Τα δάση καλύπτουν το 9,4% της επιφάνειας του πλανήτη και το 30% της ξηράς, αν και κάποτε κάλυπταν το 50%. Αν και οι άνθρωποι έχουν την τάση να τα καταστρέφουν, υπάρχουν κάποια τόσο όμορφα και ξεχωριστά, που αξίζουν τον θαυμασμό μας.

Τα δάση είναι σύνολα φυτών (δένδρα, θάμνοι, φρύγανα, πόες, λουλούδια κ.ά.), με κυρίαρχα τα δένδρα, τα οποία σε συνάρτηση με τα διάφορα ζώα, το έδαφος και το κλίμα της περιοχής, αποτελούν το δασικό οικοσύστημα. Έχουν πολύπλευρη σημασία και ανυπολόγιστη αξία για τη ζωή και για τον άνθρωπο.

Ας δούμε μερικά από τα πιο ιδιαίτερα δάση από διάφορες μεριές του πλανήτη.

«Λεωφόρος» των Baobabs, Μαδαγασκάρη

Η Λεωφόρος των Baobabs είναι ένα σύνολο δέντρων baobab που βρίσκεται σε ευθυγράμμιση κατά μήκος του δρόμου που ενώνει τις Morondava και Belon’I Tsiribihina στην περιοχή Menabe της δυτικής Μαδαγασκάρης. Το εντυπωσιακό τοπίο προσελκύει ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο, καθιστώντας το δάσος την ατραξιόν της ευρύτερης περιοχής. Γίνονται πολλές προσπάθειες διατήρησης του δάσους, το οποίο τέθηκε προσωρινά σε καθεστώς προστασίας τον Ιούλιο του 2007 από την κυβέρνηση της Μαδαγασκάρης, ως ένα βήμα για να γίνει το πρώτο φυσικό μνημείο της χώρας.

Τα δέντρα baobab είναι 800 χρονών και αποτελούν κληρονομιά των τροπικών δασών που κάποτε βρίσκονταν στη Μαδαγασκάρη. Στην πορεία των χρόνων και καθώς ο πληθυσμός της χώρας αυξήθηκε, τα δάση καταστράφηκαν για χάρη της γεωργίας αλλά οι ντόπιοι διατήρησαν ανέπαφα τα δέντρα baobab ως σεβασμό για την αξία τους.

Το βυθισμένο Δάσος της Λίμνης Kaindy, Καζακστάν

Η λίμνη Kaindy στο Καζακστάν, είναι μοναδική για πολλούς λόγους. Βρίσκεται 2 χιλιάδες μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και έχει μήκος 400 μέτρα και βάθος που φτάνει μέχρι και τα 30 μέτρα. Αν πάντως ξεχωρίζει για κάτι, είναι για τους ψηλούς αποξηραμένους κορμούς δέντρων Schrenk’s Spruce που υψώνονται πάνω από την επιφάνειά της, μέσα από τον πάτο της, σαν μυστηριώδη κατάρτια βυθισμένων πλοίων.

Το χειμώνα η λίμνη παγώνει και το καλοκαίρι εντυπωσιάζει με το συνδυασμό των πράσινων και τυρκουάζ χρωμάτων που αποκτούν τα νερά της. Η λίμνη είναι ακόμη νέα γεωλογικά, αφού δημιουργήθηκε μόλις τον προηγούμενο αιώνα μετά από κατολίσθηση ασβεστόλιθων. Το νερό πλημμύρισε τη λεκάνη που δημιουργήθηκε και το φυσικό βραχώδες ανάχωμα που δημιουργήθηκε στο μέσο της λίμνης το κατένειμε ως ένα φυσικό φράγμα. Τα δέντρα δεν έχουν ακόμη σαπίσει και βοηθούν τους κουρασμένους κολυμβητές να ξαποστάσουν.

Δάσος Deadvlei, Ναμίμπια

Το Deadvlei είναι ένα σχεδόν εξωπραγματικό μέρος, κοντά στη διάσημη αλυκή της Sossusvlei στο Πάρκο Namib-Naukluft της Ναμίμπια. Είναι περιτριγυρισμένο από μερικούς από τους υψηλότερους αμμόλοφους στον κόσμο, που φτάνουν μέχρι και τα 400 μέτρα σε ύψος.

