Το ekies all senses resort στην Χαλκιδική εννοεί κάθε λέξη του ονόματός του
Πάντα αναρωτιόμουν πώς γίνεται οι Ιταλίδες να είναι τόσο θεές μες την απλότητά τους. Ποτέ δεν περίμενα πως τρεις μέρες στην Χαλκιδική θα μου έδιναν την πιο περιγραφική απάντηση.
Το κάλεσμα από το ekies και τον Χάρη Σταυρίδη ήρθε αρχές του καλοκαιριού και χρειάστηκε να μετατεθεί για το τέλος του. Θυμάμαι τότε είχα θυμώσει ελαφρώς με τον εαυτό μου που δεν μπορούσα να ταιριάξω τις δικές μου δυνατότητες με τη διαθεσιμότητα. Τώρα, δυο μέρες μετά την φιλοξενία και την επιστροφή στην Αθήνα, θα πω πως πράγματι, μικρά περιστατικά της ζωής είναι αυτά που επιβεβαιώνουν τις μεγάλες αλήθειες. Εν προκειμένω, τη φράση: «Κάθε τι γίνεται για καλό».
Στην εκπνοή του καλοκαιριού όλα παραμένουν θερινά, όμως τα μέρη αποκτούν μια καθαρότητα, κλέβοντας λίγο από την ξεγνοιασιά του Σεπτέμβρη που με μια μικρή δόση ειρωνείας μάς κοιτά να εγκαταλείπουμε την περιφέρεια για να συνωστιστούμε ξανά στις πόλεις. Νιώθεις τους προορισμούς λοιπόν πλήρεις και ανακουφισμένους μετά τον γλυκό κάματο της σεζόν και τόσο εσύ όσο και εκείνοι συμπορεύεστε σε ρυθμούς πιο ανθρώπινους. Εξάλλου, το καλοκαίρι έχει πάνω κάτω ολοκληρωθεί και δεν κουβαλάς αυτή την «υποχρέωση» στον εαυτό σου να περάσεις καλά γεμίζοντας εκβιαστικά τις αποσκευές σου με αναμνήσεις.
Με αυτό το σκεπτικό αλλά και με τις κεκτημένες της Αθήνας προσγειώθηκα το πρωινό της Παρασκευής στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, όπου με περίμενε ο Πάτρικ, ο οδηγός του ekies για την μεταφορά στο ξενοδοχείο. Στη λίστα με τα πλεονεκτήματα του να ταξιδεύεις όταν ο κύριος όγκος των παραθεριστών έχει επιστρέψει στην καθημερινότητα, είναι οι άδειοι δρόμοι.
Cooking for Charity 4: η υψηλή γαστρονομία (ξανα)συναντά την κοινωνική προσφοράΔείτε ακόμα
Υπάρχουν ξενοδοχεία όπου οι υπεύθυνοι γνωρίζουν το εξής: To οίκημα το αφουγκράζεσαι, το ζεις και το εμπλουτίζεις σταδιακά ανάλογα με τις ανάγκες που το ίδιο σου μαρτυρά συν τω χρόνω. Έτσι και εδώ λοιπόν, ακριβώς λόγω της βιωματικής σύνθεσης του αποτελέσματος, ο χώρος σού συστήνεται σε δόσεις. Κάθε σημείο έχει μια λεπτομέρεια που σου ζητά χρόνο να την προσέξεις, κάτι που χωρίς να συνειδητοποιείς σε κάνει να χαλαρώνεις το βήμα, να ακουμπάς το βλέμμα, να παρατηρείς χωρίς να βιάζεσαι.
