Ταξιδεύουμε σε διάφορες γωνιές του κόσμου για να... ανέβουμε σκαλιά που έχουν το δικό τους χρώμα, το δικό τους χαρακτήρα και το δικό τους design.

Συνήθως, όταν έχουμε να ανέβουμε σκαλιά δυσανασχετούμε, είτε βρισκόμαστε στο μετρό, είτε έξω στην πόλη. Τι θα γινόταν, όμως, αν τα σκαλιά, αντί για γκρίζα και κουραστικά ήταν πολύχρωμα και όμορφα; Δείτε τι εννοούμε.

Kusadasi, Τουρκία

Στην αγορά του Kusadasi, μιας τούρκικης πόλης με θέα το Αιγαίο, τα πολύχρωμα σκαλιά που θυμίζουν ουράνιο τόξο τραβούν τα βλέμματα όλων αυτών που περνούν από εκεί. Κι όπως είναι φυσικό, κανείς δεν φτάνει στην αγορά, χωρίς να βγάλει μια φωτογραφία ποζάροντας στα περίφημα σκαλιά.

Το πρότζεκτ αυτό ήταν μια προσπάθεια της γειτονιάς να δημιουργήσει ένα όμορφο μωσαϊκό στα 163 σκαλιά της 16ης λεωφόρου. Ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2003 από τους καλλιτέχνες Aileen Barr και Colette Crutcher και ο στόχος -που επετεύχθη- ήταν να στολιστούν τα σκαλιά με χειροποίητο μωσαϊκό σε διάφορα σχέδια, από πολύχρωμα μοτίβα και υφές, μέχρι ζώα, ψάρια κ.λπ. Το San Francisco Parks Trust ήταν ο σπόνσορας και με τη βοήθεια 300 κατοίκων και πάνω από 220 χορηγιών σε πλακάκια, αυτό το πολύχρωμο πρότζεκτ ολοκληρώθηκε το 2005.

www.flickr.com

Το Valparaiso είναι μια πολύχρωμη πόλη που αν την κοιτάξει κανείς από μακριά μοιάζει με καλειδοσκόπιο. Τα τελευταία 15 χρόνια κι αφού εγκαταλείφθηκε από πολλές εύπορες οικογένειες, έχει αρχίσει να προσελκύει καλλιτέχνες και ανθρώπους του πνεύματος, οι οποίοι ζουν και εργάζονται στην περιοχή. Σήμερα, το επισκέπτονται τουρίστες από όλο τον κόσμο για να θαυμάσουν τα πέτρινα στενάκια, τα σπίτια που είναι βαμμένα σε έντονα και διαφορετικά χρώματα το ένα από το άλλο στις πλαγιές του λόφου, τα μεγάλα φεστιβάλ του κ.ο.κ. Οι street artists έχουν κάνει, επίσης, εξαιρετική δουλειά σε κάθε γωνιά της περιοχής, ενώ τα περισσότερα σκαλιά της πόλης έχουν βαφτεί σε διάφορα χρώματα για να εναρμονίζονται με το τοπίο. Τα σκαλιά-πιάνο μπορεί να μην είναι τα πιο φανταχτερά, αλλά σίγουρα είναι πρωτότυπα.

Στην πόλη του Wuppertal, στο κρατίδιο Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, βρίσκονται 112 σκαλιά γνωστά ως τα σκαλιά Holsteiner. Το 2006/2008, ο γερμανός καλλιτέχνης Horst Glaesker έβαψε με ακρυλική μπογιά σε σχεδόν όλα τα χρώματα, κάθε ένα σκαλί. Το αποτέλεσμα; Κάθε σκαλί έχει το δικό του χρώμα και μια γερμανική λέξη. Στα πρώτα σκαλιά, οι λέξεις που συναντάει κάποιος είναι λέξεις όπως «οικογένεια», «αθωότητα», «φόβος», «μητέρα», «αγκαλιά», «συμπόνια» κ.ά. και στα δεύτερα «χαρά», «απαγόρευση», «γαλήνιος», «επιθετικός», «ενθουσιασμός», «οργή», «ειλικρίνεια» κ.ο.κ.

Γνωστά ως τα σκαλιά Selaron, τα σκαλιά αυτά είναι διάσημα και βρίσκονται στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Αποτελούν δημιούργημα του χιλιανού καλλιτέχνη Jorge Selarón και εκτείνονται από την Joaquim Silva street στην Pinto Martins (επίσημα γνωστή ως Manuel Carneiro), στις γειτονιές Lapa και Santa Teresa. Πρόκειται για 250 σκαλιά σε μήκος 125 μέτρων, τα οποία είναι καλυμμένα με 2 χιλιάδες κεραμικά πλακάκια που έχουν συλλεχθεί από 60 χώρες του κόσμου, είτε από δωρεές, είτε από παλιά κτίρια, με κάποια από αυτά να είναι ζωγραφισμένα με το χέρι από τον ίδιο τον Selaron. Τελειώνοντας το ένα κομμάτι των σκαλιών, ο Selarón ξεκινούσε το επόμενο, αλλάζοντάς το συνεχώς, έτσι ώστε να πρόκειται για ένα κομμάτι τέχνης που εξελίσσεται. Ο ίδιος θεώρησε ότι η δουλειά αυτή δεν ολοκληρώνεται ποτέ κι είχε δηλώσει ότι το τρελό και μοναδικό αυτό όνειρο δεν θα τελειώσει παρά μόνο την ημέρα του θανάτου του. Ο ίδιος πέθανε το 2013 και το έργο θεωρείται ως φόρος τιμής στους Βραζιλιάνους.