Σας εξιτάρουν τα εγκαταλελειμμένα κτίρια που αποπνέουν έναν αέρα μυστηρίου και θέλετε να μαθαίνετε τι μπορεί να κρύβουν; Αν ναι, τότε ελάτε μαζί μας σε 5 εγκαταλελειμμένα ξενοδοχεία του κόσμου, το καθένα με τη δική του ιστορία.

Castello Sammezzano, Leccio, Τοσκάνη
Στην επαρχία της πανέμορφης Τοσκάνης, το διαμάντι αυτό στα νοτιοανατολικά της Φλωρεντίας σίγουρα δεν υπήρξε ένα απλό ξενοδοχείο. Χτίστηκε τον 17ο αιώνα, ανακαινίστηκε μεταξύ του 1853 και του 1889 από τον ευγενή Ferdinand Panciatichi Ximenes, δίνοντάς του όψη παλατιού, στην κεντρική Ιταλία. Τα εξαίρετα μωσαϊκά του και το design του οδήγησαν σε ένα πανέμορφο ξενοδοχείο, το οποίο άνοιξε ως τέτοιο τηε δεκαετία του ’70, με 365 σικ δωμάτια. Τα χρήματα, όμως, ήταν και η καταστροφή του, αφού τα έσοδά του δεν έφταναν ποτέ το κόστος συντήρησης. Για το μεγαλύτερο μέρος του αιώνα, ανήκε σε μια αγγλο-ιταλική εταιρία με τη φιλοδοξία να το ανακαινίσει και από το 2012 τρέχει καμπάνια για τη συντήρησή του, πριν καταστραφεί περισσότερο.

The Baker Hotel, Τέξας
Άνοιξε το 1929 στο Mineral Wells, μια περιοχή που δεν γνωρίζουν καλά όσοι δεν μένουν στο Τέξας, με φυσικές πηγές και αρκετό τουρισμό την τότε εποχή. Άνθισε κατά τη δεκαετία του ’30 και του ’40 και στις δόξες του φιλοξένησε αστέρες του κινηματογράφου, όπως τον Clark Gable και την Judy Garland, αλλά και μελλοντικούς προέδρους, όπως τον Lyndon B Johnson, ενώ φήμες λένε ότι εκεί έμειναν και οι διάσημοι ληστές Bonnie και Clyde, κατά τη Μεγάλη Ύφεση. Με το πέρασμα των χρόνων, όμως, το ενδιαφέρον για την περιοχή μειώθηκε και ο ιδιοκτήτης, Earl Baker, υποσχέθηκε να το κλείσει μετά τα 70α του γενέθλια το 1963, κάτι που πραγματοποίησε. Το 1967 έπαθε καρδιακή προσβολή στο ξενοδοχείο και βρέθηκε αναίσθητος στον όροφο της σουίτας Baker.

Divine Lorraine Hotel, Πενσιλβάνια
Αρχικά χτίστηκε με τη μορφή διαμερισμάτων κάπου ανάμεσα στο 1892 και το 1894 στη Βόρεια Φιλαδέλφεια και μεταμορφώθηκε σε Ξενοδοχείο Lorraine το 1900, σε μια εποχή που αυτό το μέρος της Πενσιλβάνια «άνθιζε». Το 1948 πουλήθηκε σε έναν ιερέα, ο οποίος έβαλε στην ονομασία του το δικό του όνομα (Divine) και το μετέτρεψε στο πιο φιλικό μέρος, όπου όλοι, ανεξαρτήτως έθνους ή φύλου, ήταν ίσοι και ευπρόσδεκτοι. Η πινακίδα του, μάλιστα, υπάρχει ακόμη και σήμερα. Οι καιροί, όμως, άλλαξαν και η ιδιοκτησία πουλήθηκε το 2000, όπου και γέμισε γκραφίτι και σπασμένα παράθυρα. Το 2006 αγοράστηκε ξανά, με σκοπό να μετατραπεί πάλι σε διαμερίσματα, κάτι που όμως δεν έγινε ποτέ. Από το 2015, όμως, υπάρχει μια προσπάθεια ανακαίνισης του κτιρίου.

Holiday Inn, Βηρυτός, Λίβανος
Χτίστηκε ανάμεσα στο 1971 και το 1974, σε μια εποχή που η Βηρυτός ήταν ελκυστική για τους πλούσιους τουρίστες που αναζητούσαν μεσογειακό ήλιο και στον τελευταίο όροφό του είχε ένα περιστρεφόμενο εστιατόριο. Στο 25ο πάτωμα υπήρχε club και απείχε ελάχιστα από την παραλία της περιοχής Minet el Hosn. Ο εμφύλιος πόλεμος, όμως, που ξέσπασε το 1975, του έδωσε μικρό περιθώριο λειτουργίας και σύντομα το ξενοδοχείο καταστράφηκε με την ταράτσα του να φιλοξενεί αργότερα ελεύθερους σκοπευτές. Υπολογίζεται ότι σε αυτή τη φάση του πολέμου σκοτώθηκαν τουλάχιστον 1000 άτομα, με κάποια από αυτά να ρίχνονται από την ταράτσα του ξενοδοχείου. Στα ‘90s χρησιμοποιήθηκε ως underground στέκι για ρέιβ πάρτι, αλλά μελλοντικά μάλλον προορίζεται για κατεδάφιση.

Hotel Narcis, Strpce, Kosovo
Μπορεί κάποια ξενοδοχεία της λίστας να ήταν μεγαλόπρεπα και ιδιαίτερα. Για το Narcis δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο, το οποίο αποτέλεσε διαμονή 4 αστέρων της κομμουνιστικής περιόδου στο χωριό Strpce, ακριβώς έξω από το χειμερινό θέρετρο Brezovica στο Κόσοβο. Η αλήθεια είναι ότι δεν ευθύνονται τόσο οι πόλεμοι στα Βαλκάνια από το 1991 και μετά, όσο η συνεχής ανασφάλεια για το Κόσοβο, αφού η γειτονική Σερβία δεν το θεωρεί ανεξάρτητο κράτος, όπως οι περισσότερες χώρες, με τις εντάσεις μεταξύ τους να μποϊκοτάρουν τις επιχειρήσεις και των δύο.