Με έκταση περίπου όση αυτή της Γαλλίας, η πρώην νησιωτική γαλλική αποικία, Μαδαγασκάρη, στα νοτιανατολικά της Αφρικής, αποτελεί ένα μοναδικό στον κόσμο οικοσύστημα.

Με εντυπωσιακές εναλλαγές τοπίων και κλίματος, πλούσια και σπάνια βιοποικιλότητα και με ένα ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό της χλωρίδας και πανίδας της να μην υπάρχει πουθενά αλλού στον πλανήτη, το νησί της Μαδαγασκάρης, που αποχωρίστηκε από την Αφρική πριν από εκατομμύρια χρόνια, καλείται από πολλούς ως η «όγδοη ήπειρος».

Το τέταρτο μεγαλύτερο νησί του κόσμου - μετά τη Γροιλανδία, τη Νέα Γουινέα και τη Βόρνεο- βρίσκεται νοτιοανατολικά της Αφρικής ( http://bit.ly/mGoqvP ) και χωρίζεται από αυτή με το στενό της Μοζαμβίκης, μήκους 400 χλμ. Έχει έκταση 587.041 τ.χλμ. και πληθυσμό περίπου 20 εκατ. Η απομόνωση του νησιού, σε συνδυασμό με την ιστορία και το κλίμα του, το έχουν καταστήσει ως ένα από τους 10 τόπους υψηλής βιοποικιλότητας στον κόσμο με ένα μοναδικό στον κόσμο οικοσύστημα.

Αν και η Μαδαγασκάρη βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό, δε συγκρίνεται ούτε με την Αφρική, ούτε με την Ασία. Οι Μαλαγάσιοι, οι κάτοικοι του νησιού, έχουν προέλθει από πολλές προσμείξεις φυλών, από διάφορα μήκη και πλάτη της γης, ώστε η εθνότητα που σχηματίστηκε, είναι κάτι το ξεχωριστό. Το νησί κατοικήθηκε αρχικά από ανθρώπους της Ινδονησίας και άλλους, αφρικανικής καταγωγής, ενώ αργότερα Άραβες, Ινδοί και Κινέζοι μετανάστες αναμείχθηκαν με τον πληθυσμό του.

Στη σύγχρονη ιστορία της, η Μαδαγασκάρη, μετά από αρκετές δεκαετίες σκληρής γαλλικής αποικιοκρατίας και την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης το 1947, κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1960. Τα τελευταία χρόνια, η χώρα πλήττεται από ταραχές και βία, ενώ έφτασε και στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου.

Με βάση τους γεωγραφικούς παράγοντες και τα μετεωρολογικά φαινόμενα, στο νησί διακρίνονται διάφορα είδη κλίματος: το ισημερινού τύπου, πολύ ζεστό και σταθερά υγρό και βροχερό, κατά μήκος της ανατολικής ακτής, το μουσωνικού τύπου, με δύο εποχές, που χωρίζονται σε βροχερή και ξηρή, το οποίο χαρακτηρίζεται από τους μουσώνες από τα βορειοδυτικά και το ορεινό τροπικό, ηπειρωτικού τύπου, το οποίο είναι ημιάγονο. Η Μαδαγασκάρη είναι σε μεγάλο βαθμό εκτεθειμένη σε τροπικούς κυκλώνες που φέρνουν καταρρακτώδεις βροχές και καταστροφικές πλημμύρες, όπως αυτές το 2000 και το 2004, που άφησαν χιλιάδες κατοίκους αστέγους.

Ανάλογα λοιπόν και με το κλίμα, αλλά και τη γεωγραφία, οι περιοχές της Μαδαγασκάρης διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους. Η ανατολική πλευρά, είναι εντυπωσιακή, με απέραντες παραλίες άσπρης άμμου και μικρά νησιά που καλύπτονται από φοινικιές και μπανανιές, το κεντρικό οροπέδιο, που ήταν κάποτε καλυμμένο με δάση, είναι σήμερα σχετικά γυμνό εξαιτίας της διάβρωσης του εδάφους, ενώ πιο νότια, η χλωρίδα και η πανίδα είναι πλουσιότατες.

Η αστική Μαδαγασκάρη

Τα τελευταία 30 χρόνια η αστυφιλία αποτελεί πραγματικότητα για τη νησιωτική χώρα. Τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα είναι η πρωτεύουσα, Ανταναναρίβο και η Φιαναραντσόα. Υπάρχουν επίσης και άλλες σημαντικές πόλεις κοντά στα λιμάνια, όπως η Αντσιρανανά, που βρίσκεται στα βόρεια του νησιού, η Μαχατζάνγκα, στα βορειοδυτικά κ.ά..

Το Ανταναναρίβο, είναι μια πόλη γραφική, με άναρχη δόμηση, που χαρακτηρίζεται επίσης από την έκδηλη φτώχεια στις γειτονιές της, αλλά και μεγάλα πάρκα, οικοδομήματα της αποικιοκρατίας και καθημερινά υπαίθρια παζάρια.

Ένας επίγειος παράδεισος υπό απειλή

Για όσους λόγους έχουν καταστήσει τη Μαδαγασκάρη ως ένα μέρος με εκπληκτική βιοποικιλότητα, υπάρχουν άλλοι τόσοι λόγοι που απειλούν αυτή τη μοναδικότητά της και κάνουν επιτακτική την προστασία συγκεκριμένων περιοχών.

Η φτώχια των κατοίκων του νησιού και οι πολιτικές αναταραχές, έχουν οδηγήσει στην αποψίλωση των δασών για πώληση της ξυλείας και δημιουργία καλλιεργήσιμων εκτάσεων, τη λαθροθηρία ζώων και τη γενικότερη υποβάθμιση του περιβάλλοντος.

Μόνο εκεί ζουν πάνω από 70 είδη λεμούριου, ενός θηλαστικού είδους προπίθηκου, του πιο μικρού είδους στον κόσμο, αλλά και τα εντυπωσιακά δέντρα μπαομπάμπ που μοιάζουν με μπουκάλια και ποικιλίες σαρκοβόρων φυτών και ορχιδέας.

Πλέον, στη Μαδαγασκάρη υπάρχουν δεκάδες Εθνικά Πάρκα και προστατευόμενες περιοχές ( www.parcs-madagascar.com ). Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το… πέτρινο δάσος Tsingy de Bemaraha στο Εθνικό Πάρκο Bemaraha ( www.tsingy-de-bemaraha.com ) -με τα πέτρινα «δέντρα» του να φτάνουν μέχρι και τα 70 μέτρα- κοντά στις δυτικές ακτές της Μαδαγασκάρης, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO ( http://whc.unesco.org/en/list/494 ) από το 1990.

Επίσης στα δυτικά, βρίσκεται η εντυπωσιακή «λεωφόρος των μπαομπάμπ», των υπεραιωνόβιων δέντρων με κορμό που φτάνει σε διάμετρο και τα 12 μέτρα. Εκεί βρισκόταν παλιά ένα πυκνό δάσος που καταστράφηκε για να μετατραπεί σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

Πώς θα πάτε:

Η Αθήνα δεν συνδέεται με απευθείας πτήσεις με τη Μαδαγασκάρη. Θα φτάσετε στην πρωτεύουσα Ανταναναρίβο, με ενδιάμεσο σταθμό, όπως π.χ. το Παρίσι ή το Ναϊρόμπι της Κένυας.

Περισσότερες πληροφορίες για το νησί θα βρείτε στο: www.madagascar-tourisme.com .

Πόπη Αθανασοπούλου

[email protected].