Κάντε μια περιήγηση σε μουσεία του κόσμου, όπου το πιο όμορφο έργο τέχνης μπορεί να είναι το… ίδιο το κτίριο!

Μπορεί η ομορφιά να εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος από τη ματιά του θεατή, αλλά τα μουσεία που έχουμε επιλέξει, έχουν το καθένα τη δική του, ξεχωριστή ομορφιά. Κι αν δε συμφωνείτε επακριβώς με την επιλογή του όρου, σίγουρα δε θα διαφωνήσετε ότι πρόκειται για κτήρια εντυπωσιακά και με ιδιαίτερη αισθητική, που μπορούν να αποτελέσουν έναν καλό λόγο για να ταξιδέψετε στην πόλη όπου βρίσκονται.

Εξάλλου, τα μουσεία που αναφέρουμε, δεν αποτελούν μόνο όμορφα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα. Για παράδειγμα, το Royal Ontario στο Τορόντο του Καναδά προκαλεί και μας δημιουργεί διάφορα συναισθήματα. Αν και οι καναδοί δεν επιδεικνύουν συχνά τόλμη σε τέτοια θέματα, το συγκεκριμένο μουσείο προκάλεσε συζητήσεις, όταν παρουσίασε την προσθήκη «The Crystal» το 2007. Η κατασκευή από χάλυβα, αλουμίνιο και γυαλί, του αρχιτέκτονα Daniel Libeskind, μοιάζει σαν να έπεσε απότομα στο νεορωμαϊκό κτήριο-το οποίο άλλοι θεωρούν λαμπρό κι άλλοι «τρομακτικό».

Τα μουσεία συχνά επίσης «τραβούν» ομορφιά από το περιβάλλον τους, είτε ενσωματώνοντας τοπικά υλικά, είτε χρησιμοποιώντας επιφάνειες που μπορεί να αλληλεπιδρούν με την μετατόπιση του φωτός και τις καιρικές συνθήκες. Στο μουσείο Oscar Niemeyer της Βραζιλίας για παράδειγμα, το γυάλινο κομμάτι «The Eye», στηρίζεται πάνω σε έναν κίτρινο πυλώνα, πάνω από μια πισίνα. Η εναλλασσόμενη αντανάκλαση του ουρανού στο εξωτερικό γυαλί και μέσα στο νερό κάτω κάνει κάθε προβολή μοναδική.

Θαυμάστε μερικά από τα πιο εντυπωσιακά μουσεία του κόσμου, σύμφωνα με το Τravel+Leisure.

Μουσείο Guggenheim, Μπιλμπάο, Ισπανία

Με τους ελκυστικούς, εντυπωσιακούς του τοίχους που αντανακλούν το φως, το μουσείο του Frank Gehry, έκανε το Μπιλμπάο διάσημο σε όλο τον κόσμο, όταν άνοιξε το 1997 (στην ώρα του και πιστό στον προϋπολογισμό του, κάτι που δε συμβαίνει συνήθως με τέτοια έργα). Το κτίριο είναι κατασκευασμένο από γυαλί, ασβεστόλιθο και κομμάτια τιτανίου που μοιάζουν με λέπια ψαριού. Οι καμπύλες του έχουν σχεδιαστεί ώστε να «αιχμαλωτίζουν» το φως και το αίθριο 15 μέτρων -ένα τυπικό στοιχείο του Gehry- φωτίζεται εν μέρει από τη μετάδοση φωτός του «μεταλλικού λουλουδιού» της στέγης.

Ιστοσελίδα μουσείου: www.guggenheim.org/bilbao .

Moυσείο Nelson-Atkins, Kansas City, Μισούρι, ΗΠΑ

Το αρχικό κτίριο από ασβεστόλιθο, με τους ιωνικούς κίονες και το μεγάλο, σχεδόν σα ναού, νεοκλασικό σχεδιασμό του, χρονολογείται τη δεκαετία του 1930. Το 2007, το μουσείο ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε: μια σειρά από πέντε κύβους από καθαρό, διάφανο γυαλί, σχεδιασμένοι από τον Steven Holl. Τα κτίσματα έχουν ενσωματωθεί στο γύρω τοπίο, ακολουθώντας την κλίση του γκαζόν, και αποτελούν ένα εντυπωσιακό συμπλήρωμα.

Φωτογραφία:www.nelson-atkins.org

Ιστοσελίδα μουσείου: www.nelson-atkins.org/ .

Μουσείο ισλαμικής τέχνης, Ντόχα, Κατάρ

Ο Ι.M Pei (δημιουργός της πυραμίδας του Λούβρου) περιόδευσε στο μουσουλμανικό κόσμο για έμπνευση και δημιούργησε ένα μουσείο όμορφο, με απλή, δυναμική σχεδίαση, που απηχεί την παραδοσιακή ισλαμική αρχιτεκτονική. Οι ογκόλιθοι με τον απαλό χρωματισμό, σχηματίζουν έναν πύργο που δημιουργεί εντυπωσιακές σκιές μόλις πέσει η νύχτα. Μια σειρά από φοίνικες και ένας καταρράκτης, οδηγούν στην είσοδο του μουσείου, που είναι κτισμένο σε ένα ιδιωτικό, κατασκευασμένο νησί στο λιμάνι.

