ένα πολύχρωμο περιτύλιγμα μα έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν στο επίκεντρο τους. Έχουμε μπεί στην τελική ευθεία των φετινών Όσκαρ, τα οποία είναι πια λιγότερο από μία εβδομάδα μακριά και αναμένουμε με περιέργεια να δούμε πως θα λειτουργήσει η πολυποίκιλη φετινή τους σύνθεση και αν η στροφή της Ακαδημίας στην πραγματικότητα θα αποδειχθεί και στην πράξη.

ΓΜ

Μη χάσετε στα Novacinema αποκλειστικά μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες που ξεχωρίζουν στο box office, αλλά και που διακρίνονται σε μεγάλα βραβεία (La La Land, Aστακός).