Με την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου «Τι έμαθα περπατώντας στον κόσμο» από τις Εκδόσεις Καστανιώτη, η Λένα Διβάνη ξετυλίγει τις εμπειρίες, τις γνώσεις και τη σοφία που απέκτησε από τα ταξίδια και μας εξηγεί πόσο εύκολο είναι να ταξιδεύεις, παρά τις δυσκολίες. Αρκεί να το θες.

Μέσα στον Νοέμβριο, το βιβλίο της Λένας Διβάνη «Τι έμαθα περπατώντας στον κόσμο» βγήκε στα ράφια των βιβλιοπωλείων, στρέφοντας το βλέμμα όλων αυτών που ονειρεύονται ταξίδια ως στόχο ζωής. Πρόκειται για μια περιπέτεια, ένα ταξιδιωτικό λογοτεχνικό χρονικό που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα, από αυτά που σε κάνουν να ζηλεύεις λίγο και να θέλεις κι εσύ να ζήσεις όλες αυτές τις ταξιδιωτικές εμπειρίες στη ζωή σου.

Κάπως έτσι νιώσαμε κι εμείς διαβάζοντάς το, αλλά αφήσαμε στην άκρη τις ζήλειες και ζητήσαμε από τη συγγραφέα να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες της, μήπως καταφέρουμε να ταξιδέψουμε κι εμείς μαζί της σε κοινωνίες άγνωστες και τόπους γοητευτικούς, από τη Νέα Ζηλανδία έως την Αιθιοπία κι από το Βιετνάμ έως την Παταγονία.

Όπως λέει και η ίδια άλλωστε, «αποφάσισα να κλείσω σ’ ένα βιβλίο τις πιο αστείες, μαύρες, απροσδόκητες ιστορίες που με συνάντησαν όσο περπατούσα στα βουνά και στις πόλεις του κόσμου. Είπα να σου διηγηθώ τι έπαθα και τι έμαθα, μήπως την επόμενη φορά έρθεις κι εσύ».

Μέχρι το επόμενο ταξίδι, όμως, ας την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

Τι θα διαβάσει κανείς στο βιβλίο σας «Τι έμαθα περπατώντας στον κόσμο»;
Μα αν σας πω τι θα διαβάσετε, γιατί να το διαβάσετε;

Τότε πείτε μας τουλάχιστον αν είναι αυτοβιογραφικό ή περιέχει και στοιχεία μυθοπλασίας.
Το βιβλίο είναι 100% αυτοβιογραφικό! Αν και είχα, μάλιστα, αποφασίσει να ταξιδεύω χωρίς να κρατάω σημειώσεις, ακριβώς για να ξεπλύνω το κεφάλι μου από το γράψιμο και απ’ όλα, όταν τελικά δεν άντεξα και αποφάσισα να μοιραστώ αυτές τις υπέροχες και παλαβές ιστορίες που έζησα με τους αναγνώστες, ξεπήδησαν από μέσα μου ατόφιες. Δεν είχα λησμονήσει τίποτα!

Ποιο ταξίδι θα σας μείνει αξέχαστο;
Το ταξίδι στη Βενεζουέλα, γιατί τα τεπούι της Gran Sabana που ανεβήκαμε είναι το πιο extraterrestrial τοπίο που μπορεί να δει άνθρωπος! Προϊστορική χλωρίδα και πανίδα, βράχοι κατάμαυροι σαν γλυπτά να αιωρούνται σχεδόν στον αέρα, καταρράκτες από κρυστάλλους χαλαζία…

Ποια ήταν η πιο έντονη ταξιδιωτική σας εμπειρία μέχρι σήμερα;
Ήταν η ζήλεια που ένιωσα στη Νέα Ζηλανδία. Γιατί να μην μπορεί η Ελλάδα να γίνει σαν κι αυτή τη μικρή, οργανωμένη, υπέροχη χώρα;

