Σε λίγες ημέρες κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το αστυνομικό μυθιστόρημα του Jo Nesbo με τίτλο «Δίψα» και οι εκδόσεις Μεταίχμιο το γιορτάζουν σε μια μαγική βραδιά αφιερωμένη στον Χάρι Χόλε, τον ροκ σταρ της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Οι ταράτσες της πόλης αυτή την εποχή είναι must

Τι θα γίνει στις 7 Απριλίου

Εν όψει της πολυαναμενόμενης κυκλοφορίας του βιβλίου «Η Δίψα» οι εκδόσεις Μεταίχμιο καλούν όλους τους φανς του Nesbo και των βιβλίων του σε μια περιπέτεια αναζήτησης. Επισκεφθείτε το βιβλιοπωλείο της περιοχής σας, το απόγευμα ή το βράδυ της Παρασκευής 7 Απριλίου, και αποκτήσετε πρώτοι τη «Η Δίψα». Μαζί με το βιβλίο θα λάβετε ένα αναμνηστικό συλλεκτικό δώρο-έκπληξη που θα ζηλέψει κάθε Nesbomaniac. Ζητήστε περισσότερες πληροφορίες στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας. Δείτε ΕΔΩ ποια βιβλιοπωλεία συμμετέχουν.

Επιπλέον! Φωτογραφηθείτε με τα βιβλία της σειράς Χόλε στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας που συμμετέχει στο Nesbomania, ανεβάστε τις φωτογραφίες στα social media με το #NESBOMANIA και κερδίστε την επετειακή έκδοση της «Νυχτερίδας», την πρώτη περιπέτεια του Χάρι Χόλε, και άλλα συλλεκτικά δώρα. Τη Δευτέρα 10 Απριλίου 2017 τα ονόματα των δέκα τυχερών που θα αναδείξει η κλήρωση θα ανακοινωθούν στη σελίδα των εκδόσεων στο facebook.

Δεν τελειώσαμε εδώ! Η νέα περιπέτεια του Χάρι Χόλε φέρνει μαζί της και έναν μεγάλο διαγωνισμό. Μπείτε στο ολοκαίνουργιο www.jonesbo.gr, μάθετε τα πάντα για τον αγαπημένο Νορβηγό συγγραφέα και τον δημοφιλή ντετέκτιβ του, δηλώστε συμμετοχή στον διαγωνισμό συμπληρώνοντας την ειδική φόρμα μέχρι τις 20 Ιουνίου 2017 και κερδίστε ένα τριήμερο ταξίδι στο Όσλο, την πόλη του Χάρι Χόλε. Το ταξίδι, που συμπεριλαμβάνει αεροπορικά εισιτήρια και διαμονή σε ξενοδοχείο 4 αστέρων για δύο άτομα, είναι μια ευγενική χορηγία της Smile Acadimos (www.smileacadimos.gr).

Και μην ξεχνάτε: Το 2017 θα είναι αδιαμφισβήτητα η χρονιά του Jo Nesbo, καθώς συμπληρώνονται 20 χρόνια από την κυκλοφορία της Νυχτερίδας, του πρώτου βιβλίου της σειράς Χάρι Χόλε, ενώ το φθινόπωρο θα δούμε στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Χιονάνθρωπο, με τον διάσημο ηθοποιό Michael Fassbender στον ρόλο του Χόλε.

Το βιβλίο «Η Δίψα»
«Σιωπηλές κραυγές φούντωναν μες στο κεφάλι του, κατέκλυζαν το δωμάτιο και το κορμί του. Κραυγές που ήθελαν να δραπετεύσουν, που έπρεπε να δραπετεύσουν. Μήπως αποτρελαινόταν; Σήκωσε το βλέμμα προς το τζάμι του παραθύρου. Το μόνο πράγμα που φαινόταν στο σκοτάδι ήταν η αντανάκλασή του. Ήταν εκείνος. Εκεί έξω ήταν εκείνος. Τους περίμενε. Τραγουδώντας. Βγείτε να παίξουμε! Ο Χάρι έκλεισε τα μάτια του. Όχι, δεν τους περίμενε. Τον περίμενε. Περίμενε τον Χάρι. Βγες να παίξουμε!»

Πλινκ: Ο ήχος του ταιριάσματος στο Tinder είναι ο τελευταίος που θα ακούσει η Ελίζε Χέρμανσεν πριν πέσει θύμα δολοφονίας μες στο διαμέρισμά της. Το νεκρό κορμί της θα βρεθεί από την αστυνομία σημαδεμένο και στραγγισμένο από αίμα.Όταν μια ακόμα  γυναίκα δολοφονείται, τα αντανακλαστικά του πρώην επιθεωρητή και νυν καθηγητή στην Αστυνομική Ακαδημία Χάρι Χόλε, θρυλικού διώκτη σίριαλ κίλερ, ενεργοποιούνται… Άλλωστε ένας επαναλαμβανόμενος εφιάλτης στοιχειώνει τον ύπνο του, φωνές κατακλύζουν κάθε τόσο το μυαλό του: υπάρχει ένας δολοφόνος που ο Χάρι δεν κατάφερε να συλλάβει. Μήπως ήρθε η ώρα να αναμετρηθούν ξανά;

