Επτά άγνωστα αρχιτεκτονικά θαύματα του πλανήτη
Ξεχάστε το Ταζ Μαχάλ και το Κολοσσαίο. Μερικά από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία του κόσμου παραμένουν πολλές φορές εκτός τουριστικών οδηγών, παρ’ όλο που κάποια μπορεί να είναι πιο εντυπωσιακά από τους… δημοφιλείς ανταγωνιστές τους.
Όλοι έχουμε ακούσει για το Κολοσσαίο, έχουμε δει το Σινικό Τείχος σε άπειρες φωτογραφίες και ίσως να έχουμε επισκεφτεί το Ταζ Μαχάλ στην Ινδία. Τα μνημεία αυτά, όμως, βρίσκονται ούτως ή άλλως ψηλά στη λίστα με τα πιο διάσημα τουριστικά αξιοθέατα του κόσμου.
Άλλα, ωστόσο, απέχουν πολύ από τις πρώτες θέσεις, πολύς κόσμος δεν τα γνωρίζει, παρ’ όλ’ αυτά διατηρούν τεράστια αρχιτεκτονική αξία και είναι εξίσου μεγαλόπρεπα με τα υπόλοιπα.
Τέμενος Sheikh Lotfollah, Ιράν
Στην πόλη Isfahan, στην πλατεία Naghsh-i Jahan συναντά κανείς ένας εκθαμβωτικό τέμενος, χτισμένο μεταξύ 1603 και 1619, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Shah Abbas. Πήρε την ονομασία του από τον… πεθερό του σάχη και η μοναδικότητά του έγκειται –μεταξύ άλλων- στο ότι δεν διαθέτει μιναρέδες ή αυλή. Αυτό πιθανόν οφείλεται στο ότι δεν προοριζόταν ποτέ ως δημόσιος χώρος προσευχής, αλλά μάλλον ως τόπος λατρείας των γυναικών του χαρεμιού του σάχη. Η διακόσμησή του είναι πολύ ξεχωριστή και τα πλακάκια που το απαρτίζουν αλλάζουν χρώμα μέσα στην ημέρα. Μέσα στο ιερό, μπορεί να θαυμάσει κάποιος την πολυπλοκότητα του μωσαϊκού και ο φωτισμός του του χαρίζει την ιδανική ατμόσφαιρα.
Κάτι που σίγουρα δεν γνωρίζατε είναι ότι το παλάτι της Βουλής (ή του Λαού όπως ήταν παλιότερα γνωστό) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ακριβά διοικητικά κτίρια του κόσμου. Βρίσκεται στο Βουκουρέστι, χτίστηκε με εντολή του τότε κομμουνιστή προέδρου Νικολάε Τσαουσέσκου, με τις εργασίες να ξεκινούν το 1984 και να διαρκούν μέχρι το 1989, όπου εργάστηκαν ασταμάτητα 20.000 εργάτες και είναι τόσο μεγάλο που δυσκολεύει ακόμη και όσους θέλουν να το βγάλουν μια… φωτογραφία. Έχει 12 ορόφους (συν 8 ακόμη υπόγειους) και περίπου… 3 χιλιάδες δωμάτια που καλύπτουν 330 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Το κόστος του έφτασε τα 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ και για να χτιστεί, χρειάστηκε να κατεδαφιστεί περίπου το 1/5 του κεντρικού Βουκουρεστίου.
Χτίστηκε το 1907 και είναι η μεγαλύτερη κατασκευή από λάσπη του κόσμου. Έχει κατασκευαστεί σχεδόν ολοκληρωτικά από άμμο, χωμάτινα τούβλα, πηλάσβεστο και γύψο και σήμερα, θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα αρχιτεκτονικής της περιοχής, ενώ ορίστηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1988.
Ένα φρούριο μνημειωδών διαστάσεων, το Derawar διαθέτει 40 προμαχώνες που αναδύονται από την έρημο δημιουργώντας έναν εκπληκτικό τετράγωνο σχηματισμό. Οι τοίχοι του, μεγαλόπρεποι όπως και το υπόλοιπο οικοδόμημα, εκτείνονται στα 1500 μέτρα και το ύψος του φτάνει τα 30 μέτρα. Βρίσκεται στη μέση της ερήμου Κολιστάν και ακόμη και οι περισσότεροι Πακιστανοί αγνοούν την ύπαρξή του. Ένας από τους λόγους είναι ότι για να φτάσει κανείς εκεί, πρέπει να προσλάβει ξεναγό με το κατάλληλο όχημα προκειμένου να τον μεταφέρει από την πόλη Bahawalpur, μέσω της ερήμου, στο Derawar, όπου χρειάζεται ειδική άδεια για να μπει κανείς μέσα.
Άλλο ένα από τα σημαντικά μεν, «θαμμένα» δε αξιοθέατα του κόσμου βρίσκεται στο Ρατζαστάν της Ινδίας και είναι το Chand Baori, ένα θεαματικό, τετράγωνο πηγάδι, με βάθος που μετράει 13 ορόφους και τοίχους στους οποίους βρίσκονται διπλές σκάλες που κατεβαίνουν στα 30 μέτρα, όπου συναντά κανείς μια πηγή με σμαραγδένια νερά. Τα 3,5 χιλιάδες συμμετρικά σκαλοπάτια μοιάζουν σαν να σχηματίζουν ένα βαθύ μονοπάτι που δεν τελειώνει ποτέ, ένα από τα πιο βαθιά και μεγαλύτερα του κόσμου. Χτίστηκε από τον Βασιλιά Chanda της Δυναστείας Nikumbha Dynasty μεταξύ του 800 και του 900 μ.Χ. και είναι τόσο όμορφο, όσο και πρακτικό με τα νερά του να παραμένουν δροσερά στο βάθος του, σε αντίθεση με το άνυδρο και πολύ ζεστό κλίμα της περιοχής.
Η παλιά γέφυρα ή Stari Most όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι, χτίστηκε το 1566 από τον Τούρκο αρχιτέκτονα Mimar Hajrudin και για την κατασκευή της χρειάστηκαν 456 κομμάτια τοπικής πέτρας. Βρίσκεται στην πόλη Μostar, την οποία διασχίζει ο ποταμός Neretva και αποτέλεσε τη ζωή της πόλης για 427 χρόνια. Είναι 4 μέτρα φαρδιά, 30 μέτρα μακριά και 24 μέτρα ψηλή, αποτελώντας ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα αξιοθέατα της πόλης, παράδειγμα ισλαμικής αρχιτεκτονικής των Βαλκανίων. Το 1990 η γέφυρα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, η ανοικοδόμησή της, όμως, τέθηκε ως στόχος που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2004, όταν η νέα «παλιά» γέφυρα άνοιξε και πάλι.
Εκτός από το Σινικό τείχος της Κίνας, υπάρχει και άλλο ένα μεγάλο τείχος, το Kumbhalgarh στην Ινδία, το οποίο τόσα χρόνια επισκιάζεται από τον… ανατολικό αντίπαλό του. Είναι το 2ο μεγαλύτερο τείχος του κόσμου, βρίσκεται στο Ρατζαστάν, είναι 4,5 παχύ σε κάποια σημεία του και εκτείνεται για 36 χιλιόμετρα, διαθέτοντας 7 πύλες. Κατασκευάστηκε τις ημέρες του Rana Kumbha, ο οποίος το ήθελε για να προστατέψει το φρούριό του. Τον 19ο αιώνα το τείχος μεγάλωσε και σήμερα προφυλάσσει περισσότερους από 360 ναούς, παραμένοντας πάντα ένας άγνωστος θησαυρός για τους περισσότερους.