Ακόμη και στις πιο ελεύθερες χώρες του πλανήτη, όπου οι πολίτες απολαμβάνουν πλήρη ελευθερία, υπάρχουν μέρη που για κάποιο λόγο αποκλείουν την είσοδο στο ευρύ κοινό. Τα μέρη αυτά είναι υψίστης ασφαλείας και αν προσπαθήσετε να «τρυπώσετε» σε αυτά, σίγουρα δεν θα έχετε καλά ξεμπερδέματα. Ας τους ρίξουμε μια ματιά από την ασφάλεια του σπιτιού μας.

Ise Grand Shrine, Ιαπωνία

Στην πόλη Ise υπάρχει ένας ναός-βωμός τόσο ιερός που δεν επιτρέπεται η είσοδος στους πιστούς, ούτε καν για να προσευχηθούν. Φυλάσσεται και φροντίζεται από έναν επικεφαλής ιερέα, ο οποίος προέρχεται από την ιαπωνική, αυτοκρατορική οικογένεια και θεωρείται ότι κατασκευάστηκε το 4 π.Χ. Ο ναός αυτός είναι ένα από τα πιο ιερά και σημαντικά μνημεία του σιντοϊσμού και είναι κυριολεκτικά κρυμμένος πίσω από φράχτες, με το μόνο που μπορεί να δει κάποιος που στέκεται απ’ έξω είναι η οροφή της κεντρικής κατασκευής.

www.wikipedia.com

Στο απομακρυσμένο, νορβηγικό νησί Spitsbergen στο αρχιπέλαγος Svalbard βρίσκεται η Svalbard Global Seed Vault, μια τράπεζα… σπόρων, η οποία διατηρεί όλους τους σπόρους, για την περίπτωση που υπάρξει κάποια παγκόσμια κρίση ή καταστροφή. Δημιουργήθηκε από τη νορβηγική κυβέρνηση και έχει ανατεθεί στο Υπουργείο Γεωργίας και Τροφών. Όλα ξεκίνησαν το 1984 όταν κατεψυγμένοι σπόροι αποθηκεύτηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο ανθρακωρυχείο και με το πέρασμα των χρόνων συγκεντρώθηκαν 300 διαφορετικά είδη. Όπως είναι κατανοητό, δεν επιτρέπεται η είσοδος στην αποθήκη αυτή παρά μόνο σε εξουσιοδοτημένο προσωπικό.

www.wikipedia.com

Στη βόρεια Ιταλία, ανάμεσα στη Βενετία και το Lido βρίσκεται ένα μικρό νησί, το οποίο κατοικούνταν για χρόνια κι έχει περάσει πολλά. Το 1379 λόγω φόβου επίθεσης, οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν και παρέμεινε έρημο για αιώνες. Το 1776 χτίστηκαν σε αυτό λιμάνια και από το 1793 δεχόταν όσους έχουν χτυπηθεί από την πανούκλα. Τον 20ο αιώνα μεταμορφώθηκε σε άσυλο για όσους έπασχαν από ψυχικά προβλήματα, ενώ στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε και πάλι. Λόγω του αριθμού των θανάτων που έχουν σημειωθεί σε ένα τόσο μικρό νησί και της ιστορίας του, σήμερα θεωρείται στοιχειωμένο και απαγορεύεται η επίσκεψη τουριστών.

www.wikipedia.com

Τα Μυστικά Αρχεία του Βατικανού λέγεται ότι κρύβουν μερικά από τα πιο σκοτεινά μυστικά του κόσμου. Αλληλογραφία, παπικά λογιστικά βιβλία, κρατικά και άλλα μυστικά έγγραφα θεωρείται ότι βρίσκονται εκεί, όπου πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση. Τα αρχεία αυτά ανήκουν στον Πάπα και σε περίπτωση θανάτου ή παραίτησης, περνάνε στην ιδιοκτησία του επόμενου. Μόνο το 1881 επετράπη σε μερικούς ερευνητές να εξετάσουν παλιά αρχεία, ενώ το 2012 οργανώθηκε έκθεση με 100 αυθεντικά έγγραφα από τον 8ο ως τον 20ο αιώνα.

www.wikipedia.com

Γνωστό ως Ilha da Queimada Grande, το νησί βρίσκεται στα παράλια του São Paulo και φιλοξενεί ένα από τα πιο θανατηφόρα φίδια του πλανήτη, το φίδι Borthops. Λόγω του ότι κινδύνευε και ήταν το μόνο είδος φιδιού στο νησί, απαγορεύτηκε η είσοδος στους πολίτες, για να το προστατεύσουν. Οι μόνοι που μπορούν να πλησιάσουν την περιοχή είναι οι επιστήμονες και οι ερευνητές, ενώ από το 1909 που δημιουργήθηκε φάρος, ο φαροφύλακας ήταν ο μόνος κάτοικος του νησιού για πολλά χρόνια. Σύμφωνα, πάντως, με ντοκιμαντέρ στο Discovery Channel του 2015, ο πληθυσμός των φιδιών είναι πλέον σταθερός και φτάνεις τις 4 χιλιάδες.

Σε ένα μικρό νησί στον κόλπο της Βεγγάλης, υπάρχει μια ομάδα ιθαγενών, που είναι η τελευταία γνωστή απομονωμένη φυλή. Οι Sentilenese ζουν στο νησί 60 χιλιάδες χρόνια και αντιστέκονται σε κάθε απόπειρα προσέγγισης από τον έξω κόσμο. Ερευνητές έχουν επανειλημμένως προσπαθήσει να έρθουν σε επαφή με τη φυλή, αλλά οι αντιδράσεις που λαμβάνουν είναι βίαιες και με πληθυσμό από 50 μέχρι 400 άτομα, το 2006 σκότωσαν 2 ψαράδες που είχαν χαθεί και βρέθηκαν στο νησί. Το 2004 φάνηκε ότι η φυλή είχε μεταφερθεί σε υψηλότερα επίπεδα στο νησί πριν έρθει το τσουνάμι, σαν να το περίμεναν. Η γεωργία είναι άγνωστη γι’ αυτούς και επιδίδονται κυρίως στο κυνήγι.

www.wikipedia.com

Διάσημο για τις παλαιολιθικές τοιχογραφίες του, το σπήλαιο Lascaux εκτιμάται στα 17.300 χρόνια και ανακαλύφθηκε το 1940 από ένα 18χρονο αγόρι, τον Marcel Ravidat. Οι ζωγραφιές απεικονίζουν κυρίως ένα μεγάλο ζώο, του οποίου τα απολιθώματα είχαν βρεθεί στην περιοχή. Το σπήλαιο, πάντως, δεν ήταν πάντα κλειστό για το κοινό. Το 1955 άνοιξε, αλλά διάφορες μολύνσεις το ανάγκασαν να κλείσει για τους επισκέπτες το 1963. Σήμερα βρίσκεται ανάμεσα στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco, αλλά αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα λόγω της ανεξέλεγκτης μικροβιακής και μυκητιασικής ανάπτυξης.