Σύμφωνα με την Daily Telegraph, πρέπει πάντα να παραγγέλνουμε το φθηνότερο μπουκάλι κρασί όταν τρώμε έξω, καθώς τα εστιατόρια κάνουν τα πράγματα πολύπλοκα και… υπερτιμημένα.

Οι sommelier πολλές φορές μπορεί να έχουν υπεροπτική συμπεριφορά, σύμφωνα με τον κριτικό εστιατορίων Jay Rayner, ο οποίος έχει δηλώσει ότι αρνείται να αφήσει τις λίστες να τον τρομάζουν.

Μιλώντας στην Daily Telegraph δήλωσε ότι οι λίστες κρασιού σε πολλά εστιατόρια είναι γεμάτες προβλήματα, κυρίως λόγω των ειδικών επί του κρασιού.

Ο ίδιος θυμάται ένα περιστατικό που συνέβη σε εστιατόριο βραβευμένο με αστέρι Michelin στο κεντρικό Λονδίνο, όπου όσοι δειπνούν εκεί, πληρώνουν πάνω από 3,5 χιλιάδες ευρώ για ένα μπουκάλι premium κόκκινο κρασί.

Ο ίδιος ζήτησε από το σερβιτόρο αν θα μπορούσε να έχει ένα Pinot Noir των 60 ευρώ και το βλέμμα που πήρε σαν απάντηση, όπως αναφέρει ο ίδιος, τον έκανε να νιώσει… τιποτένιος –παρ’ όλο που στη λίστα υπήρχε ένα τέτοιο μπουκάλι.

Ο ίδιος προσθέτει ότι δεν πρέπει ποτέ να μας φοβίζει μια λίστα κρασιών και πως όταν αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πολύ ακριβή, να παίρνουμε πάντα το φθηνότερο –ακόμη και αν μπορούσαμε να αντέξουμε οικονομικά το πιο ακριβό.

Πιστεύει, μάλιστα, ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παίρνουμε πιο ακριβά κρασιά για το σπίτι και να επιλέγουμε πιο φθηνά στα εστιατόρια, καθώς δεν υπάρχουν επίσημες οδηγίες για να περιορίσουν το κόστος και πολλές φορές οι τιμές στα εστιατόρια ξεφεύγουν.

Στο παρελθόν, ο ειδικός πάνω στο κρασί, John Downes, ανέφερε ότι κάποια εστιατόρια χρεώνουν 2,5-3 φορές την τιμή λιανικής, δίνοντας το παράδειγμα ενός μπουκαλιού Chablis των 10 ευρώ, που πωλούνταν στα 40 ευρώ στο εστιατόριο.

Πολλοί ιδιοκτήτες εστιατορίων με ακριβές wine list αναφέρουν ότι προσπαθούν να βγάλουν από το κρασί περισσότερα χρήματα, για να ισορροπήσουν την κατάσταση, καθώς το περιθώριο κέρδους στο φαγητό είναι πολύ μικρό, ενώ κάποιες φορές δεν υπάρχει καν. Με αυτό τον τρόπο, καλύπτουν το κόστος των ποτηριών κρασιού, το πλύσιμο και τον μισθό των sommelier σε καλά εστιατόρια.