Τα δωμάτια του ekies, για να ξεκινήσουμε από το δια ταύτα, έχουν αυτό που κατά το σύνηθες λέμε «χαρακτήρα». Έναν συνδυασμό στοιχείων που σε κάνουν να αισθάνεσαι πως είσαι σπίτι σου, χάρη στα οικεία υλικά και χρώματα, και ταυτόχρονα διαθέτουν μια εσάνς πολυτέλειας που υπάρχει χωρίς να το κραυγάζει. Μοντέρνα στοιχεία, ξύλο, ήπια χρώματα με έμφαση στις αποχρώσεις του πράσινου και του γκρι, απλά και λειτουργικά. Ο λόγος για το στάνταρ δίκλινο όπου έμενα, περισσότερα θα δείτε στις φωτογραφίες αφού το ekies έχει ποικιλία δωματίων, μεταξύ άλλων και για οικογένειες.
Οικογένειες είπα και ο συνειρμός με οδηγεί στο να τονίσω το εξής παράδοξο. Μολονότι στη χρονική στιγμή της δικής μου επίσκεψης τουλάχιστον, το ξενοδοχείο φιλοξενούσε κατά κύριο λόγο νεαρούς γονείς με μικρά παιδιά, αυτό δεν στέρησε την γαλήνη από το εσωτερικό του. Γεγονός που στα δικά μου μάτια επιβεβαιώνει πως τα πιτσιρίκια αντιλαμβάνονται τον χώρο και τα vibes του πρώτα από όλους.
Επανέρχομαι στην ηρεμία του ξενοδοχείου, γιατί αυτό είναι το βασικό του χαρακτηριστικό που μεταξύ άλλων ενισχύεται από την εικόνα και την αίσθηση της θάλασσας δίπλα στην οποία είναι χτισμένο. Πρόκειται για έναν κόλπο με χαμηλής στάθμης, άρα αρκετά ζεστά, νερά, που βέβαια δε σου στερούν την επιλογή, αν ξανοιχτείς λιγάκι, να κολυμπήσεις σε δροσερό, αβαθές περιβάλλον. Αν μάλιστα επιλέξεις να ναυλώσεις, μόνος ή με καπετάνιο, ένα από τα σκάφη που υπάρχουν πλησίον, φτάνεις σε μέρη που δεν απέχουν πολύ από αυτό που λέμε παράδεισο, με κορυφαίο τον Διάπορο.
Δεξιά αριστερά παραταγμένα σκάφη, μπροστά η θάλασσα και πίσω δάσος. Και εδώ προστίθεται μια ακόμη ενδιαφέρουσα αποκάλυψη. Καθώς επιστρέφεις από τo νερό προς την παραλία, τίποτα δεν μαρτυρά πως εκεί ακριβώς κρύβεται ένα ξενοδοχείo. Το ekies είναι κυριολεκτικά χτισμένο μες το δάσος.
Λαμπερά δείπνα με καλό σκοπό σχεδιάζονται στη ΧαλκιδικήΔείτε ακόμα
Τους χώρους τούς φτιάχνουν οι άνθρωποι, πιστεύω, και εδώ το επιβεβαίωσα. Ο Αποστόλης Παπαδόπουλος F&B manager και η ομάδα του, βάζουν το δικό τους λιθαράκι στην ατμόσφαιρα που αποπνέει το ekies.
Θέλω να ομολογήσω το εξής. Λόγω της φύσης της δουλειάς μου, οι προσκλήσεις είναι συχνές και πλέον έχω αποκτήσει ένα, ας πούμε, κουσούρι. Προσπαθώ να δω πίσω από την πρώτη εικόνα, κάτω από την επιφάνεια και να καταλάβω αν όλα αυτά που βιώνω είναι επιτηδευμένα, ένεκα του καλέσματος ή πηγαία που θα εξακολουθούν και μετά την αναχώρησή μου. Με αυτό το δεδομένο της αυθεντίας εξασφαλισμένο στο back bag μου, το τελευταίο βράδυ της Κυριακής, παρακολούθησα όλη την πορεία του ήλιου ως το δειλινό που, όπως έχει πει ο Ελύτης, «περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσο ίσες δόσεις που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια».