Πασχαλινός ρουκετοπόλεμος στη Χίο
Φωτογραφία: http://www.chioscity.gr
Διάσημη για τον πασχαλινό «ρουκετοπόλεμο» και για τα μαστιχόδεντρά της, η Χίος έχει πολλές ακόμη ομορφιές και αξιοθέατα που εντυπωσιάζουν, τόσο τον επισκέπτη, όσο και τους κατοίκους της.
Γνωστή για όσους δεν την έχουν επισκεφτεί, για το πασχαλινό έθιμο του ρουκετοπόλεμου, τη ναυτική της παράδοση και για τα μαστιχόδεντρά της, η Χίος είναι ένα νησί που έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στον επισκέπτη, αλλά και στους κατοίκους της.
Απέχει ελάχιστα από τις ακτές της Μικράς Ασίας, ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Ανατολικού Αιγαίου και είναι το πέμπτο μεγαλύτερο σε μέγεθος νησί στην Ελλάδα, με πληθυσμό που ζει τόσο στην πόλη και λιμάνι της Χίου, όσο και στα 64 χωριά του νησιού.
Στο κέντρο της ανατολικής πλευράς, με θέα τα μικρασιατικά παράλια, είναι χτισμένη η πόλη της Χίου, η Χώρα για τους ντόπιους, με 30.000 μόνιμους κατοίκους. Η ιστορία της πόλης ξεπερνά τα 3.000 χρόνια και στην μακροχρόνια αυτή περίοδο, γνώρισε περιόδους ακμής και παρακμής και δέχθηκε επιρροές από πολλούς κατακτητές. Πρόκειται μέχρι σήμερα, για το σπουδαιότερο λιμάνι του νησιού, καθώς και για αξιόλογο πνευματικό, εκπαιδευτικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο για όλο το Βόρειο Αιγαίο.
Ο ξακουστός Κάμπος της Χίου, καλείται και μυροβόλος γιατί την άνοιξη γεμίζει από τα αρώματα των εσπεριδοειδών και των λουλουδιών. Μεγάλα αυτόνομα κτήματα και εντυπωσιακά γενοβέζικα αρχοντικά, βοτσαλωτές αυλές με περίτεχνες στέρνες και ολάνθιστους κήπους, δημιουργούν μοναδικές εικόνες. Επίσης, το Μεσαιωνικό παρελθόν του νησιού αποτυπώνεται ανάγλυφο στα μνημεία που σώζονται από αυτή την περίοδο, τόσο στην πόλη, όσο και στα χωριά, στα οποία ανιχνεύονται στοιχεία βυζαντινά, Γενοβέζικα και Ενετικά.
Η μοναδική μαστίχα
Το νότιο κομμάτι του νησιού χαρακτηρίζεται από τα φημισμένα τα μαστιχόδεντρα ή Σκίνους για τους ντόπιους, που καλλιεργούνται σε κοιλάδες αλλά και σε ορεινότερες περιοχές, αφού το πετρώδες έδαφος ευνοεί την ανάπτυξή τους.
Η μαστίχα είναι αποκλειστικότητα του εδάφους της Χίου κι ενώ έχουν δοκιμάσει να καλλιεργήσουν μαστιχόδεντρα και στο υπόλοιπο κομμάτι του νησιού, αυτό είναι αδύνατο. Υπάρχουν 24 μαστιχοχώρια, στις παρυφές του Κάμπου στην πόλη της Χίου, κατά μήκος όλου του νότιου τμήματός της και δυτικά ως τα Μεστά και τους Ολύμπους. Η μαστίχα, λόγω της μοναδικότητας της αλλά και των «μαγικών» ιδιοτήτων της, που έκανε τη Χίο ξακουστή από την αρχαιότητα, διαδραμάτισε και εξακολουθεί να διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στην οικονομική και κοινωνική ιστορία του τόπου.
Φωτογραφία: http://www.chioscity.gr
Το έθιμο του ρουκετοπόλεμου στον Βροντάδο
Βόρεια της πόλης της Χίου, βρίσκεται ο Βροντάδος, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νομού. Εδώ κατοικούν οι περισσότεροι καπεταναίοι και ναυτικοί του νησιού κι εδώ τηρείται, το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, το έθιμο των ρουκετών – ο ρουκετοπόλεμος όπως συνηθίζεται να λέγεται- που έχει τις ρίζες του στους χρόνους της τουρκικής κατοχής.