Ο Jo Nesbο
Γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1960 στο Όσλο. Σπούδασε οικονομικά και εργάστηκε ως χρηματιστής και δημοσιογράφος. Το 1997 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο The Bat (Η νυχτερίδα), το οποίο ήταν και το πρώτο της σειράς με πρωταγωνιστή τον ντετέκτιβ Χάρι Χόλε. Διάσημος σήμερα όσο και ο καλτ ντετέκτιβ του, βλέπει τα βιβλία του να ξεπερνούν τα 33.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως σε πωλήσεις και να εκδίδονται σε περισσότερες από 40 χώρες. Έχει τιμηθεί με τα πιο έγκυρα βραβεία, όπως τα Riverton Prize (1997), Glass Key (1998), Booksellers’ Prize (2000 και 2007), καθώς και με τις υψηλότερες διακρίσεις στη χώρα του. Το μυθιστόρημά του Νέμεσις ήταν υποψήφιο για το βραβείο Edgar Allan Poe (2010). Ζει μόνιμα στο Όσλο. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί επίσης η σειρά παιδικών βιβλίων του ίδιου με ήρωα τον Δόκτορα Πορδαλό. Για να διαβάσετε περισσότερα: www.jonesbo.com και www.metaixmio.gr

Διαβάστε τι λέει ο ίδιος ο Jo Nesbo για το νέο του μυθιστόρημα 
Είναι παράδοξο το γεγονός ότι «Η Δίψα» ξεκινά με τον Χάρι ευτυχισμένο. Δεν έχω συνηθίσει τον Χάρι ευτυχισμένο και δυσκολεύτηκα λίγο στο γράψιμο. Παντρεύτηκε τη Ράκελ στο τέλος του προηγούμενου μυθιστορήματος (Αστυνομία) και διδάσκει τώρα στην Αστυνομική Ακαδημία, όπου σπουδάζει και ο γιος της Ράκελ, Όλεγκ. Ο ίδιος ο Χάρι περιγράφει αυτό το πρωτόγνωρο αίσθημα ευτυχίας ως την αίσθηση του να περπατάει κανείς πάνω σε λεπτό στρώμα πάγου. Ξυπνάει καθημερινά ευχόμενος να μην αλλάξει τίποτα, να περάσει η μέρα σαν μια απλή επανάληψη της προηγούμενης· να αντέξει ο πάγος. Αλλά την ίδια στιγμή που ο ιδιώτης Χάρι Χόλε αποζητά μια αιώνια, αρμονική Μέρα της μαρμότας, ο αστυνομικός κι ερευνητής ανθρωποκτονιών μέσα του κάθεται σ’ αναμμένα κάρβουνα. Ο μοναδικός δολοφόνος που του ξέφυγε κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος. Η αρμονία κι η ανησυχία έρχονται σε μετωπική σύγκρουση, όπως κι η ευθύνη που νιώθει ο οικογενειάρχης Χάρι για τον μικρό του κύκλο απέναντι στην ευθύνη του αστυνομικού για τον μεγαλύτερο κύκλο της κοινωνίας.

Την κόντρα θα κερδίσει –τι ειρωνεία– η κοινωνία, ο κύκλος μέσα στον οποίο ο Χάρι ένιωθε πάντα παρίας. Κι αυτό θέτει το εξής ερώτημα (στο πλαίσιο που η μυθοπλασία μπορεί να θέτει ερωτήματα): Αν το κυνήγι της ευτυχίας δεν είναι η πρωταρχική κινητήρια δύναμη κάποιου σαν τον Χάρι, τι είναι; Αν η ανάγκη ν’ ανήκουμε στο κοπάδι ξεπερνά την αγάπη προς τη σύντροφο και τα παιδιά μας, μήπως είμαστε αγελαία ζώα; Μήπως ακόμα κι ένας παρίας σαν τον Χάρι χρειάζεται την αναγνώριση περισσότερο απ’ ό,τι την οικογένειά του; Μήπως η «ιδιωτική» ευτυχία είναι υπερτιμημένη;

Έγραψα το μεγαλύτερο μέρος της Δίψας στο Όσλο, στο καφέ όπου συχνάζω τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια και το οποίο, σαν επιστρέψω από αυτό μου το ταξίδι, δεν θα υπάρχει πια. Μα ήταν εκεί, στο συνηθισμένο τραπέζι μου στο βάθος, δίπλα στον τοίχο, λίγο μετά την απογείωση του τζάμπο τζετ Η δίψα, που αποφάσισα ν’ αλλάξω πορεία. Οι αφορμές ήταν δύο: Η πρώτη ήταν μια συζήτηση που έτυχε ν’ ακούσω μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας στο διπλανό τραπέζι, την οποία πέρασα αρχικά για συνέντευξη εργασίας («Πού βλέπεις τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια από τώρα; Ποια πιστεύεις ότι είναι τα βασικά σου προτερήματα;») πριν καταλάβω ότι επρόκειτο για ραντεβού που είχε κλειστεί μέσω κάποιας διαδικτυακής πλατφόρμας γνωριμιών («Αν μου αρέσουν περισσότερο οι σκύλοι ή οι γάτες; Χμ... Εσένα τι σου αρέσει περισσότερο;»). Δεν με ιντρίγκαραν τόσο οι πιθανοί κίνδυνοι μιας γνωριμίας μέσω Tinder, όσο η οδυνηρά ντροπιαστική συζήτηση του ζευγαριού. Έμοιαζαν κι οι δυο να ψάχνουν ματαίως να κρυφτούν πίσω από κοινωνικές συμβάσεις και κοινοτοπίες, προβάλλοντας μια πασιφανώς ψιλοψεύτικη εικόνα του εαυτού τους, τη στιγμή που στέκονταν ολόγυμνοι κάτω από το εξεταστικό βλέμμα ο ένας του άλλου. Ήταν, εναλλάξ, ο συγγραφέας κι ο αναγνώστης του. Και οι ιστορίες που διηγήθηκαν ο ένας στον άλλο, μεταμορφωμένες στο πιο κοντινό λογοτεχνικό τους πλαίσιο, βρέθηκαν από μόνες τους ν’ αποτυπώνονται στο πληκτρολόγιό μου.

Οι ταράτσες της πόλης αυτή την εποχή είναι must