Βλέπουμε συνεχώς δημόσια και μη πρόσωπα να συστήνουν ταξίδια ως έναν τρόπο να ευτυχήσουμε και να «ρουφήξουμε» τη ζωή. Πόσο εύκολο είναι πλέον, όμως, να ταξιδεύει κάποιος στο εξωτερικό σήμερα με την κρίση και ό,τι αυτή συνεπάγεται;
Να μην ακούω δικαιολογίες παρακαλώ! Τα ταξίδια, ειδικά σήμερα με τις διάφορες εφαρμογές, τις διαδικτυακές γνωριμίες σε όλο τον κόσμο κ.ο.κ. μπορούν να γίνουν πολύ εύκολα και φτηνά. Αρκεί να θέλεις να ταλαιπωρηθείς, να γουστάρεις το δρόμο, να αντέχεις την πείνα και να έχεις μεγάλη περιέργεια. Ο Κέρουακ και η παρέα του άφραγκοι ήταν, αλλά συνεχώς on the road.

Έχει μειωθεί η επιθυμία σας για ταξίδια μεγαλώνοντας;
Κάθε άλλο! Αυξάνεται επικινδύνως μάλιστα.

Σε ποια από τις χώρες που έχετε επισκεφτεί θα μπορούσατε να ζήσετε και γιατί;
Στην Αργεντινή και πιο συγκεκριμένα στο Buenos Aires. Γιατί είναι μία από τις πιο ωραίες και χαλαρές πόλεις στον κόσμο. Συνδυάζει τα καλά της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, συν το τάνγκο!

Επόμενος προορισμός;
Το Περού, ένα παλιό μου όνειρο. Θα πάω τον Ιούλιο καλώς εχόντων των πραγμάτων. Και το λέω αυτό γιατί την εποχή που είχαμε κανονίσει μια διεθνής παρέα να κάνουμε ολόκληρο το route66, έγινε το δημοψήφισμα και τα capital control. Φυσικά χάσαμε τα λεφτά των αεροπορικών εισιτηρίων και ταξίδι δεν κάναμε. Τα capital control, δυστυχώς, έφεραν το δικό μας travel control. 

Υπάρχουν σχέδια για επόμενο βιβλίο; Αν ναι, θα ήταν ταξιδιωτικού περιεχομένου;
Όχι, όχι. Σε 5 χρόνια ξανά ταξιδιωτικό, να συλλέξω εμπειρίες και ιστορίες. Σκέφτομαι, μάλιστα, μήπως αυτή τη φορά αφορά τα ταξίδια στις πόλεις.

Τελικά τι μάθατε περπατώντας στον κόσμο;
Έμαθα πως η ζωή είναι ένας ιστός αόρατος που μας κρατάει ενωμένους όλους μαζί πάνω σε αυτόν τον παλαβό πλανήτη. Αν καταστρέφει ένας, όλοι μαζί θα την πληρώσουμε, γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί.

Η Λένα Διβάνη είναι συγγραφέας και αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ελληνική και βαλκανική ιστορία εξωτερικής πολιτικής του 20ού αιώνα σε προπτυχιακό επίπεδο και μειονοτικά προβλήματα των Βαλκανίων σε μεταπτυχιακό. Στα 18 της έφυγε από τον Βόλο για την Αθήνα και αγόρασε το πρώτο εισιτήριο Interrail για τον γύρο της Ευρώπης. Αφού ταξίδεψε και έζησε στο Λονδίνο, τη Βοστώνη και τη Γενεύη, συνέχισε να οργώνει τον κόσμο για σπουδές του… δρόμου. Έχει γράψει πολλά μυθιστορήματα, νουβέλες, δοηγήματα, θεατρικά έργα, ιστορικά δοκίμια, χρονογραφήματα, παιδικά βιβλία και τα σενάρια ενός ιστορικού ντοκιμαντέρ για τα Σύνορα της Ελλάδας. Το αγαπημένο της ρητό είναι «πέτρα που κυλάει, δεν χορταριάζει».

Info
Λένα Διβάνη «Τι έμαθα περπατώντας στον κόσμο»
Εκδόσεις Καστανιώτη

ΤΖΟΥΛΙΑ ΤΑΣΩΝΗ