Στο ρουκετοπόλεμο, οι δύο αντίπαλες ομάδες αντιπροσωπεύουν τις εκκλησίες του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερυθιανής και πετούν πάνω από 60.000 ρουκέτες στο καμπαναριό της αντίθετης εκκλησίας. Ο στόχος για τους Παναγούσους (ενορίτες της Παναγιάς της Ερειθιανής) είναι ο τρούλος και το Λιονταράκι του Αγίου Μάρκου (το έμβλημα του Αγίου Μάρκου στην αγιογραφία πάνω από την κεντρική πύλη του ναού) και ο στόχος των Αγιομαρκούσων (ενορίτες του Αγίου Μάρκου) είναι το ρολόι της Παναγιάς της Ερειθιανής.
Αρχικά, οι κάτοικοι των δύο ενοριών, έφτιαχναν αυτοσχέδια κανονάκια, ενώ με το πέρασμα του χρόνου αυτά εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες- βεγγαλικά, που κατασκευάζουν οι ίδιοι. Η προετοιμασία των ρουκετών αρχίζει σχεδόν αμέσως μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες την επόμενη χρονιά. Τα τελευταία χρόνια οι ποσότητες των ρουκετών που κατασκευάζονται φτάνουν τις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που παρουσιάζουν στον ανοιξιάτικο ουρανό το βράδυ της Ανάστασης είναι πραγματικά φαντασμαγορικό. Έτσι, όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν να περάσουν το Πάσχα τους στη Χίο για να απολαύσουν αυτό το μοναδικό θέαμα.
Φωτογραφία: http://www.chioscity.gr
Φέτος, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον ρουκετοπόλεμο, λειτουργεί έκθεση αντικειμένων και φωτογραφιών, ενώ παράλληλα γίνονται και προβολές με θέμα το έθιμο και την πορεία του στον χρόνο, στο Δημοτικό Κατάστημα Βροντάδου από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι τη Νέα Τετάρτη.
Λίγα λόγια για το χρονικό του ρουκετοπόλεμου
Το Μεγάλο Σάββατο οι ομάδες που έχουν σχηματιστεί από πριν και έχουν συγκεκριμένα ονόματα, βρίσκονται σε εγρήγορση για τις τελευταίες ετοιμασίες, ενώ στηθεί οι βάσεις εκτόξευσης των ρουκετών και γίνονται δοκιμαστικές «βολές» για την ακρίβεια του στόχου. Επίσης, γίνονται τα αναμενόμενα «πειράγματα» μεταξύ των αντιπάλων ομάδων με αρκετό χιούμορ αλλά και προκλήσεις.
Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ, με το προειδοποιητικό σφύριγμα μιας κόρνας, ξεκινούν οι «εχθροπραξίες». Όταν χτυπήσουν οι καμπάνες για την Θεία λειτουργία της Ανάστασης, σταματούν για να μπορέσουν να πάνε οι πιστοί στις εκκλησίες και με το άκουσμα του «Χριστός Ανέστη» πραγματοποιείται το αποκορύφωμα της μάχης.
Εκατοντάδες ρουκέτες εκτοξεύονται από τις αντίπαλες πλευρές προσφέροντας ένα θέαμα φαντασμαγορικό, που γεμίζει τον ουρανό από τις φωτεινές τροχιές των ρουκετών, κάνοντας την νύχτα μέρα.
Φωτογραφία: http://www.chioscity.gr
Την Κυριακή του Πάσχα, οι συμμετέχοντες ελέγχουν τις απώλειές τους, κάνοντας αυτοψία ο ένας στην ενορία του άλλου, με έντονα πειράγματα για το ποιος είναι ο νικητής και χωρίς να υπάρχει σίγουρη απάντηση. Λέγεται μάλιστα ότι στον «πόλεμο» αυτόν, δεν υπάρχουν χαμένοι.
Ακολουθεί η «συμφιλίωση» των αντιπάλων και κλείνεται το νέο ραντεβού για την επόμενη χρονιά με θριαμβευτή την αγάπη και την φιλία.
Το παρακάτω απόφθεγμα είναι χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί:
Εμείς κι αν πολεμήσαμε
κακία δεν θα μείνει
την άλλη μέρα της Λαμπρής
εκλείσαμε Ειρήνη
Περισσότερες πληροφορίες για το ρουκετοπόλεμο θα βρείτε στις ιστοσελίδες: http://www.chioscity.gr/images/stories/rouk.pdf .
Για τη διαμονή σας, το ταξίδι σας και άλλες πληροφορίες για τη Χίο, επισκεφτείτε τις ιστοσελίδες: http://chioscity.gr/index.php/unknown-chios.html και http://www.chios.gr .
Πόπη Αθανασοπούλου