Ιστοσελίδα μουσείου: www.mia.org.qa/english/ .

Εθνικό μουσείο τέχνης, Οσάκα, Ιαπωνία

Αν και μεγάλο μέρος αυτού του μουσείου είναι υπόγειο, το ορατό, από χάλυβα και γυαλί εξωτερικό του, κάνει τολμηρή εντύπωση, καθώς υψώνεται προς τον ουρανό φτάνοντας τα 50 μέτρα. Ο βραβευμένος αρχιτέκτονας César Pelli ήθελε να μιμηθεί τα καλάμια μπαμπού καθώς ανεμίζουν στον άνεμο, αν και το δημιούργημά του θυμίζει επίσης φτερά. Το παιχνίδισμα που κάνει το φως όταν φτάνει στο λόμπι, προσφέρει μια συνεχώς μεταβαλλόμενη αίσθηση στο εσωτερικό χώρο της γκαλερί, η οποία υποστηρίζεται από τσιμεντένιο τοίχο.

Φωτογραφία: http://www.nmao.go.jp

Ιστοσελίδα μουσείου: www.nmao.go.jp/english/home.html .

Βασιλικό μουσείο του Οντάριο, Τορόντο, Καναδάς

Οι ντόπιοι αρχιτέκτονες Darling και Pearson, παρουσίασαν το πρωτότυπο, ιταλικού νεορωμαϊκού στυλ, κτήριο του μουσείου το 1914. Ακολούθησαν ανακαινίσεις και προσθήκες (η επέκταση του 1933 πρόσθεσε μια νέο-Βυζαντινή πρόσοψη), αλλά οι εντυπώσεις ήταν αμφιλεγόμενες με την προσθήκη «The Crystal», το 2007. Η συλλογή πολύτιμων λίθων του μουσείου, ενέπνευσε το αποδομητικό σχέδιο του Daniel Libeskind, με τα πέντε αλληλένδετα πρίσματα από δοκούς χάλυβα, αλουμινίου και γυαλιού. Το δημιούργημα χειροκροτήθηκε, αλλά και κατακρίθηκε.

Ιστοσελίδα μουσείου: www.rom.on.ca .

Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία

Ένα από τα παλαιότερα μουσεία στον κόσμο, που ιδρύθηκε από την Μεγάλη Αικατερίνη το 1764, είναι ένα συγκρότημα από έξι κτήρια εντυπωσιακού χρώματος, σε μια προνομιακή τοποθεσία ανάμεσα στον ποταμό Νέβα και την πλατεία των Ανακτόρων. Το πιο μεγάλο είναι τα πράσινα και άσπρα Χειμερινά Ανάκτορα, το οποίο καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο (μία εκτίμηση αναφέρει 1.945 παράθυρα). Η κάποτε αυτοκρατορική κατοικία, έχει διπλή βαθμίδα στηλών, χρυσό τρούλο και πολυτελή δωμάτια με μπαρόκ και ροκοκό στολισμούς.

Ιστοσελίδα μουσείου: www.hermitagemuseum.org .

Μουσείο τέχνης Milwaukee , Milwaukee, Ουϊσκόνσιν, ΗΠΑ

Το Μουσείο τέχνης Milwaukee είναι ένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα που αποτελείται από τρία κτήρια, σχεδιασμένα από τρεις θρυλικούς αρχιτέκτονες: Eero Saarinen, David Kahler και Santiago Calatrava. Το κατασκευασμένο σε σχήμα σταυρού, από σκυρόδεμα και χάλυβα, μοντερνιστικό δημιούργημα του Eero Saarinen μοιάζει να επιπλέει σε ένα βάθρο. Συμπληρώνεται από το Quadracci Pavilion, το μεταμοντέρνο γλυπτό του Santiago Calatrava με τη θολωτή οροφή και το σκίαστρο Burke Brise Soleil, που μοιάζει με φτερά και ανοιγοκλείνει σε επιλεγμένες ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Ιστοσελίδα μουσείου: http://mam.org .

Μουσείο Oscar Niemeyer, Curitiba, Βραζιλία

Το επίσημο όνομα του μουσείου, τιμά το βραζιλιάνο αρχιτέκτονά του (γεννημένο το 1907), αλλά συχνά ονομάζεται Museum of the Eye, μετά την τελευταία προσθήκη. Το γυάλινο κατασκεύασμα «The eye», ολοκληρώθηκε το 2002, βρίσκεται πάνω σε έναν πυλώνα 18 μέτρων και μπορεί κανείς να το επισκεφτεί μέσω μιας ράμπας. Η συνεχώς μεταβαλλόμενη αντανάκλαση του ουρανού στο εξωτερικό γυαλί και η αντικατοπτρισμοί από την πισίνα που βρίσκεται κάτω, δημιουργούν μια εικόνα μοναδική. Μια καμπύλη σήραγγα που διατρέχει την πισίνα, συνδέει τη νέα προσθήκη με το αρχικό κτήριο του 1967.

Ιστοσελίδα μουσείου: www.pr.gov.br/mon .