Εκτός από τον ήλιο και τα νησιά της, η χώρα μας φημίζεται και για τον αρχαίο πολιτισμό της, ο οποίος φανερώνεται από μνημεία-ορόσημα που επιζούν ακόμη και σήμερα σε διάφορα σημεία της χώρας μας και εκφράζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το παρελθόν μας. Σήμερα γυρνάμε εκεί, στο παρελθόν, και κάνουμε ένα διαδικτυακό ταξίδι στην αρχαία Ελλάδα, μέσα από δέκα μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους που ανατριχιάζουν τους επισκέπτες τους.

Ο πασίγνωστος Παρθενώνας που χτίστηκε προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, προστάτιδας της Αθήνας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. και τα εγκαίνια έγιναν το 438 π.Χ. στα Μεγάλα Παναθήναια και σήμερα συμπεριλαμβάνεται ως τμήμα του ευρύτερου μνημειακού συμπλέγματος στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς από τις 11 Σεπτεμβρίου 1987.

Η Ολυμπία υπήρξε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας αφιερωμένο στον Δία. Ήταν ο τόπος διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων οι οποίοι τελούνταν στο πλαίσιο των Ολυμπίων, της πιο σημαντικής εορτής των Ελλήνων κατά το μεγαλύτερο διάστημα της αρχαιότητας. Η αφετηρία των Ολυμπιακών Αγώνων χρονολογείται στο 776 π.Χ.

Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου χτίστηκε από τον αρχαίο αρχιτέκτονα Πολύκλειτο τον Νεότερο και είναι σήμερα το ωραιότερο και καλύτερα διατηρημένο από όλα τα θέατρα της Επιδαύρου. Προορισμένο για τη διασκέδαση των ασθενών έχει χωρητικότητα 13.000 θεατών και η ακουστική του είναι εξαιρετική. Κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, μάλιστα, έγιναν εκεί δύο εθνοσυνελεύσεις.

Η Βεργίνα του νομού Ημαθίας βρίσκεται στη θέση των αρχαίων Αιγών, πρωτεύουσας της αρχαίας Μακεδονίας, και έγινε παγκοσμίως γνωστή το 1977, όταν η πανεπιστημιακή ανασκαφή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ανακάλυψε τους τόπους ταφής των Μακεδόνων βασιλέων και ανάμεσα στους άλλους τάφους και ένα ταφικό μνημείο που, σύμφωνα με την επιχειρηματολογία του Ανδρόνικου, ήταν του βασιλιά Φιλίππου Β΄, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το μαντείο των Δελφών υπήρξε το σημαντικότερο μαντείο του αρχαιοελληνικού κόσμου. Οι Δελφοί διατήρησαν τη σημαντική τους θέση μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.

Η Κνωσός υπήρξε σημαντική πόλη κατά την αρχαιότητα και το μινωικό ανάκτορο αποτελεί τον κύριο επισκέψιμο χώρο της. Υπήρξε έδρα του βασιλιά Μίνωα και αυτό που ξεχωρίζει είναι η Αίθουσα του Θρόνου, με τη δεξαμενή καθαρμών και τον αλαβάστρινο θρόνο που πλαισιώνεται από θρανία.

Η Πύλη των Λεόντων είναι η κύρια είσοδος της ακρόπολης των Μυκηνών, του κύριου κέντρου του Μυκηναϊκού Πολιτισμού. Κατασκευάστηκε στα μέσα του 13ου αιώνα π.Χ. και αποτελεί ένα επιβλητικό μεγαλιθικό μνημείο.

Ο οίκος της Κλεοπάτρας και του Διοσκουρίδη στη Δήλο (2ος αι.π.Χ) αποτελεί έναν από τους πολλούς αρχαιολογικούς θησαυρούς του νησιού. Η Δήλος, αλλά και οι υπόλοιπες Κυκλάδες, αποδεικνύεται πως κατοικήθηκε από ανθρώπους της προϊστορικής και προελληνικής εποχής και ειδικότερα νεολιθικής εποχής ή χαλκολιθικής με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στοιχεία του πρωτοκυκλαδικού πολιτισμού. Στην αρχαιότητα υπήρξε ιδιαίτερα διάσημη ως γενέτειρα του θεού Απόλλωνα.

Ο αρχαίος ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο είναι το σήμα κατατεθέν της περιοχής. Στην αρχαιότητα αποτέλεσε βωμό αφιερωμένο στο θεό, ενώ ο ναός που βλέπουμε σήμερα είναι ο δεύτερος που κατασκευάστηκε, αφού ο πρώτος καταστράφηκε πριν ολοκληρωθεί από τους Πέρσες το 480 π.Χ.

Το αρχαίο θέατρο Δωδώνης βρίσκεται στα Ιωάννινα και αποτέλεσε λατρευτικό κέντρο του Δία και της Διώνης, αλλά και γνωστό μαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2 χιλιομέτρων από τον οικισμό της Δωδώνης και οι πρώτες μαρτυρίες για την ύπαρξη του μαντείου τοποθετούνται περί το 2600 π.Χ., καθιστώντας το το αρχαιότερο μαντείο που συναντάται στον ελλαδικό χώρο.