Το μέρος σχηματίστηκε από τις πλημμύρες του ποταμού Tsauchab, μετά από έντονες βροχοπτώσεις. Όταν το κλίμα άλλαξε πριν από 900 χρόνια, οι βροχοπτώσεις σταμάτησαν, η περιοχή αποξηράθηκε και οι αμμόλοφοι επικράτησαν. Τα δέντρα σχηματίζουν ένα άγονο αρχαίο δάσος από άψυχα δέντρα, παγωμένα όσο και πριν από χίλια χρόνια, πριν δηλαδή αλλάξει το κλίμα.

Το Καμπουριασμένο Δάσος, Πολωνία

Ένα πολύ περίεργο δάσος βρίσκεται κοντά στο Nowe Czarnowo της Δυτικής Πομερανίας στην Πολωνία. Στα πολωνικά ονομάζεται Krzywy Las και αποτελείται από περίπου 400 πευκόδεντρα με κυρτό κορμό. Φυτεύτηκαν το 1930 όταν η περιοχή ανήκε ακόμη στη Γερμανία και αν και πιστεύεται ότι κάποια ανθρώπινη τεχνική δημιούργησε το σχήμα των δέντρων, μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστή, ούτε η μέθοδος ούτε το κίνητρο.

Το Δάσος των Άγριων Μήλων, Καζακστάν

Το Δάσος των Άγριων Μήλων ήταν άγνωστο στον κόσμο πριν το ανακαλύψει το 1830 ο Γερμανοεσθονός βοτανολόγος Carl Frederich von Lebedour. Βρίσκεται στα βάθη μιας οροσειράς που σήμερα ανήκει στο Καζακστάν και στη μέση του δάσους απλώνεται η πρωτεύουσα της χώρας, το Almaty (το οποίο σημαίνει «η πατρίδα των μήλων»). Το καλό της τοποθεσίας είναι ότι βρίσκεται κοντά στην πόλη και έτσι είναι προσιτή για τους επιστήμονες, αλλά το αρνητικό είναι ότι η πόλη καταπατά ολοένα και περισσότερο το δάσος.

Τα μήλα του δάσους ξεχωρίζουν για την ποικιλομορφία τους και θα τα βρείτε σε ποικιλία μεγεθών και χρωμάτων. Το παράδοξο είναι πως καμία από αυτές τις ποικιλίες δεν έχει υποστεί μεταλλάξεις από ασθένειες ή έντομα, αλλά είναι έτοιμα σα να τα έχετε πάρει από τον πάγκο του μανάβικου.

Το Μεγάλο Banyan, Ινδία

Το Μεγάλο Banyan είναι ένα δέντρο banyan που βρίσκεται κοντά στην Καλκούτα της Ινδίας. Ήταν το μεγαλύτερο δέντρο στον κόσμο από την άποψη του θόλου που σχηματίζει και εκτιμάται ότι είναι περίπου 250 ετών.

Το δέντρο ασθένησε αφού χτυπήθηκε από κεραυνό και το 1925 η μέση του κόπηκε για να μείνει το υπόλοιπο υγιές. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία αμέτρητων κλαδιών που απλώνονται γύρω από το δέντρο. Έχει χτιστεί ένας δρόμος 330 μέτρων, αλλά το Μεγάλο Banyan συνεχίζει να απλώνεται πέρα από αυτόν. Υπάρχουν αναφορές για το δέντρο σε κάποια ταξιδιωτικά βιβλία από τον 19ο αιώνα, ενώ έπαθε ζημιές από δύο κυκλώνες το 1884 και το 1886. Με τις αναρίθμητες εναέριες ρίζες του, το Μεγάλο Banyan μοιάζει περισσότερο με δάσος παρά με δέντρο.

Λεμονοδάσος, Πόρος, Ελλάδα

Δε γίνεται να μην κάνουμε αναφορά στο ελληνικό Λεμονοδάσος στο νησί του Πόρου. Πρόκειται για ένα δάσος άγριων λεμονιών που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για ποιητές και συγγραφείς. Από ψηλά η θέα που παρουσιάζει το Λεμονοδάσος είναι πανοραμική. Έχει πάνω από 30.000 λεμονιές και πορτοκαλιές και διάσπαρτες ταβερνούλες. Είναι ξακουστό σε όλο τον κόσμο και δεν απέχει και πολύ από τις πανέμορφες παραλίες του νησιού. Επίσης το δάσος έχει μικρές φυσικές πηγές νερού.